Psalmet 78
1 Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.
En undervisning Assaphs. Hör, mitt folk, min lag; böjer edor öron till mins muns tal.
2 Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.
Jag vill öppna min mun till ordspråk, och vill förtälja gamla hemligheter;
3 Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,
De vi hört hafve och vetom, och våra fäder oss förtäljt hafva;
4 nuk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.
Att vi det icke fördölja skulle deras barnom, som efter komma skulle; utan förkunna Herrans lof, och hans magt och under, som han gjort hafver.
5 Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,
Han upprättade ett vittnesbörd i Jacob, och gaf en lag i Israel, den han våra fäder böd, till att lära deras barn;
6 me qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,
På det att efterkommanderna måtte det lära, och de barn, som ännu skulle födde varda; då de uppkommo, att de ock förkunnade det sinom barnom;
7 dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;
Att de skulle sätta sitt hopp till Gud, och icke förgäta Guds verk, och hålla hans bud;
8 dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.
Och icke varda, såsom deras fäder, en affällig och ohörsam art; hvilkom deras hjerta icke fast var, och deras ande höll sig icke troliga till Gud;
9 Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,
Såsom Ephraims barn, som väpnade voro och förde bågan, föllo af i stridstidenom.
10 nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,
De höllo icke Guds förbund, och ville icke vandra i hans lag;
11 harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.
Och förgåto hans verk, och hans under, som han dem bevist hade.
12 Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.
För deras fäder gjorde han under, i Egypti land, på den markene Zoan.
13 Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.
Han åtskiljde hafvet, och lät dem gå derigenom, och satte vattnet såsom en mur.
14 Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.
Han ledde dem om dagen med en molnsky, och om nattena med en klar eld.
15 I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.
Han lät bergsklippona remna i öknene, och gaf dem dricka vatten tillfyllest;
16 Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.
Och lät bäcker flyta utu bergsklippone, att de flöto derut, såsom vattuströmmar.
17 Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,
Likväl syndade de ännu emot honom, och förtörnade den Högsta i öknene;
18 dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.
Och försökte Gud, i deras hjerta, att de spis beddes till deras själar;
19 Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: “A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?
Och talade emot Gud, och sade: Ja, skulle väl Gud kunna bereda ett bord i öknene?
20 Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?
Si, han hafver väl slagit bergsklippona, att vatten utflöt, och bäcker sig utgåfvo; men huru kan han gifva bröd, och skaffa sino folke kött?
21 Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,
Då nu Herren det hörde, vardt han upptänd; och eld gick upp i Jacob, och vrede kom öfver Israel;
22 sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.
Att de icke trodde uppå Gud, och hoppades icke uppå hans hjelp.
23 Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,
Och han böd skyarna ofvantill, och upplät himmelens dörrar;
24 dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.
Och lät regna Man till dem till mats, och gaf dem himmelsbröd.
25 Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.
De åto änglabröd; han sände dem mat tillfyllest.
26 Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,
Han lät blåsa östanväder under himmelen, och genom sina starkhet upprörde sunnanväder;
27 bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.
Och lät kött regna uppå dem såsom stoft, och foglar såsom sanden i hafvet;
28 Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.
Och lät dem falla i deras lägre, allestäds der de bodde.
29 Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.
Då åto de, och vordo för mätte; han lät dem släcka sin lusta.
30 Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,
Då de ännu sin lusta icke släckt hade, och de ännu åto deraf,
31 kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.
Så kom Guds vrede öfver dem; och drap de yppersta ibland dem, och nederslog de bästa i Israel.
32 Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.
Men öfver allt detta syndade de ännu mer, och trodde intet uppå hans under.
33 Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.
Derföre lät han dem dö bort, så att de intet fingo, och måste i deras lifsdagar plågade varda.
34 Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.
När han drap dem, sökte de honom, och vände sig bittida till Gud;
35 Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.
Och tänkte, att Gud är deras tröst, och Gud den Högste deras förlösare;
36 Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.
Och skrymtade för honom med deras mun, och lögo för honom med deras tungo.
37 Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.
Men deras hjerta var icke fast intill honom, och höllo sig icke troliga intill hans förbund.
38 Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,
Men han var barmhertig, och förlät missgerningarna, och förgjorde dem icke; och afvände ofta sina vrede, och lät icke alla sina vrede gå.
39 duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.
Ty han tänkte att de äro kött; ett väder, som bortfar, och kommer intet igen.
40 Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!
De förtörnade honom ganska ofta i öknene, och bekymrade honom i ödemarkene.
41 Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.
De försökte Gud framgent, och rette den Heliga i Israel.
42 Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,
De tänkte intet uppå hans hand, den dagen då han förlöste dem ifrå fienderna;
43 kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;
Såsom han sina tecken gjort hade uti Egypten, och sina under i det landet Zoan.
44 i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.
Då han deras vatten i blod vände; så att de af deras bäcker icke dricka kunde.
45 Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.
Då han ohyro ibland dem sände, som dem åto, och paddor, som dem förderfvade;
46 Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.
Och gaf deras frukt gräsmatkom, och deras säd gräshoppom.
47 I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.
Då han deras vinträ med hagel förderfvade, och deras mulbärsträ med stort hagel.
48 Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.
Då han deras boskap slog med hagel, och deras hjordar med ljungande.
49 Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.
Då han i sina grymma vrede sände ibland dem onda änglar, och lät dem härja och förderfva, och skada göra.
50 I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.
Då han lät sina vrede gå, och icke skonade deras själom för dödenom, och lät deras boskap dö af pestilentie.
51 I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.
Då han i Egypten allt förstfödt slog, de första arfvingar i Hams hyddom;
52 Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.
Och lät sitt folk utdraga såsom får, och förde dem såsom en hjord i öknene.
53 I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.
Och han ledde dem säkra, så att de intet fruktade sig; men deras fiendar öfvertäckte hafvet;
54 Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.
Och lät dem komma i sina helga gränsor, till detta berg, hvilket hans högra hand förvärfvat hafver;
55 I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.
Och fördref för dem folk, och lät dem utskifta arfvet, och lät Israels slägter bo i deras hyddom.
56 Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.
Men de försökte och förtörnade Gud, den Högsta, och höllo intet hans vittnesbörd;
57 U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;
Och föllo tillbaka, och föraktade all ting, såsom deras fäder; och höllo intet, såsom en lös båge;
58 provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.
Och förtörnade honom med sina höjder, och rette honom med sina afgudar;
59 Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.
Och då Gud det hörde, vardt han upptänd, och förkastade Israel svårliga;
60 Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;
Så att han lät fara sina boning i Silo, den hyddo, der han ibland menniskor bodde;
61 dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.
Och gaf deras magt uti fängelse, och deras härlighet uti fiendans händer;
62 Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.
Och öfvergaf sitt folk för svärd, och var upptänd emot sitt arf.
63 Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.
Deras unga män förtärde elden, och deras jungfrur måste ogifta blifva.
64 Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.
Deras Prester föllo genom svärd, och inga enkor voro, de der gråta skulle.
65 Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.
Och Herren vaknade upp, såsom en sofvande, och såsom en stark glad är, den ifrå vin kommer;
66 I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.
Och slog sina fiendar baktill, och hängde en evig skam uppå dem;
67 Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,
Och förkastade Josephs hyddo, och utvalde icke Ephraims slägte;
68 por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.
Utan utvalde Juda slägte, det berget Zion, som han älskade;
69 Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.
Och byggde sin helgedom högt, såsom ett land det evinnerliga fast stå skall;
70 Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,
Och utvalde sin tjenare David, och tog honom utu fårahusen.
71 dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.
Ifrå de däggande får hemtade han honom, att han hans folk Jacob föda skulle, och hans arf Israel.
72 Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.
Och han födde dem också med all trohet, och regerade dem med all flit.
