Psalmet 78

1 Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.

Un salmo (masquil) de Asaf. Escucha, pueblo mío, lo que tengo para enseñarte. Escucha lo que vengo a decirte.

2 Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.

Te enseñaré dichos sabios; y te explicaré misterios del pasado

3 Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,

que he escuchado antes y sobre los cuales he reflexionado. Son historias de nuestros antepasados que han sido transmitidas por generaciones.

4 nuk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.

No las ocultaremos de nuestros hijos. Le contaremos a la siguiente generación sobre las maravillas que Dios ha hecho; sobre su poder y grandes obras.

5 Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,

Él entregó sus leyes a los descendientes de Jacob; dio sus instrucciones al pueblo de Israel. Él ordenó a nuestros padres para que las enseñaran a sus hijos,

6 me qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,

a fin de que la siguiente generación—los que aún no habían nacido—entendieran y crecieran para enseñar a sus hijos.

7 dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;

De esta forma debían mantener su fe en Dios y no olvidar lo que Dios ha hecho, así como seguir sus mandamientos.

8 dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.

Para que no fueran como sus antepasados, una generación terca y rebelde que carecía de fe y fidelidad.

9 Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,

Los soldados de Efraín, aunque estaban armados con arcos, huyeron el día de la batalla.

10 nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,

No cumplieron el pacto de Dios, y se negaron a seguir sus leyes.

11 harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.

Ignoraronl lo que Dios había hecho, y las maravillas que les había mostrado antes:

12 Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.

los milagros que había hecho por sus antepasados en Zoán, en Egipto.

13 Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.

Él dividió el mar en dos y los condujo a través de él, manteniendo las aguas como muros a cada lado.

14 Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.

Él los guiaba con una nube en el día, y de noche con una nube de fuego.

15 I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.

Partió las rocas en el desierto para darle agua abundante a su pueblo. Aguas profundas como el océano.

16 Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.

¡Él hizo que de las piedras fluyera agua como un río!

17 Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,

Pero ellos siguieron pecando contra él, rebelándose contra el Altísimo mientras andaban por el desierto.

18 dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.

Deliberadamente provocaban a Dios, exigiendo las comidas que tanto anhelaban.

19 Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: “A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?

Insultaron a Dios diciendo: “¿Puede Dios darnos comida aquí en el desierto?

20 Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?

Si bien puede golpear una roca y hacer que de ellas fluya agua como corrientes de río, ¿puede acaso darnos pan? ¿Puede darnos carne?”

21 Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,

Cuando el Señor oyó esto, se enojó mucho, y el fuego de su enojo se encendió contra los descendientes de Jacob, el pueblo de Israel,

22 sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.

porque ellos no creyeron en Dios y no confiaron en que podía cuidar de ellos.

23 Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,

Tanto fue su enojo que ordenó a los cielos se abrieran,

24 dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.

e hizo llover maná del cielo, dándoles así pan celestial.

25 Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.

Los seres humanos comieron del pan que comen los ángeles. Y les dio más que suficiente.

26 Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,

Luego hizo soplar un viento desde el Este, y por su poder también hizo soplar el viento que viene del Sur.

27 bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.

Hizo llover carne como tan abundante como el polvo. Las aves eran muchas, como la arena de la playa.

28 Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.

E hizo caer las aves en medio del campamento, y alrededor de sus carpas.

29 Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.

Y comieron hasta que se saciaron. Les dio la comida que tanto deseaban.

30 Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,

Pero antes de saciar su apetito, mientras aún masticaban la carne,

31 kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.

Dios se enojó con ellos e hizo morir a los hombres más fuertes, derribándolos en plena juventud.

32 Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.

A pesar de esto, siguieron pecando. A pesar de los milagros, se negaban a creer en él.

33 Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.

Así que apagó sus vidas vanas, e hizo que terminaran sus años con horror.

34 Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.

Cuando Dios comenzó a matarlos, volvieron con oraciones a él, arrepentidos de su pecado.

35 Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.

Se acordaron de que Dios era su roca, que el Dios Altísimo era su salvador.

36 Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.

Entonces lo comenzaron adular de labios para afuera, pero solo mentían.

37 Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.

En sus corazones no eran sinceros y no guardaron el pacto que tenían con él.

38 Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,

Pero por su compasión él perdonó su pecado y no los destruyó. Muchas veces contuvo su enojo y no desató toda su furia.

39 duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.

Dios recordó que eran simples mortales, y que eran como el viento que se va y no regresa.

40 Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!

Cuántas veces se rebelaron contra él en el desierto, causándole tristeza.

41 Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.

Una y otra vez provocaron a Dios, causando dolor al Santo de Israel.

42 Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,

Olvidaron la fuerza con la que él los rescató de sus opresores,

43 kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;

haciendo milagros en Egipto, y maravillas en la llanura de Zoán.

44 i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.

Allí convirtió sus ríos y fuentes de agua en sangre, de modo que nadie podía beber de ellos.

45 Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.

Envió moscas para destruirlos, y ranas para que los arruinaran.

46 Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.

Dio sus cultivos a las langostas, y todo el fruto de su trabajo fue devorado por ellas.

47 I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.

Destruyó sus viñedos con granizo, y sus higueras con aguanieve.

48 Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.

Dejó su ganado a merced del granizo y sus animales fueron destruidos por relámpagos.

49 Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.

Envió sobre ellos su ira feroz: Rabia, hostilidad y agonía. Por ello envió un grupo de ángeles destructores.

50 I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.

Desató su ira sobre ellos y no los salvó de la muerte, sino que los dejó morir por causa de esta plaga.

51 I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.

Entonces mató al hijo mayor de cada familia en Egipto, todos los que habían sido concebidos como primogénitos en las carpas de Ham.

52 Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.

Pero a su pueblo guió como ovejas, y los condujo como un rebaño en el desierto.

53 I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.

Los llevó a un lugar seguro, y no tuvieron nada que temer. Ahogó a sus enemigos en el mar.

54 Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.

Los llevó hasta la frontera de su tierra santa, a esta tierra montañosa que había conquistado para ellos.

55 I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.

A las naciones infieles las expulsaba a su paso. Dividió la tierra para que la hicieran suya. Estableció las tribus de Israel en sus carpas.

56 Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.

Pero ellos siguieron provocando al Altísimo, siendo rebeldes contra él. No siguieron sus enseñanzas.

57 U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;

Así como sus antiguos padres se alejaron de Dios y fueron infieles a él, tan torcidos como un arco doblado que no sirve.

58 provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.

Provocaron su ira con sus altares paganos y despertaron su celo con sus ídolos.

59 Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.

Cuando Dios escuchó que adoraban a otros dioses se enfureció y rechazó por completo a Israel.

60 Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;

Entonces abandonó su lugar en Siloé, el Tabernáculo en el que vivía en medio del pueblo.

61 dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.

Además entregó el arca de su poder, dejando que manos enemigas la tomaran.

62 Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.

Entregó a su pueblo y permitió que lo masacraran a espada, pues estaba furioso con su pueblo escogido.

63 Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.

Sus hombres más jóvenes fueron quemados, y las mujeres jóvenes no lograron cantar sus cánticos de bodas.

64 Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.

Sus sacerdotes fueron asesinados con espadas y sus viudas no pudieron hacer duelo por ellos.

65 Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.

Entonces el Señor reaccionó como si hubiera despertado del sueño, como un guerrero que se despierta después de embriagarse con vino.

66 I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.

Venció a sus enemigos, atacándolos por la espalda y exponiéndolos a vergüenza eterna.

67 Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,

Rechazó a los descendientes de José y no elegió más a la tribu de Eraín.

68 por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.

En su lugar eligió a la tribu de Judá y al Monte de Sión, al cual amaba.

69 Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.

Allí construyó su santuario, tan alto como el cielo, y lo puso allí en esa tierra para que existiera eternamente.

70 Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,

Eligió a su siervo David, tomándolo de entre los rediles de ovejas,

71 dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.

y lo llevó de cuidar ovejas y corderos, a ser un pastor de los descendientes de Jacob, el pueblo especial de Dios: Israel.

72 Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.

Como un pastor cuidó de ellos con sincera devoción, y los condujo con manos hábiles.