Psalmet 78
1 Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.
Чуј, народе мој, наук мој, пригни ухо своје к речима уста мојих.
2 Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.
Отварам за причу уста своја, казаћу старе приповетке.
3 Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,
Шта слушасмо и дознасмо, и што нам казиваше оци наши,
4 nuk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.
Нећемо затајити од деце њихове, нараштају позном јавићемо славу Господњу и силу Његову и чудеса која је учинио.
5 Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,
Сведочанство подиже у Јакову, и у Израиљу постави закон, који даде оцима нашим да га предаду деци својој;
6 me qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,
Да би знао потоњи нараштај, деца која ће се родити, па и они да би казивали својој деци.
7 dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;
Да полажу на Бога надање своје, и не заборављају дела Божијих, и заповести Његове да држе;
8 dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.
И да не буду као оци њихови, род неваљао и упоран, род који не беше чврст срцем својим, нити веран Богу духом својим.
9 Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,
Синови Јефремови наоружани, који стрељају из лука, вратише се натраг, кад беше бој.
10 nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,
Не сачуваше завет Божји, и по закону Његовом не хтеше ходити.
11 harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.
Заборавише дела Његова, и чудеса, која им је показао,
12 Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.
Како пред очима њиховим учини чудеса у земљи мисирској, на пољу Соану;
13 Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.
Раздвоји море, и проведе их, од воде начини зид;
14 Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.
И води их дању облаком, и сву ноћ светлим огњем;
15 I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.
Раскида стене у пустињи, и поји их као из велике бездане;
16 Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.
Изводи потоке из камена, и води воду рекама.
17 Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,
Али они још једнако грешише Њему, и гневише Вишњег у пустињи.
18 dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.
И кушаше Бога у срцу свом, иштући јела по вољи својој,
19 Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: “A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?
И викаше на Бога, и рекоше: "Може ли Бог зготовити трпезу у пустињи?"
20 Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?
Ево! Он удари у камен, и потече вода, и реке устадоше; може ли и хлеба дати? Хоће ли и меса поставити народу свом?
21 Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,
Господ чу и разљути се, и огањ се разгоре на Јакова, и гнев се подиже на Израиља.
22 sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.
Јер не вероваше Богу и не уздаше се у помоћ Његову.
23 Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,
Тада заповеди облацима одозго, и отвори врата небеска,
24 dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.
И пусти, те им подажде мана за јело, и хлеб небески даде им.
25 Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.
Хлеб анђеоски јеђаше човек; посла им јела до ситости.
26 Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,
Пусти небом устоку, и наведе силом својом југ;
27 bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.
И као прахом засу их месом, и као песком морским птицама крилатим;
28 Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.
Побаца их сред логора њиховог, око шатора њихових.
29 Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.
И наједоше се и даде им шта су желели.
30 Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,
Али их још и не прође жеља, још беше јело у устима њиховим,
31 kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.
Гнев се Божји подиже на њих и помори најјаче међу њима, и младиће у Израиљу поби.
32 Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.
Преко свега тога још грешише, и не вероваше чудесима Његовим.
33 Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.
И пусти, те дани њихови пролазише узалуд, и године њихове у страху.
34 Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.
Кад их убијаше, онда притецаху к Њему, и обраћаху се и искаху Бога;
35 Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.
И помињаху да је Бог одбрана њихова, и Вишњи Избавитељ њихов.
36 Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.
Ласкаху Му устима својим, и језиком својим лагаху Му.
37 Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.
А срце њихово не беше Њему верно, и не беху тврди у завету Његовом.
38 Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,
Али Он беше милостив, и покриваше грех, и не помори их, често заустављаше гнев свој, и не подизаше све јарости своје.
39 duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.
Опомињаше се да су тело, ветар, који пролази и не враћа се.
40 Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!
Колико Га пута расрдише у пустињи, и увредише у земљи где се не живи!
41 Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.
Све наново кушаше Бога, и Свеца Израиљевог дражише.
42 Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,
Не сећаше се руке Његове и дана, у који их избави из невоље,
43 kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;
У који учини у Мисиру знаке своје и чудеса своја на пољу Соану;
44 i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.
И проврже у крв реке њихове и потоке њихове, да не могоше пити.
45 Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.
Посла на њих бубине да их кољу, и жабе да их море.
46 Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.
Летину њихову даде црву, и муку њихову скакавцима.
47 I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.
Винограде њихове поби градом, и смокве њихове сланом.
48 Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.
Граду предаде стоку њихову, и стада њихова муњи.
49 Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.
Посла на њих огњени гнев свој, јарост, срдњу и мржњу, чету злих анђела.
50 I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.
Равни стазу гневу свом, не чува душе њихове од смрти, и живот њихов предаде помору.
51 I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.
Поби све првенце у Мисиру, први пород по колибама Хамовим.
52 Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.
И поведе народ свој као овце, и води их као стадо преко пустиње.
53 I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.
Води их поуздано, и они се не бојаше, а непријатеље њихове затрпа море.
54 Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.
И доведе их на место светиње своје, на ову гору, коју задоби десница Његова.
55 I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.
Одагна испред лица њиховог народе; жребом раздели њихово достојање, и по шаторима њиховим насели колена Израиљева.
56 Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.
Али они кушаше и срдише Бога Вишњег и уредбе Његове не сачуваше.
57 U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;
Одусташе и одвргоше се, као и оци њихови, слагаше као рђав лук.
58 provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.
Увредише Га висинама својим, и идолима својим раздражише Га.
59 Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.
Бог чу и разгневи се и расрди се на Израиља веома.
60 Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;
Остави насеље своје у Силому, шатор, у коме живљаше с људима.
61 dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.
И оправи у ропство славу своју и красоту своју у руке непријатељеве.
62 Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.
И предаде мачу народ свој, и на достојање своје запламте се.
63 Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.
Младиће његове једе огањ, и девојкама његовим не певаше сватовских песама;
64 Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.
Свештеници његови падаше од мача, и удовице његове не плакаше.
65 Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.
Најпосле, као иза сна пробуди се Господ, прену се као јунак кад се напије вина.
66 I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.
И поби непријатеље своје с леђа, вечној срамоти предаде их.
67 Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,
И не хте шатор Јосифов, и колено Јефремово не изабра.
68 por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.
Него изабра колено Јудино, гору Сион, која Му омиле.
69 Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.
И сагради светињу своју као горње своје станове, и као земљу утврди је довека.
70 Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,
И изабра Давида, слугу свог, и узе га од торова овчијих,
71 dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.
И од дојилица доведе га да пасе народ Његов, Јакова, и наследство Његово, Израиља.
72 Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.
И он их пасе чистим срцем, и води их мудрим рукама.
