Psalmet 78
1 Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.
Escucha, oh mi pueblo, a mi ley; deja que tus oídos se inclinen a las palabras de mi boca.
2 Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.
Abriendo mi boca voy a dar una historia, incluso los dichos oscuros de los viejos tiempos;
3 Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,
Que han venido a nuestro oído y a nuestro conocimiento, tal como nos fueron dados por nuestros padres.
4 nuk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.
No los mantendremos en secreto de nuestros hijos; aclararemos a la generación venidera las alabanzas del Señor y su fortaleza, y las grandes obras de asombro que ha hecho.
5 Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,
Puso un testigo en Jacob, e hizo una ley en Israel; que él dio a nuestros padres para que pudieran darles conocimiento de ellos a sus hijos;
6 me qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,
Para que la generación venidera pueda tener conocimiento de ellos, incluso de los hijos del futuro, que les den a conocer a sus hijos;
7 dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;
Para que pongan su esperanza en Dios, y no dejen que las obras de Dios se salgan de sus mentes, sino que guarden sus leyes;
8 dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.
y no sean como sus padres, una generación dura e incontrolada; una generación cuyo corazón era duro, cuyo espíritu no era fiel a Dios.
9 Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,
Los hijos de Efraín, armados con arcos, volvieron las espaldas en el día de la pelea.
10 nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,
No fueron gobernados por la palabra de Dios, y no quisieron ir en el camino de su ley;
11 harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.
Dejaron sus obras fuera de su memoria, y las maravillas que les había hecho ver.
12 Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.
Hizo grandes obras delante de sus padres, en la tierra de Egipto, en los campos de Zoán.
13 Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.
El mar fue cortado en dos para que pudieran pasar; las aguas se juntaron de lado a lado.
14 Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.
Durante el día los guiaba en la nube, y durante toda la noche con una luz de fuego.
15 I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.
Las rocas del desierto fueron quebradas por su poder, y él les dio a beber como de las aguas profundas.
16 Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.
Hizo salir arroyos de la peña; y las aguas descender como ríos.
17 Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,
Y siguieron pecando contra él aún más, apartándose del Altísimo en el desierto;
18 dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.
Probando a Dios en sus corazones, pidiendo carne por su deseo.
19 Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: “A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?
Dijeron palabras crueles contra Dios, diciendo: ¿Puede Dios preparar una mesa en el desierto?
20 Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?
Mira, la roca fue cortada por su poder, por lo que el agua salió corriendo, y arroyos desbordantes; ¿él puede darnos pan? ¿es capaz de obtener carne para su gente?
21 Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,
Así que estas cosas vinieron a oídos del Señor, y él se enojó; y se encendió un fuego contra Jacob, y vino la ira contra Israel;
22 sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.
Porque no tenían fe en Dios, ni esperanza en su salvación.
23 Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,
Y dio órdenes a las nubes en lo alto, y las puertas del cielo estaban abiertas;
24 dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.
Y envió como lluvia de maná, y les dio el grano del cielo.
25 Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.
El hombre tomó parte en el alimento de los ángeles; les envió carne en toda su medida.
26 Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,
Envió un viento del este del cielo, impulsando el viento del sur con su poder.
27 bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.
Envió carne sobre ellos como el polvo, y aves emplumadas como la arena del mar,
28 Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.
Y él dejó que baje a su lugar de descanso, alrededor de sus tiendas.
29 Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.
Así que tenían comida y estaban llenos; porque él les dio su deseo;
30 Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,
Pero no se apartaron de sus deseos; y mientras la comida todavía estaba en sus bocas,
31 kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.
Vino sobre ellos la ira de Dios, y mató a los más robustos, y acabó con los jóvenes de Israel.
32 Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.
Por todo esto siguieron pecando aún más, y no tuvieron fe en sus grandes maravillas.
33 Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.
Así que sus días fueron desperdiciados como un aliento, y sus años en problemas.
34 Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.
Cuando les mandó la muerte, lo buscaron; entonces se volvían a él buscándolo con cuidado;
35 Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.
Entonces se acordaban que Dios era su Roca, y el Dios Altísimo su salvador.
36 Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.
Pero sus labios y lengua le eran falsos;
37 Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.
Y sus corazones no estaban bien con él, y no guardaron su pacto con él.
38 Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,
Pero él, lleno de piedad, tiene perdón por el pecado, y no pone fin al hombre: frecuentemente retracta su ira, y no se enoja violentamente.
39 duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.
Así que tuvo en cuenta que ellos eran solo carne; un aliento que se va rápidamente, y no volverá.
40 Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!
¡Con qué frecuencia iban contra él en el desierto. y le daban motivo de aflicción en el desierto!
41 Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.
Otra vez pusieron a Dios a prueba, y le dieron dolor al Santo de Israel.
42 Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,
No tuvieron en cuenta el trabajo de su mano, ni el día en que los quitó del poder de sus enemigos;
43 kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;
cómo hizo sus señales en Egipto, y sus maravillas en el campo de Zoán;
44 i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.
De modo que sus ríos se convirtieron en sangre, y no pudieron beber de sus arroyos.
45 Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.
Envió diferentes tipos de moscas entre ellos, envenenando su carne; y ranas para su destrucción.
46 Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.
El dio el aumento de sus campos a los gusanos, los frutos de su industria a los saltamontes.
47 I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.
Envió hielo para la destrucción de sus vides; sus árboles fueron dañados por el frío glacial.
48 Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.
Hielo fue llovido sobre su ganado; tormentas eléctricas enviaron destrucción entre las bandadas.
49 Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.
Envió sobre ellos el ardor de su ira, su amargo disgusto, y liberó ángeles malvados entre ellos.
50 I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.
Dejó que su ira se saliera con la suya; él no retuvo su alma de la muerte, sino que dio su vida a la enfermedad.
51 I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.
Él dio a la destrucción a todos los primeros hijos de Egipto; los primeros frutos de su fuerza en las tiendas de Cam;
52 Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.
Pero él tomó a su pueblo como ovejas, y los guió en la tierra desolada como un rebaño.
53 I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.
Los llevó a salvo para que no tuvieran miedo; pero sus enemigos estaban cubiertos por el mar.
54 Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.
Y él fue su guía a su tierra santa, hasta el monte que su diestra había hecho suyo;
55 I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.
Expulsando naciones delante de ellos, marcando la línea de su herencia, y dando a las personas de Israel sus tiendas para un lugar de descanso.
56 Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.
Pero ellos se amargaron contra el Dios Altísimo, lo probaron y no guardaron sus leyes;
57 U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;
Sus corazones se volvieron atrás y falsos como sus padres; fueron convertidos a un lado como un arco retorcido.
58 provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.
Le enojaron con sus altares paganos; adorando ídolos, lo provocaron a celos.
59 Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.
Cuando esto llegó a oídos de Dios, se enojó mucho y abandonó a Israel por completo;
60 Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;
Y se fué del lugar santo en Silo, la tienda que había puesto entre los hombres;
61 dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.
Y permitió que sus enemigos capturaran él símbolo de su poder y gloria.
62 Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.
Él entregó a su pueblo a la espada, y se enojó con su pueblo.
63 Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.
Sus jóvenes fueron quemados en el fuego; y sus vírgenes no fueron alabadas en la canción de la novia.
64 Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.
Sus sacerdotes fueron muertos a espada, y sus viudas no lloraron por ellos.
65 Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.
Entonces el Señor era como el que se despierta del sueño, y como un hombre fuerte que clama por el vino.
66 I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.
Sus enemigos fueron rechazados por sus golpes y avergonzados para siempre.
67 Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,
Y puso la tienda de José a un lado, y no tomó la tribu de Efraín;
68 por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.
Pero él tomó la tribu de Judá para sí, y el monte de Sión, en el cual tuvo placer.
69 Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.
E hizo su lugar santo como el alto cielo, como la tierra que él fija para siempre.
70 Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,
Tomó a David para que fuera su siervo, y lo llevó del lugar de las ovejas;
71 dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.
De cuidar las ovejas que daban leche, lo llevó a dar de comer a Jacob su pueblo, y a Israel su heredad.
72 Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.
Y David cuido del pueblo de Dios. Los cuido y dirigió con mano hábil y corazón sincero.
