< Psalmet 89 >

1 Unë do të këndoj përjetë mirësitë e Zotit, me gojën time do t’u shpall besnikërinë tënde të gjitha brezave.
Intellectus Ethan Ezrahitæ. Misericordias Domini in æternum cantabo; in generationem et generationem annuntiabo veritatem tuam in ore meo.
2 Sepse kam thënë: “Mirësia jote do të ekzistojë përjetë, ti do të vendosësh besnikërinë tënde në vetë qiejtë”.
Quoniam dixisti: In æternum misericordia ædificabitur in cælis; præparabitur veritas tua in eis.
3 “Unë kam lidhur një besëlidhje me të zgjedhurin tim, i jam betuar Davidit, shërbëtorit tim, duke thënë:
Disposui testamentum electis meis; juravi David servo meo:
4 “Do t’i vendos pasardhësit e tu përjetë dhe do të ndërtoj fronin tënd për të gjitha brezat””. (Sela)
Usque in æternum præparabo semen tuum, et ædificabo in generationem et generationem sedem tuam.
5 Dhe qiejtë do të kremtojnë mrekullitë e tua, o Zot, dhe besnikërinë tënde në kuvendin e shenjtorëve.
Confitebuntur cæli mirabilia tua, Domine; etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum.
6 Sepse kush mund të krahasohet në qiell me Zotin? Dhe kush është i njëllojtë me Zotin midis bijve të të Fuqishmit?
Quoniam quis in nubibus æquabitur Domino; similis erit Deo in filiis Dei?
7 Perëndisë ia kanë frikën shumë në kuvendin e shenjtorëve, dhe respektohet thellë nga tërë ata që e rrethojnë.
Deus, qui glorificatur in consilio sanctorum, magnus et terribilis super omnes qui in circuitu ejus sunt.
8 O Zot, Perëndi i ushtrive, kush është i fuqishëm si ti, o Zot? Besnikëria jote të rrethon kudo.
Domine Deus virtutum, quis similis tibi? potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo.
9 Ti e sundon tërbimin e detit; kur valët e tij ngrihen, ti i qetëson.
Tu dominaris potestati maris; motum autem fluctuum ejus tu mitigas.
10 Ti e ke bërë copë-copë Egjiptin, duke e plagosur për vdekje; me krah të fuqishëm ke shpërndarë armiqtë e tu.
Tu humiliasti, sicut vulneratum, superbum; in brachio virtutis tuæ dispersisti inimicos tuos.
11 Qiejtë janë të tutë, edhe toka është jotja; ti e ke krijuar botën dhe të gjitha atë që janë në të.
Tui sunt cæli, et tua est terra: orbem terræ, et plenitudinem ejus tu fundasti;
12 Ti ke krijuar veriun dhe jugun; Tabori dhe Hermoni lëshojnë britma gëzimi kur dëgjojnë emrin tënd.
aquilonem et mare tu creasti. Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt:
13 Ti ke krah të fuqishëm; dora jote është e fortë, e djathta jote ngrihet në qiell.
tuum brachium cum potentia. Firmetur manus tua, et exaltetur dextera tua:
14 Drejtësia dhe e drejta përbëjnë bazën e fronit tënd; mirësia dhe e vërteta shkojnë përpara fytyrës sate.
justitia et judicium præparatio sedis tuæ: misericordia et veritas præcedent faciem tuam.
15 Lum ai popull që njeh britmën e gëzimit, o Zot, sepse ai do të ecë në dritën e fytyrës sate;
Beatus populus qui scit jubilationem: Domine, in lumine vultus tui ambulabunt,
16 do të ngazëllojë tërë ditën me emrin tënd dhe do të gëzohet shumë në drejtësinë tënde.
et in nomine tuo exsultabunt tota die, et in justitia tua exaltabuntur.
17 Po, ti je mburrja e forcës së tyre, dhe me favorin tënd ti e shton fuqinë tonë.
Quoniam gloria virtutis eorum tu es, et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum.
18 Sepse mburoja jonë i përket Zotit dhe mbreti ynë të Shenjtit të Izraelit.
Quia Domini est assumptio nostra, et sancti Israël regis nostri.
19 Ti i fole atëherë në vegim të dashurit tënd dhe the: “Ndihmova një të fuqishëm, përlëvdova një të zgjedhur nga populli.
Tunc locutus es in visione sanctis tuis, et dixisti: Posui adjutorium in potente, et exaltavi electum de plebe mea.
20 Gjeta Davidin, shërbëtorin tim, dhe e vajosa me vajin tim të shenjtë.
Inveni David, servum meum; oleo sancto meo unxi eum.
21 Dora ime do ta përkrahë me vendosmëri dhe krahu im do ta forcojë.
Manus enim mea auxiliabitur ei, et brachium meum confortabit eum.
22 Armiku nuk do ta shtypë dhe i ligu nuk do ta pikëllojë.
Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non apponet nocere ei.
23 Do të asgjesoj para tij armiqtë e tij dhe do të godas ata që e urrejnë.
Et concidam a facie ipsius inimicos ejus, et odientes eum in fugam convertam.
24 Besnikëria ime dhe mirësia ime do të jenë me të, dhe me emrin tim do të bëhet i fuqishëm.
Et veritas mea et misericordia mea cum ipso, et in nomine meo exaltabitur cornu ejus.
25 Do ta shtrij dorën e tij mbi detin dhe dorën e djathtë të tij mbi lumenjtë.
Et ponam in mari manum ejus, et in fluminibus dexteram ejus.
26 Ai do të kërkojë ndihmën time, duke thënë: “Ti je Ati im, Perëndia im dhe Kështjella ime e shpëtimit”.
Ipse invocabit me: Pater meus es tu, Deus meus, et susceptor salutis meæ.
27 Do ta bëj gjithashtu të parëlindurin tim, më të shkëlqyerin ndër mbretërit e dheut.
Et ego primogenitum ponam illum, excelsum præ regibus terræ.
28 Do të përdor mirësi ndaj tij përjetë, dhe besëlidhja ime me të do të mbetet e qëndrueshme.
In æternum servabo illi misericordiam meam, et testamentum meum fidele ipsi.
29 Do t’i bëj gjithashtu pasardhësit e tij të përjetshem dhe fronin e tij si ditët e qiejve.
Et ponam in sæculum sæculi semen ejus, et thronum ejus sicut dies cæli.
30 Në rast se bijtë e tij braktisin ligjin tim dhe nuk ecin, sipas urdhërimeve të mia,
Si autem dereliquerint filii ejus legem meam, et in judiciis meis non ambulaverint;
31 në rast se shkelin statutet e mia dhe nuk respektojnë urdhërimet e mia,
si justitias meas profanaverint, et mandata mea non custodierint:
32 unë do ta dënoj shkeljen e tyre me shufër dhe paudhësinë e tyre me të rrahura,
visitabo in virga iniquitates eorum, et in verberibus peccata eorum;
33 por nuk do ta heq mirësinë time prej tij dhe nuk do të lë që besnikëria ime të jetë e mangët.
misericordiam autem meam non dispergam ab eo, neque nocebo in veritate mea,
34 Nuk do të shkel besëlidhjen time dhe nuk do t’i ndryshoj fjalët që kanë dalë nga goja ime.
neque profanabo testamentum meum: et quæ procedunt de labiis meis non faciam irrita.
35 Jam betuar një herë për shenjtërinë time dhe nuk do ta gënjej Davidin;
Semel juravi in sancto meo, si David mentiar:
36 pasardhësit e tij do të jenë përjetë dhe froni i tij do të jetë si dielli para meje,
semen ejus in æternum manebit. Et thronus ejus sicut sol in conspectu meo,
37 do të jenë të qëndrueshëm si hëna, dhe dëshmitari në qiell është besnik”. (Sela)
et sicut luna perfecta in æternum, et testis in cælo fidelis.
38 Por ti na ke braktisur dhe na ke kthyer; je zemëruar shumë kundër të vajosurin tënd.
Tu vero repulisti et despexisti; distulisti christum tuum.
39 Ti ke përçmuar besëlidhjen e lidhur me shërbëtorin tënd dhe ke përdhosur kurorën e tij, duke bërë që të bjerë për tokë.
Evertisti testamentum servi tui; profanasti in terra sanctuarium ejus.
40 Ke shembur gjithë mbrojtjet e tij dhe i ke katandisur në gërmadha kalatë e tij.
Destruxisti omnes sepes ejus; posuisti firmamentum ejus formidinem.
41 Tërë kalimtarët e kanë plaçkitur dhe ai është bërë gazi i fqinjëve të tij.
Diripuerunt eum omnes transeuntes viam; factus est opprobrium vicinis suis.
42 Ke lavdëruar dorën e djathtë të kundërshtarëve të tij dhe ke bërë të gëzohen tërë armiqtë e tu.
Exaltasti dexteram deprimentium eum; lætificasti omnes inimicos ejus.
43 Ke prishur tehun e shpatës së tij dhe nuk e ke ndihmuar në betejë.
Avertisti adjutorium gladii ejus, et non es auxiliatus ei in bello.
44 I ke dhënë fund madhështisë së tij dhe ke hedhur për tokë fronin e tij.
Destruxisti eum ab emundatione, et sedem ejus in terram collisisti.
45 Ke shkurtuar ditët e rinisë së tij dhe e ke mbuluar me turp. (Sela)
Minorasti dies temporis ejus; perfudisti eum confusione.
46 Deri kur, o Zot? A do të fshihesh ti përjetë? A do të flakërojë si zjarr zemërimi yt?
Usquequo, Domine, avertis in finem? exardescet sicut ignis ira tua?
47 Kujto sa e shkurtër është jeta ime. Për çfarë kotësie ke krijuar gjithë bijtë e njerëzve?
Memorare quæ mea substantia: numquid enim vane constituisti omnes filios hominum?
48 Cili është njeriu që jeton, pa parë vdekjen dhe që mund ta shkëputë jetën e tij nga pushteti Sheolit? (Sela) (Sheol h7585)
Quis est homo qui vivet et non videbit mortem? eruet animam suam de manu inferi? (Sheol h7585)
49 Ku janë, o Zot, mirësitë e tua të lashta, për të cilat iu betove Davidit në besnikërinë tënde?
Ubi sunt misericordiæ tuæ antiquæ, Domine, sicut jurasti David in veritate tua?
50 Kujto, o Zot, fyerjen që iu bë shërbëtorëve të tu, dhe si unë mbaj në zemër fyerjen e rëndë të të gjitha kombeve,
Memor esto, Domine, opprobrii servorum tuorum, quod continui in sinu meo, multarum gentium:
51 me të cilën armiqtë e tu kanë fyer, o Zot, me të cilën kanë fyer hapat e të vajosurit tënd.
quod exprobraverunt inimici tui, Domine; quod exprobraverunt commutationem christi tui.
52 I bekuar qoftë Zoti përjetë. Amen, po, amen!
Benedictus Dominus in æternum. Fiat, fiat.

< Psalmet 89 >