Psalmet 81

1 I këndoni me gëzim Perëndisë, forcës sonë; lëshoni britma gëzimi për Perëndinë e Jakobit.

To the chief Musician upon Gittith, [A Psalm] of Asaph. Sing aloud to God our strength: make a joyful noise to the God of Jacob.

2 Lartoni një këngë dhe i bini dajres, harpës melodioze bashkë me lirën.

Take a psalm, and bring hither the timbrel, the pleasant harp with the psaltery.

3 I bini borisë ditën e hënës së re, ditën e hënës së plotë, ditën e festës sonë.

Blow the trumpet in the new moon, in the time appointed, on our solemn feast day.

4 Sepse ky është një statut për Izraelin, një ligj i Perëndisë të Jakobit.

For this [was] a statute for Israel, [and] a law of the God of Jacob.

5 Ai e caktoi si një dëshmi te Jozefi, kur doli kundër vendit të Egjiptit. Atëherë unë dëgjova një gjuhë që nuk e kuptoja;

This he ordained in Joseph [for] a testimony, when he went out through the land of Egypt: [where] I heard a language [that] I understood not.

6 “O Izrael, unë e hoqa barrën nga shpatullat e tua; duart e tua e kanë lënë shportën.

I removed his shoulder from the burden: his hands were delivered from the pots.

7 Kur ishe keq ti më klithe mua dhe unë të çlirova; t’u përgjigja i fshehur në bubullimë, të vura në provë në ujërat e Meribas. (Sela)

Thou calledst in trouble, and I delivered thee; I answered thee in the secret place of thunder: I proved thee at the waters of Meribah. (Selah)

8 Dëgjo, o populli im, dhe unë do të qortoj. O Izrael, sikur ti të më dëgjoje!

Hear, O my people, and I will testify to thee; O Israel, if thou wilt hearken to me;

9 Mos pastë në mesin tënd asnjë perëndi të huaj dhe mos adhuro asnjë perëndi të huaj.

There shall no strange god be in thee; neither shalt thou worship any strange god.

10 Unë jam Zoti, Perëndia yt, që të nxori nga vendi i Egjiptit; hap gojën tënde dhe unë do të ta mbush.

I [am] the LORD thy God who brought thee out of the land of Egypt: open thy mouth wide, and I will fill it.

11 Por populli im nuk e ka dëgjuar zërin tim dhe Izraeli nuk më është bindur.

But my people would not hearken to my voice; and Israel would not obey me.

12 Prandaj i braktisa në ashpërsinë e zemrës së tyre, me qëllim që të ecnin sipas bindjeve të tyre.

So I gave them up to their own hearts lust: [and] they walked in their own counsels.

13 Ah, sikur populli im të më dëgjonte, sikur Izraeli të ecte në rrugët e mia!

O that my people had hearkened to me, [and] Israel had walked in my ways!

14 Do të poshtëroja menjëherë armiqtë e tij dhe do ta ktheja dorën time kundër kundërshtarëve të tij.

I should soon have subdued their enemies, and turned my hand against their adversaries.

15 Ata që urrejnë Zotin do t’i nënshtroheshin dhe fati i tyre do të caktohej përjetë.

The haters of the LORD should have submitted themselves to him: and their time should have endured for ever.

16 Dhe unë do ta ushqeja (Izraelin) me grurin më të mirë dhe do ta ngopja me mjaltin që pikon nga shkëmbi”.

He would have fed them also with the finest of the wheat: and with honey out of the rock I should have satisfied thee.