Psalmet 81

1 I këndoni me gëzim Perëndisë, forcës sonë; lëshoni britma gëzimi për Perëndinë e Jakobit.

För sångmästaren, till Gittít; av Asaf.

2 Lartoni një këngë dhe i bini dajres, harpës melodioze bashkë me lirën.

Höjen glädjerop till Gud, vår starkhet, höjen jubel till Jakobs Gud.

3 I bini borisë ditën e hënës së re, ditën e hënës së plotë, ditën e festës sonë.

Stämmen upp lovsång och låten pukor ljuda, ljuvliga harpor tillsammans med psaltare.

4 Sepse ky është një statut për Izraelin, një ligj i Perëndisë të Jakobit.

Stöten i basun vid nymånaden, vid fullmånen, på vår högtidsdag.

5 Ai e caktoi si një dëshmi te Jozefi, kur doli kundër vendit të Egjiptit. Atëherë unë dëgjova një gjuhë që nuk e kuptoja;

Ty detta är en stadga för Israel, en Jakobs Guds rätt.

6 “O Izrael, unë e hoqa barrën nga shpatullat e tua; duart e tua e kanë lënë shportën.

Det bestämde han till ett vittnesbörd i Josef, när han drog ut mot Egyptens land. Jag hör ett tal som är mig nytt:

7 Kur ishe keq ti më klithe mua dhe unë të çlirova; t’u përgjigja i fshehur në bubullimë, të vura në provë në ujërat e Meribas. (Sela)

»Jag lyfte bördan från hans skuldra, hans händer blevo fria ifrån lastkorgen.

8 Dëgjo, o populli im, dhe unë do të qortoj. O Izrael, sikur ti të më dëgjoje!

I nöden ropade du, och jag räddade dig; jag svarade dig, höljd i tordön, jag prövade dig vid Meribas vatten. (Sela)

9 Mos pastë në mesin tënd asnjë perëndi të huaj dhe mos adhuro asnjë perëndi të huaj.

Hör, mitt folk, och låt mig varna dig; Israel, o att du ville höra mig!

10 Unë jam Zoti, Perëndia yt, që të nxori nga vendi i Egjiptit; hap gojën tënde dhe unë do të ta mbush.

Hos dig skall icke finnas någon annan gud, och du skall ej tillbedja någon främmande gud.

11 Por populli im nuk e ka dëgjuar zërin tim dhe Izraeli nuk më është bindur.

Jag är HERREN, din Gud, som har fört dig upp ur Egyptens land; låt din mun vitt upp, så att jag får uppfylla den.

12 Prandaj i braktisa në ashpërsinë e zemrës së tyre, me qëllim që të ecnin sipas bindjeve të tyre.

Men mitt folk ville ej höra min röst, och Israel var mig icke till viljes.

13 Ah, sikur populli im të më dëgjonte, sikur Izraeli të ecte në rrugët e mia!

Då lät jag dem gå i deras hjärtans hårdhet, det fingo vandra efter sina egna rådslag.

14 Do të poshtëroja menjëherë armiqtë e tij dhe do ta ktheja dorën time kundër kundërshtarëve të tij.

O att mitt folk ville höra mig, och att Israel ville vandra på mina vägar!

15 Ata që urrejnë Zotin do t’i nënshtroheshin dhe fati i tyre do të caktohej përjetë.

Då skulle jag snart kuva deras fiender och vända min hand mot deras ovänner.

16 Dhe unë do ta ushqeja (Izraelin) me grurin më të mirë dhe do ta ngopja me mjaltin që pikon nga shkëmbi”.

De som hata HERREN skulle då visa honom underdånighet, och hans folks tid skulle vara evinnerligen. Och han skulle bespisa det med bästa vete; ja, med honung ur klippan skulle jag mätta dig.»