Psalmet 81

1 I këndoni me gëzim Perëndisë, forcës sonë; lëshoni britma gëzimi për Perëndinë e Jakobit.

To the Overseer. — 'On the Gittith.' By Asaph. Cry aloud to God our strength, Shout to the God of Jacob.

2 Lartoni një këngë dhe i bini dajres, harpës melodioze bashkë me lirën.

Lift up a song, and give out a timbrel, A pleasant harp with psaltery.

3 I bini borisë ditën e hënës së re, ditën e hënës së plotë, ditën e festës sonë.

Blow in the month a trumpet, In the new moon, at the day of our festival,

4 Sepse ky është një statut për Izraelin, një ligj i Perëndisë të Jakobit.

For a statute to Israel it [is], An ordinance of the God of Jacob.

5 Ai e caktoi si një dëshmi te Jozefi, kur doli kundër vendit të Egjiptit. Atëherë unë dëgjova një gjuhë që nuk e kuptoja;

A testimony on Joseph He hath placed it, In his going forth over the land of Egypt. A lip, I have not known — I hear.

6 “O Izrael, unë e hoqa barrën nga shpatullat e tua; duart e tua e kanë lënë shportën.

From the burden his shoulder I turned aside, His hands from the basket pass over.

7 Kur ishe keq ti më klithe mua dhe unë të çlirova; t’u përgjigja i fshehur në bubullimë, të vura në provë në ujërat e Meribas. (Sela)

In distress thou hast called and I deliver thee, I answer thee in the secret place of thunder, I try thee by the waters of Meribah. (Selah)

8 Dëgjo, o populli im, dhe unë do të qortoj. O Izrael, sikur ti të më dëgjoje!

Hear, O My people, and I testify to thee, O Israel, if thou dost hearken to me:

9 Mos pastë në mesin tënd asnjë perëndi të huaj dhe mos adhuro asnjë perëndi të huaj.

There is not in thee a strange god, And thou bowest not thyself to a strange god.

10 Unë jam Zoti, Perëndia yt, që të nxori nga vendi i Egjiptit; hap gojën tënde dhe unë do të ta mbush.

I [am] Jehovah thy God, Who bringeth thee up out of the land of Egypt. Enlarge thy mouth, and I fill it.

11 Por populli im nuk e ka dëgjuar zërin tim dhe Izraeli nuk më është bindur.

But, My people hearkened not to My voice, And Israel hath not consented to Me.

12 Prandaj i braktisa në ashpërsinë e zemrës së tyre, me qëllim që të ecnin sipas bindjeve të tyre.

And I send them away in the enmity of their heart, They walk in their own counsels.

13 Ah, sikur populli im të më dëgjonte, sikur Izraeli të ecte në rrugët e mia!

O that My people were hearkening to Me, Israel in My ways would walk.

14 Do të poshtëroja menjëherë armiqtë e tij dhe do ta ktheja dorën time kundër kundërshtarëve të tij.

As a little thing their enemies I cause to bow, And against their adversaries I turn back My hand,

15 Ata që urrejnë Zotin do t’i nënshtroheshin dhe fati i tyre do të caktohej përjetë.

Those hating Jehovah feign obedience to Him, But their time is — to the age.

16 Dhe unë do ta ushqeja (Izraelin) me grurin më të mirë dhe do ta ngopja me mjaltin që pikon nga shkëmbi”.

He causeth him to eat of the fat of wheat, And [with] honey from a rock I satisfy thee!