Psalmet 81
1 I këndoni me gëzim Perëndisë, forcës sonë; lëshoni britma gëzimi për Perëndinë e Jakobit.
“To the chief musician upon Gittith; by Assaph.” Sing aloud unto God our strength: shout joyfully unto the God of Jacob.
2 Lartoni një këngë dhe i bini dajres, harpës melodioze bashkë me lirën.
Lift up psalm, and bring hither the timbrel, the pleasant harp with the psaltery.
3 I bini borisë ditën e hënës së re, ditën e hënës së plotë, ditën e festës sonë.
Blow on the new moon the cornet, at the time appointed, on the day of our feast.
4 Sepse ky është një statut për Izraelin, një ligj i Perëndisë të Jakobit.
For this is a statute for Israel, an ordinance by the God of Jacob.
5 Ai e caktoi si një dëshmi te Jozefi, kur doli kundër vendit të Egjiptit. Atëherë unë dëgjova një gjuhë që nuk e kuptoja;
As a testimony in Joseph did he ordain it, when he went out over the land of Egypt. The language of one I had not known did I hear.
6 “O Izrael, unë e hoqa barrën nga shpatullat e tua; duart e tua e kanë lënë shportën.
I removed from the burden his shoulder: his hands left behind the burden-basket.
7 Kur ishe keq ti më klithe mua dhe unë të çlirova; t’u përgjigja i fshehur në bubullimë, të vura në provë në ujërat e Meribas. (Sela)
In distress thou didst call, and I delivered thee; I answered thee in the secret of the thunder: I proved thee at the waters of Meribah. (Selah)
8 Dëgjo, o populli im, dhe unë do të qortoj. O Izrael, sikur ti të më dëgjoje!
Hear, O my people, and I will give warning unto thee; O Israel, if thou wouldst but hearken unto me!
9 Mos pastë në mesin tënd asnjë perëndi të huaj dhe mos adhuro asnjë perëndi të huaj.
There shall not be among thee a foreign God; nor shalt thou bow thyself down to any strange God.
10 Unë jam Zoti, Perëndia yt, që të nxori nga vendi i Egjiptit; hap gojën tënde dhe unë do të ta mbush.
I am the Lord thy God, who have brought thee up out of the land of Egypt: open wide thy mouth, and I will fill it.
11 Por populli im nuk e ka dëgjuar zërin tim dhe Izraeli nuk më është bindur.
But my people did not hearken to my voice; and Israel was not willing [to follow] me.
12 Prandaj i braktisa në ashpërsinë e zemrës së tyre, me qëllim që të ecnin sipas bindjeve të tyre.
So I let them go in the stubbornness of their own hearts: and they walked in their own counsels.
13 Ah, sikur populli im të më dëgjonte, sikur Izraeli të ecte në rrugët e mia!
Oh that my people would hearken unto me, that Israel would walk in my ways!
14 Do të poshtëroja menjëherë armiqtë e tij dhe do ta ktheja dorën time kundër kundërshtarëve të tij.
In a little while would I subdue their enemies, and against their adversaries would I turn my hand.
15 Ata që urrejnë Zotin do t’i nënshtroheshin dhe fati i tyre do të caktohej përjetë.
The haters of the Lord should offer flattery unto him; but their time should endure for ever.
16 Dhe unë do ta ushqeja (Izraelin) me grurin më të mirë dhe do ta ngopja me mjaltin që pikon nga shkëmbi”.
And he would feed him with the best of wheat: and out of the rock would I satisfy thee with honey.
