Psalmet 78
1 Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.
Escucha, pueblo mío, mi ley: inclinád vuestro oído a las palabras de mi boca.
2 Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.
Abriré en parábola mi boca: hablaré enigmas del tiempo antiguo:
3 Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,
Los cuales hemos oído y entendido: que nuestros padres nos los contaron.
4 nuk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.
No los encubriremos a sus hijos, contando a la generación postrera las alabanzas de Jehová: y su fortaleza, y sus maravillas, que hizo.
5 Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,
Que levantó testimonio en Jacob, y puso ley en Israel: la cual mandó a nuestros padres, que la notificasen a sus hijos:
6 me qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,
Para que sepa la generación postrera: y los hijos que nacerán, que se levantarán, cuenten a sus hijos:
7 dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;
Y pondrán en Dios su confianza, y no se olvidarán de las obras de Dios: y guardarán sus mandamientos.
8 dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.
Y no serán como sus padres, generación contumaz, y rebelde: generación que no compuso su corazón, ni su espíritu fue fiel con Dios.
9 Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,
Los hijos de Efraím armados, flecheros, volvieron las espaldas el día de la batalla.
10 nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,
No guardaron el concierto de Dios: ni quisieron andar en su ley,
11 harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.
Antes se olvidaron de sus obras, y de sus maravillas que les había mostrado.
12 Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.
Delante de sus padres hizo maravillas en la tierra de Egipto, en el campo de Soan.
13 Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.
Rompió la mar, e hízolos pasar: e hizo estar las aguas como en un montón.
14 Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.
Y llevólos con nube de día, y toda la noche con lumbre de fuego.
15 I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.
Hendió las peñas en el desierto: y dióles a beber de abismos grandes.
16 Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.
Y sacó de la peña corrientes, e hizo descender aguas, como ríos.
17 Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,
Y tornaron aun a pecar contra él, enojando al Altísimo en la soledad.
18 dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.
Y tentaron a Dios en su corazón, pidiendo comida para su alma.
19 Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: “A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?
Y hablaron contra Dios, diciendo: ¿Podrá Dios poner nos mesa en el desierto?
20 Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?
He aquí, ha herido la peña, y corrieron aguas, y arroyos salieron ondeando: ¿podrá también dar pan? ¿aparejará carne a su pueblo?
21 Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,
Por tanto oyó Jehová, y enojóse: y encendióse el fuego en Jacob, y el furor subió también en Israel.
22 sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.
Porque no habían creído a Dios, ni habían confiado de su salud.
23 Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,
Y mandó a las nubes de arriba: y abrió las puertas de los cielos.
24 dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.
E hizo llover sobre ellos maná para comer, y dióles trigo de los cielos.
25 Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.
Pan de nobles comió el hombre: envióles comida a hartura.
26 Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,
Movió al solano en el cielo; y trajo con su fortaleza al austro,
27 bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.
E hizo llover sobre ellos carne, como polvo: y aves de alas como arena de la mar.
28 Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.
E hízo las caer en medio de su campo, al rededor de sus tiendas.
29 Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.
Y comieron, y hartáronse mucho: y cumplióles su deseo.
30 Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,
No habían aun quitado de sí su deseo, aun su vianda estaba en su boca,
31 kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.
Cuando vino sobre ellos el furor de Dios, y mató en los gruesos de ellos, y derribó los escogidos de Israel.
32 Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.
Con todo esto pecaron aun; y no dieron crédito a sus maravillas.
33 Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.
Y consumió en muy poco sus días, y sus años apresuradamente.
34 Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.
Si los mataba, entonces le buscaban; y convertíanse, y buscaban a Dios de mañana.
35 Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.
Y acordábanse que Dios era su refugio: y el Dios Alto su redentor.
36 Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.
Y lisonjeábanle con su boca; y con su lengua le mentían:
37 Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.
Mas sus corazones no eran rectos con él: ni estuvieron firmes en su concierto.
38 Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,
Mas él, misericordioso perdonaba la maldad, y no los destruyó: y abundó su misericordia para apartar su ira, y no despertó toda su ira.
39 duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.
Y acordóse que eran carne: espíritu que va y no vuelve.
40 Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!
¡Cuántas veces le ensañaron en el desierto, le enojaron en la soledad!
41 Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.
Y volvieron, y tentaron a Dios: y limitaron al Santo de Israel.
42 Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,
No se acordaron de su mano: del día que les redimió de angustia;
43 kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;
Que había puesto en Egipto sus señales: y sus maravillas en el campo de Soan:
44 i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.
Y había vuelto sus ríos en sangre: y sus corrientes porque no bebiesen:
45 Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.
Había enviado en ellos una mezcla de moscas que los había comido: asimismo ranas que los destruyeron.
46 Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.
Y había dado al pulgón sus frutos: y sus trabajos a la langosta.
47 I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.
Había destruido sus viñas con granizo, y sus higuerales con piedra.
48 Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.
Y entregó al pedrisco sus bestias, y sus ganados al fuego.
49 Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.
Había enviado en ellos el furor de su saña: ira y enojo, y angustia, y ángeles malos.
50 I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.
Enderezó el camino a su furor: no detuvo la vida de ellos de la muerte, antes entregó su vida a la mortandad:
51 I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.
E hirió a todo primogénito en Egipto; las primicias de las fuerzas en las tiendas de Cam.
52 Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.
E hizo partir, como hato de ovejas, su pueblo; y llevólos, como a un rebaño, por el desierto.
53 I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.
Y guiólos con seguridad, que no tuvieron miedo; y a sus enemigos cubrió la mar.
54 Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.
Metiólos en los términos de su tierra santa; en este monte, que ganó su mano derecha.
55 I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.
Y echó las naciones de delante de ellos, e hízolas caer en cordel de heredad: e hizo habitar en sus moradas a las tribus de Israel.
56 Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.
Y tentaron, y enojaron al Dios Altísimo; y no guardaron sus testimonios.
57 U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;
Y volviéronse, y rebeláronse como sus padres; volviéronse como arco engañoso.
58 provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.
Y enojáronle con sus altos; y provocáronle a zelo con sus esculturas.
59 Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.
Oyó Dios, y enojóse; y aborreció en grande manera a Israel.
60 Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;
Por esta causa dejó el tabernáculo de Silo, la tienda en que habitó entre los hombres.
61 dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.
Y dio en cautividad su fortaleza; y su gloria en mano del enemigo.
62 Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.
Y entregó a su pueblo a la espada; y airóse contra su heredad.
63 Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.
A sus mancebos tragó el fuego; y sus vírgenes no fueron loadas.
64 Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.
Sus sacerdotes cayeron a espada: y sus viudas no lamentaron.
65 Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.
Y despertóse el Señor, como un dormido: como un valiente, que da voces a causa del vino:
66 I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.
E hirió a sus enemigos detrás: dióles vergüenza perpetua.
67 Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,
Y aborreció la tienda de José; y no escogió a la tribu de Efraím:
68 por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.
Mas escogió a la tribu de Judá: al monte de Sión, al cual amó.
69 Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.
Y edificó, como alturas, su santuario: como la tierra, lo acimentó para siempre.
70 Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,
Y eligió a David su siervo: y tomóle de las majadas de las ovejas.
71 dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.
Detrás de las paridas le trajo: para que apacentase a Jacob su pueblo, y a Israel su heredad.
72 Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.
Y apacentólos con enterez de su corazón: y con las industrias de sus manos los pastoreó.
