Psalmet 89

1 Unë do të këndoj përjetë mirësitë e Zotit, me gojën time do t’u shpall besnikërinë tënde të gjitha brezave.

Ein salme til lærdom av ezrahiten Etan. Um Herrens miskunns verk vil eg æveleg syngja frå ætt til ætt vil eg med min munn forkynna hans truskap.

2 Sepse kam thënë: “Mirësia jote do të ekzistojë përjetë, ti do të vendosësh besnikërinë tënde në vetë qiejtë”.

For eg segjer: Æveleg vert miskunn uppbygd, i himmelen gjer du din truskap fast.

3 “Unë kam lidhur një besëlidhje me të zgjedhurin tim, i jam betuar Davidit, shërbëtorit tim, duke thënë:

«Eg hev gjort ei pakt med min utvalde, eg hev svore for David, tenaren min:

4 “Do t’i vendos pasardhësit e tu përjetë dhe do të ndërtoj fronin tënd për të gjitha brezat””. (Sela)

«Æveleg vil eg grunnfesta ditt avkjøme, og eg vil byggja din kongsstol frå ætt til ætt.»» (Sela)

5 Dhe qiejtë do të kremtojnë mrekullitë e tua, o Zot, dhe besnikërinë tënde në kuvendin e shenjtorëve.

Og himmelen prisar di undergjerning, Herre, og din truskap fær pris i samlingi av dei heilage.

6 Sepse kush mund të krahasohet në qiell me Zotin? Dhe kush është i njëllojtë me Zotin midis bijve të të Fuqishmit?

For kven i dei høge skyer likjest Herren? Kven er lik Herren millom gudesøner?

7 Perëndisë ia kanë frikën shumë në kuvendin e shenjtorëve, dhe respektohet thellë nga tërë ata që e rrethojnë.

Ein Gud som er ovskræmeleg i løynderådet til dei heilage, og til rædsla for alle som er ikring honom.

8 O Zot, Perëndi i ushtrive, kush është i fuqishëm si ti, o Zot? Besnikëria jote të rrethon kudo.

Herre, allhers drott, kven er sterk som du, Herre? Og din truskap er kringum deg.

9 Ti e sundon tërbimin e detit; kur valët e tij ngrihen, ti i qetëson.

Du råder yver havsens ovmod; når bylgjorne i det reiser seg, stiller du deim.

10 Ti e ke bërë copë-copë Egjiptin, duke e plagosur për vdekje; me krah të fuqishëm ke shpërndarë armiqtë e tu.

Du hev slege Rahab sund som ein ihelslegen, med din sterke arm hev du spreidt dine fiendar.

11 Qiejtë janë të tutë, edhe toka është jotja; ti e ke krijuar botën dhe të gjitha atë që janë në të.

Himmelen er din, og jordi er di; jordriket og alt som er i det, hev du grunnlagt.

12 Ti ke krijuar veriun dhe jugun; Tabori dhe Hermoni lëshojnë britma gëzimi kur dëgjojnë emrin tënd.

Nord og sud hev du skapt; Tabor og Hermon fegnast i ditt namn.

13 Ti ke krah të fuqishëm; dora jote është e fortë, e djathta jote ngrihet në qiell.

Du hev ein arm med velde; sterk er di hand, høg er di høgre hand.

14 Drejtësia dhe e drejta përbëjnë bazën e fronit tënd; mirësia dhe e vërteta shkojnë përpara fytyrës sate.

Rettferd og rett er grunnvoll for din kongsstol; miskunn og truskap gjeng fyre di åsyn.

15 Lum ai popull që njeh britmën e gëzimit, o Zot, sepse ai do të ecë në dritën e fytyrës sate;

Sælt er det folk som kjenner til glederop; i ljoset frå ditt andlit skal dei ferdast.

16 do të ngazëllojë tërë ditën me emrin tënd dhe do të gëzohet shumë në drejtësinë tënde.

I ditt namn fegnast dei all dagen, og ved di rettferd vert dei upphøgde.

17 Po, ti je mburrja e forcës së tyre, dhe me favorin tënd ti e shton fuqinë tonë.

For du er prydnaden i deira styrke, og ved din godhug lyfter du upp vårt horn.

18 Sepse mburoja jonë i përket Zotit dhe mbreti ynë të Shenjtit të Izraelit.

For Herren høyrer vår skjold til, og vår konge til Israels Heilage.

19 Ti i fole atëherë në vegim të dashurit tënd dhe the: “Ndihmova një të fuqishëm, përlëvdova një të zgjedhur nga populli.

Den gong tala du i ei syn til dine trugne og sagde: «Eg hev lagt hjelp i handi på ein veldug, eg hev upphøgt ein ungdom av folket.

20 Gjeta Davidin, shërbëtorin tim, dhe e vajosa me vajin tim të shenjtë.

Eg hev funne David, tenaren min, med min heilage olje hev eg salva honom.

21 Dora ime do ta përkrahë me vendosmëri dhe krahu im do ta forcojë.

Mi hand skal alltid vera med honom, og min arm skal styrkja honom.

22 Armiku nuk do ta shtypë dhe i ligu nuk do ta pikëllojë.

Fienden skal ikkje trengja honom, og den urettferdige skal ikkje kua honom.

23 Do të asgjesoj para tij armiqtë e tij dhe do të godas ata që e urrejnë.

Men eg vil krasa hans motstandarar for hans åsyn, og slå deim som hatar honom.

24 Besnikëria ime dhe mirësia ime do të jenë me të, dhe me emrin tim do të bëhet i fuqishëm.

Og min truskap og mi miskunn skal vera med honom, og i mitt namn skal hans horn verta upplyft.

25 Do ta shtrij dorën e tij mbi detin dhe dorën e djathtë të tij mbi lumenjtë.

Eg vil leggja hans hand på havet og hans høgre hand på elvarne.

26 Ai do të kërkojë ndihmën time, duke thënë: “Ti je Ati im, Perëndia im dhe Kështjella ime e shpëtimit”.

Han skal ropa til meg: «Du er min far, min Gud og mitt frelse-fjell!»

27 Do ta bëj gjithashtu të parëlindurin tim, më të shkëlqyerin ndër mbretërit e dheut.

Og eg vil setja honom til den fyrstefødde, til den høgste av kongarne på jordi.

28 Do të përdor mirësi ndaj tij përjetë, dhe besëlidhja ime me të do të mbetet e qëndrueshme.

Mi miskunn imot honom vil eg æveleg halda ved lag, og mi pakt skal standa fast for honom.

29 Do t’i bëj gjithashtu pasardhësit e tij të përjetshem dhe fronin e tij si ditët e qiejve.

Og eg vil halda uppe hans avkjøme til æveleg tid, og hans kongsstol so lenge himmelen varer.

30 Në rast se bijtë e tij braktisin ligjin tim dhe nuk ecin, sipas urdhërimeve të mia,

Dersom hans born forlet mi lov og ikkje vandrar etter mine domar,

31 në rast se shkelin statutet e mia dhe nuk respektojnë urdhërimet e mia,

dersom dei bryt mine bodord og ikkje held mine fyresegner,

32 unë do ta dënoj shkeljen e tyre me shufër dhe paudhësinë e tyre me të rrahura,

då vil eg heimsøkja deira misgjerd med ris og deira skuld med plågor.

33 por nuk do ta heq mirësinë time prej tij dhe nuk do të lë që besnikëria ime të jetë e mangët.

Men mi miskunn vil eg ikkje taka frå honom, og ikkje vil eg svika i min truskap.

34 Nuk do të shkel besëlidhjen time dhe nuk do t’i ndryshoj fjalët që kanë dalë nga goja ime.

Eg vil ikkje brjota mi pakt og ikkje brigda ordi frå mine lippor.

35 Jam betuar një herë për shenjtërinë time dhe nuk do ta gënjej Davidin;

Eitt hev eg svore ved min heilagdom, sanneleg, for David vil eg ikkje ljuga.

36 pasardhësit e tij do të jenë përjetë dhe froni i tij do të jetë si dielli para meje,

Hans avkjøme skal vera til æveleg tid, og hans kongsstol som soli for mi åsyn.

37 do të jenë të qëndrueshëm si hëna, dhe dëshmitari në qiell është besnik”. (Sela)

Som månen skal han standa æveleg, og vitnet i skyi er trufast.» (Sela)

38 Por ti na ke braktisur dhe na ke kthyer; je zemëruar shumë kundër të vajosurin tënd.

Og du hev støytt burt og forsmått, du hev vorte harm på den du hev salva.

39 Ti ke përçmuar besëlidhjen e lidhur me shërbëtorin tënd dhe ke përdhosur kurorën e tij, duke bërë që të bjerë për tokë.

Du hev rist av deg pakti med din tenar, du hev skjemt hans kruna og kasta henne på jordi.

40 Ke shembur gjithë mbrojtjet e tij dhe i ke katandisur në gërmadha kalatë e tij.

Du hev brote ned alle murarne hans, du hev gjort hans festningar til grusdungar.

41 Tërë kalimtarët e kanë plaçkitur dhe ai është bërë gazi i fqinjëve të tij.

Alle som fer fram på vegen, plundrar honom, han hev vorte til spott for grannarne sine.

42 Ke lavdëruar dorën e djathtë të kundërshtarëve të tij dhe ke bërë të gëzohen tërë armiqtë e tu.

Du hev upphøgt den høgre hand til hans motstandarar, du hev gjort alle hans fiendar glade.

43 Ke prishur tehun e shpatës së tij dhe nuk e ke ndihmuar në betejë.

Du hev og late og hans sverdsegg vika, og hev ikkje halde honom uppe i striden.

44 I ke dhënë fund madhështisë së tij dhe ke hedhur për tokë fronin e tij.

Du hev gjort ende på hans glans og kasta hans kongsstol til jordi.

45 Ke shkurtuar ditët e rinisë së tij dhe e ke mbuluar me turp. (Sela)

Du hev korta av hans ungdoms dagar, du hev lagt skam yver honom. (Sela)

46 Deri kur, o Zot? A do të fshihesh ti përjetë? A do të flakërojë si zjarr zemërimi yt?

Kor lenge, Herre, vil du løyna deg æveleg? Kor lenge skal din harm brenna som eld?

47 Kujto sa e shkurtër është jeta ime. Për çfarë kotësie ke krijuar gjithë bijtë e njerëzve?

Kom då i hug kor stutt mitt liv er, og kor forgjengelege du hev skapt alle menneskjeborn.

48 Cili është njeriu që jeton, pa parë vdekjen dhe që mund ta shkëputë jetën e tij nga pushteti Sheolit? (Sela) (Sheol h7585)

Kven fær vel liva og ikkje sjå dauden? Kven friar si sjæl frå helheims vald? (Sela) (Sheol h7585)

49 Ku janë, o Zot, mirësitë e tua të lashta, për të cilat iu betove Davidit në besnikërinë tënde?

Herre, kvar er dine nådegjerningar frå fordoms tid, som du med eid lova David i din truskap?

50 Kujto, o Zot, fyerjen që iu bë shërbëtorëve të tu, dhe si unë mbaj në zemër fyerjen e rëndë të të gjitha kombeve,

Herre, kom i hug den skam som ligg yver dine tenarar, at eg må bera i fanget alle dei mange folk,

51 me të cilën armiqtë e tu kanë fyer, o Zot, me të cilën kanë fyer hapat e të vajosurit tënd.

at dine fiendar spottar, Herre, at dei spottar hans fotspor som du hev salva.

52 I bekuar qoftë Zoti përjetë. Amen, po, amen!

Lova vere Herren æveleg! Amen, amen!