Psalmet 78
1 Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.
Intellectus Asaph. Attendite popule meus legem meam: inclinate aurem vestram in verba oris mei.
2 Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.
Aperiam in parabolis os meum: loquar propositiones ab initio.
3 Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,
Quanta audivimus et cognovimus ea: et patres nostri narraverunt nobis.
4 nuk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.
Non sunt occultata a filiis eorum, in generatione altera. Narrantes laudes Domini, et virtutes eius, et mirabilia eius quæ fecit.
5 Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,
Et suscitavit testimonium in Iacob: et legem posuit in Israel. Quanta mandavit patribus nostris nota facere ea filiis suis:
6 me qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,
ut cognoscat generatio altera. Filii qui nascentur, et exurgent, et narrabunt filiis suis,
7 dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;
Ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscantur operum Dei: et mandata eius exquirant.
8 dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.
Ne fiant sicut patres eorum: generatio prava et exasperans. Generatio, quæ non direxit cor suum: et non est creditus cum Deo spiritus eius.
9 Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,
Filii Ephrem intendentes et mittentes arcum: conversi sunt in die belli.
10 nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,
Non custodierunt testamentum Dei, et in lege eius noluerunt ambulare.
11 harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.
Et obliti sunt benefactorum eius, et mirabilium eius quæ ostendit eis.
12 Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.
Coram patribus eorum fecit mirabilia in terra Ægypti, in campo Taneos.
13 Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.
Interrupit mare, et perduxit eos: et statuit aquas quasi in utre.
14 Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.
Et deduxit eos in nube diei: et tota nocte in illuminatione ignis.
15 I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.
Interrupit petram in eremo: et adaquavit eos velut in abysso multa.
16 Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.
Et eduxit aquam de petra: et deduxit tamquam flumina aquas.
17 Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,
Et apposuerunt adhuc peccare ei: in iram excitaverunt Excelsum in inaquoso.
18 dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.
Et tentaverunt Deum in cordibus suis: ut peterent escas animabus suis.
19 Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: “A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?
Et male locuti sunt de Deo: dixerunt: Numquid poterit Deus parare mensam in deserto?
20 Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?
Quoniam percussit petram, et fluxerunt aquæ, et torrentes inundaverunt. Numquid et panem poterit dare, aut parare mensam populo suo?
21 Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,
Ideo audivit Dominus, et distulit: et ignis accensus est in Iacob, et ira ascendit in Israel:
22 sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.
Quia non crediderunt in Deo, nec speraverunt in salutari eius:
23 Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,
Et mandavit nubibus desuper, et ianuas cæli aperuit.
24 dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.
Et pluit illis manna ad manducandum, et panem cæli dedit eis.
25 Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.
Panem angelorum manducavit homo: cibaria misit eis in abundantia.
26 Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,
Transtulit Austrum de cælo: et induxit in virtute sua Africum.
27 bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.
Et pluit super eos sicut pulverem carnes, et sicut arenam maris volatilia pennata.
28 Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.
Et ceciderunt in medio castrorum eorum: circa tabernacula eorum.
29 Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.
Et manducaverunt et saturati sunt nimis, et desiderium eorum attulit eis:
30 Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,
non sunt fraudati a desiderio suo. Adhuc escæ eorum erant in ore ipsorum,
31 kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.
et ira Dei ascendit super eos. Et occidit pingues eorum, et electos Israel impedivit.
32 Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.
In omnibus his peccaverunt adhuc: et non crediderunt in mirabilibus eius.
33 Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.
Et defecerunt in vanitate dies eorum: et anni eorum cum festinatione.
34 Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.
Cum occideret eos, quærebant eum: et revertebantur, et diluculo veniebant ad eum.
35 Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.
Et rememorati sunt quia Deus adiutor est eorum: et Deus excelsus redemptor eorum est.
36 Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.
Et dilexerunt eum in ore suo, et lingua sua mentiti sunt ei:
37 Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.
Cor autem eorum non erat rectum cum eo: nec fideles habiti sunt in testamento eius.
38 Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,
Ipse autem est misericors, et propitius fiet peccatis eorum: et non disperdet eos. Et abundavit ut averteret iram suam: et non accendit omnem iram suam:
39 duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.
Et recordatus est quia caro sunt: spiritus vadens, et non rediens.
40 Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!
Quoties exacerbaverunt eum in deserto, in iram concitaverunt eum in inaquoso?
41 Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.
Et conversi sunt, et tentaverunt Deum: et sanctum Israel exacerbaverunt.
42 Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,
Non sunt recordati manus eius, die qua redemit eos de manu tribulantis,
43 kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;
Sicut posuit in Ægypto signa sua, et prodigia sua in campo Taneos.
44 i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.
Et convertit in sanguinem flumina eorum, et imbres eorum, ne biberent.
45 Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.
Misit in eos cœnomyiam, et comedit eos: et ranam, et disperdidit eos.
46 Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.
Et dedit ærugini fructus eorum: et labores eorum locustæ.
47 I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.
Et occidit in grandine vineas eorum: et moros eorum in pruina.
48 Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.
Et tradidit grandini iumenta eorum: et possessionem eorum igni.
49 Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.
Misit in eos iram indignationis suæ: indignationem, et iram, et tribulationem: immissiones per angelos malos.
50 I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.
Viam fecit semitæ iræ suæ, non pepercit a morte animabus eorum: et iumenta eorum in morte conclusit.
51 I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.
Et percussit omne primogenitum in terra Ægypti: primitias omnis laboris eorum in tabernaculis Cham.
52 Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.
Et abstulit sicut oves populum suum: et perduxit eos tamquam gregem in deserto.
53 I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.
Et deduxit eos in spe, et non timuerunt: et inimicos eorum operuit mare.
54 Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.
Et induxit eos in montem sanctificationis suæ, montem, quem acquisivit dextera eius. Et eiecit a facie eorum Gentes: et sorte divisit eis terram in funiculo distributionis.
55 I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.
Et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israel.
56 Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.
Et tentaverunt, et exacerbaverunt Deum excelsum: et testimonia eius non custodierunt.
57 U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;
Et averterunt se, et non servaverunt pactum: quemadmodum patres eorum, conversi sunt in arcum pravum.
58 provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.
In iram concitaverunt eum in collibus suis: et in sculptilibus suis ad æmulationem eum provocaverunt.
59 Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.
Audivit Deus, et sprevit: et ad nihilum redegit valde Israel.
60 Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;
Et repulit tabernaculum Silo, tabernaculum suum, ubi habitavit in hominibus.
61 dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.
Et tradidit in captivitatem virtutem eorum: et pulchritudinem eorum in manus inimici.
62 Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.
Et conclusit in gladio populum suum: et hereditatem suam sprevit.
63 Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.
Iuvenes eorum comedit ignis: et virgines eorum non sunt lamentatæ.
64 Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.
Sacerdotes eorum in gladio ceciderunt: et viduæ eorum non plorabantur.
65 Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.
Et excitatus est tamquam dormiens Dominus, tamquam potens crapulatus a vino.
66 I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.
Et percussit inimicos suos in posteriora: opprobrium sempiternum dedit illis.
67 Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,
Et repulit tabernaculum Ioseph: et tribum Ephraim non elegit:
68 por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.
Sed elegit tribum Iuda, montem Sion quem dilexit.
69 Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.
Et ædificavit sicut unicornium sanctificium suum in terra, quam fundavit in sæcula.
70 Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,
Et elegit David servum suum, et sustulit eum de gregibus ovium: de post fœtantes accepit eum.
71 dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.
Pascere Iacob servum suum, et Israel hereditatem suam:
72 Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.
Et pavit eos in innocentia cordis sui: et in intellectibus manuum suarum deduxit eos.
