Psalmet 78

1 Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.

Masquil de Asaf. Escucha, pueblo mío, mi ley; inclinad vuestro oído a las palabras de mi boca.

2 Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.

Abriré mi boca en parábola; hablaré enigmas del tiempo antiguo.

3 Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,

Las cuales hemos oído y entendido; que nuestros padres nos las contaron.

4 nuk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.

No las encubriremos a sus hijos, contando a la generación venidera las alabanzas del SEÑOR, y su fortaleza, y sus maravillas que hizo.

5 Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,

El estableció testimonio en Jacob, y puso ley en Israel; las cuales mandó a nuestros padres que las notificasen a sus hijos;

6 me qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,

para que lo sepa la generación venidera, y los hijos que nacerán; y los que se levantarán, lo cuenten a sus hijos

7 dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;

con el fin de poner su confianza en Dios, y no olvidar de las obras de Dios, y guardar sus mandamientos:

8 dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.

Y no ser como sus padres, generación contumaz y rebelde; generación que no compuso su corazón, ni su espíritu fue fiel con Dios.

9 Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,

Los hijos de Efraín armados, flecheros, volvieron las espaldas el día de la batalla.

10 nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,

No guardaron el pacto de Dios, ni quisieron andar en su ley;

11 harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.

antes se olvidaron de sus obras, y de sus maravillas que les había mostrado.

12 Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.

Delante de sus padres hizo maravillas en la tierra de Egipto, en el campo de Zoán.

13 Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.

Rompió el mar, y los hizo pasar; e hizo estar las aguas como en un montón.

14 Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.

Y los llevó con nube de día, y toda la noche con resplandor de fuego.

15 I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.

Hendió las peñas en el desierto; y les dio a beber de abismos grandes;

16 Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.

y sacó de la peña corrientes, e hizo descender aguas como ríos.

17 Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,

Pero aun tornaron a pecar contra él, enojando al Altísimo en la soledad.

18 dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.

Y tentaron a Dios en su corazón, pidiendo comida al gusto de su alma.

19 Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: “A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?

Y hablaron contra Dios, diciendo: ¿Podrá Dios ponernos mesa en el desierto?

20 Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?

He aquí ha herido la peña, y corrieron aguas, y arroyos salieron ondeando: ¿Podrá también dar pan? ¿Aparejará carne a su pueblo?

21 Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,

Por tanto oyó el SEÑOR, y se enojó; se encendió el fuego contra Jacob, y el furor subió también contra Israel;

22 sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.

por cuanto no habían creído a Dios, ni habían confiado de su salud.

23 Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,

Y mandó a las nubes de arriba, y abrió las puertas de los cielos,

24 dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.

e hizo llover sobre ellos maná para comer, y les dio trigo de los cielos.

25 Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.

Pan de fuertes comió el hombre; les envió comida en abundancia.

26 Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,

Movió el solano en el cielo, y trajo con su fortaleza el austro,

27 bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.

e hizo llover sobre ellos carne como polvo, y aves de alas como arena del mar.

28 Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.

Y las hizo caer en medio de su campamento, alrededor de sus tiendas.

29 Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.

Y comieron, y se llenaron bien; les cumplió pues su deseo.

30 Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,

No habían quitado de sí su deseo, aun estaba su vianda en su boca,

31 kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.

cuando vino sobre ellos el furor de Dios, y mató los más robustos de ellos, y derribó los escogidos de Israel.

32 Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.

Con todo esto pecaron aún, y no dieron crédito a sus maravillas.

33 Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.

Consumió por tanto sus días en vanidad, y sus años en tribulación.

34 Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.

Si los mataba, entonces le buscaban; y se convertían, y buscaban a Dios de mañana.

35 Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.

Y se acordaban que Dios era su refugio, y el Dios Alto su redentor.

36 Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.

Mas le lisonjeaban con su boca, y con su lengua le mentían,

37 Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.

pues sus corazones no eran rectos con él, ni estuvieron firmes en su pacto.

38 Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,

Pero él, misericordioso, perdonaba la maldad, y no los destruyó; y abundó su misericordia para apartar su ira, y no despertó toda su ira.

39 duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.

Y se acordó que eran carne; soplo que va y no vuelve.

40 Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!

¡Cuántas veces lo ensañaron en el desierto, lo enojaron en la soledad!

41 Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.

Y volvían, y tentaban a Dios, y ponían límite al Santo de Israel.

42 Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,

No se acordaron de su mano, del día que los redimió de angustia;

43 kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;

cuando puso en Egipto sus señales, y sus maravillas en el campo de Zoán;

44 i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.

y volvió sus ríos en sangre, y sus corrientes para que no bebiesen.

45 Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.

Envió entre ellos enjambres de moscas que los comían, y ranas que los destruyeron.

46 Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.

Dio también al pulgón sus frutos, y sus trabajos a la langosta.

47 I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.

Sus viñas destruyó con granizo, y sus higuerales con piedra;

48 Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.

y entregó al pedrisco sus bestias, y al fuego sus ganados.

49 Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.

Envió sobre ellos el furor de su saña; ira, enojo, angustia, y ángeles malos.

50 I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.

Dispuso el camino a su furor; no eximió el alma de ellos de la muerte, sino que entregó su vida a la mortandad.

51 I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.

E hirió a todo primogénito en Egipto, las primicias de las fuerzas en las tiendas de Cam.

52 Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.

Hizo salir a su pueblo como ovejas, y los llevó por el desierto, como un rebaño.

53 I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.

Y los pastoreó con seguridad, que no tuvieron miedo; y el mar cubrió a sus enemigos.

54 Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.

Los metió después en los términos de su santidad, en este monte que ganó su mano derecha.

55 I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.

Y echó los gentiles de delante de ellos, y les repartió una herencia con cuerdas; e hizo habitar en sus moradas a las tribus de Israel.

56 Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.

Mas tentaron y enojaron al Dios Altísimo, y no guardaron sus testimonios;

57 U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;

sino que se volvieron, y se rebelaron como sus padres; se volvieron como arco engañoso.

58 provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.

Y le enojaron con sus lugares altos, y le provocaron a celo con sus esculturas.

59 Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.

Lo oyó Dios, y se enojó, y en gran manera aborreció a Israel.

60 Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;

Por esta causa dejó el tabernáculo de Silo, la tienda en que habitó entre los hombres;

61 dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.

y dio en cautividad su fortaleza, y su gloria en mano del enemigo.

62 Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.

Entregó también su pueblo a cuchillo, y se airó contra su heredad.

63 Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.

El fuego devoró sus jóvenes, y sus vírgenes no fueron loadas en cantos nupciales.

64 Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.

Sus sacerdotes cayeron a cuchillo, y sus viudas no se lamentaron.

65 Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.

Entonces despertó el Señor a la manera del que ha dormido, como un valiente que grita a causa del vino:

66 I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.

e hirió a sus enemigos en las partes posteriores; les dio perpetua afrenta.

67 Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,

Y aborreció la tienda de José, y no escogió la tribu de Efraín.

68 por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.

Sino que escogió la tribu de Judá, el monte de Sion, al cual amó.

69 Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.

Y edificó su santuario a manera de eminencia, como la tierra que cimentó para siempre.

70 Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,

Y eligió a David su siervo, y lo tomó de las majadas de las ovejas;

71 dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.

de tras las paridas lo trajo, para que apacentase a Jacob su pueblo, y a Israel su heredad.

72 Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.

Y los apacentó con entereza de su corazón; y los pastoreó con la pericia de sus manos.