< Psalmet 78 >

1 Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.
משכיל לאסף האזינה עמי תורתי הטו אזנכם לאמרי פי׃
2 Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.
אפתחה במשל פי אביעה חידות מני קדם׃
3 Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,
אשר שמענו ונדעם ואבותינו ספרו לנו׃
4 nuk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.
לא נכחד מבניהם לדור אחרון מספרים תהלות יהוה ועזוזו ונפלאותיו אשר עשה׃
5 Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,
ויקם עדות ביעקב ותורה שם בישראל אשר צוה את אבותינו להודיעם לבניהם׃
6 me qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,
למען ידעו דור אחרון בנים יולדו יקמו ויספרו לבניהם׃
7 dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;
וישימו באלהים כסלם ולא ישכחו מעללי אל ומצותיו ינצרו׃
8 dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.
ולא יהיו כאבותם דור סורר ומרה דור לא הכין לבו ולא נאמנה את אל רוחו׃
9 Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,
בני אפרים נושקי רומי קשת הפכו ביום קרב׃
10 nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,
לא שמרו ברית אלהים ובתורתו מאנו ללכת׃
11 harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.
וישכחו עלילותיו ונפלאותיו אשר הראם׃
12 Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.
נגד אבותם עשה פלא בארץ מצרים שדה צען׃
13 Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.
בקע ים ויעבירם ויצב מים כמו נד׃
14 Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.
וינחם בענן יומם וכל הלילה באור אש׃
15 I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.
יבקע צרים במדבר וישק כתהמות רבה׃
16 Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.
ויוצא נוזלים מסלע ויורד כנהרות מים׃
17 Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,
ויוסיפו עוד לחטא לו למרות עליון בציה׃
18 dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.
וינסו אל בלבבם לשאל אכל לנפשם׃
19 Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: “A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?
וידברו באלהים אמרו היוכל אל לערך שלחן במדבר׃
20 Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?
הן הכה צור ויזובו מים ונחלים ישטפו הגם לחם יוכל תת אם יכין שאר לעמו׃
21 Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,
לכן שמע יהוה ויתעבר ואש נשקה ביעקב וגם אף עלה בישראל׃
22 sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.
כי לא האמינו באלהים ולא בטחו בישועתו׃
23 Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,
ויצו שחקים ממעל ודלתי שמים פתח׃
24 dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.
וימטר עליהם מן לאכל ודגן שמים נתן למו׃
25 Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.
לחם אבירים אכל איש צידה שלח להם לשבע׃
26 Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,
יסע קדים בשמים וינהג בעזו תימן׃
27 bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.
וימטר עליהם כעפר שאר וכחול ימים עוף כנף׃
28 Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.
ויפל בקרב מחנהו סביב למשכנתיו׃
29 Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.
ויאכלו וישבעו מאד ותאותם יבא להם׃
30 Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,
לא זרו מתאותם עוד אכלם בפיהם׃
31 kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.
ואף אלהים עלה בהם ויהרג במשמניהם ובחורי ישראל הכריע׃
32 Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.
בכל זאת חטאו עוד ולא האמינו בנפלאותיו׃
33 Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.
ויכל בהבל ימיהם ושנותם בבהלה׃
34 Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.
אם הרגם ודרשוהו ושבו ושחרו אל׃
35 Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.
ויזכרו כי אלהים צורם ואל עליון גאלם׃
36 Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.
ויפתוהו בפיהם ובלשונם יכזבו לו׃
37 Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.
ולבם לא נכון עמו ולא נאמנו בבריתו׃
38 Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,
והוא רחום יכפר עון ולא ישחית והרבה להשיב אפו ולא יעיר כל חמתו׃
39 duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.
ויזכר כי בשר המה רוח הולך ולא ישוב׃
40 Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!
כמה ימרוהו במדבר יעציבוהו בישימון׃
41 Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.
וישובו וינסו אל וקדוש ישראל התוו׃
42 Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,
לא זכרו את ידו יום אשר פדם מני צר׃
43 kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;
אשר שם במצרים אתותיו ומופתיו בשדה צען׃
44 i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.
ויהפך לדם יאריהם ונזליהם בל ישתיון׃
45 Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.
ישלח בהם ערב ויאכלם וצפרדע ותשחיתם׃
46 Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.
ויתן לחסיל יבולם ויגיעם לארבה׃
47 I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.
יהרג בברד גפנם ושקמותם בחנמל׃
48 Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.
ויסגר לברד בעירם ומקניהם לרשפים׃
49 Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.
ישלח בם חרון אפו עברה וזעם וצרה משלחת מלאכי רעים׃
50 I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.
יפלס נתיב לאפו לא חשך ממות נפשם וחיתם לדבר הסגיר׃
51 I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.
ויך כל בכור במצרים ראשית אונים באהלי חם׃
52 Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.
ויסע כצאן עמו וינהגם כעדר במדבר׃
53 I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.
וינחם לבטח ולא פחדו ואת אויביהם כסה הים׃
54 Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.
ויביאם אל גבול קדשו הר זה קנתה ימינו׃
55 I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.
ויגרש מפניהם גוים ויפילם בחבל נחלה וישכן באהליהם שבטי ישראל׃
56 Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.
וינסו וימרו את אלהים עליון ועדותיו לא שמרו׃
57 U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;
ויסגו ויבגדו כאבותם נהפכו כקשת רמיה׃
58 provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.
ויכעיסוהו בבמותם ובפסיליהם יקניאוהו׃
59 Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.
שמע אלהים ויתעבר וימאס מאד בישראל׃
60 Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;
ויטש משכן שלו אהל שכן באדם׃
61 dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.
ויתן לשבי עזו ותפארתו ביד צר׃
62 Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.
ויסגר לחרב עמו ובנחלתו התעבר׃
63 Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.
בחוריו אכלה אש ובתולתיו לא הוללו׃
64 Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.
כהניו בחרב נפלו ואלמנתיו לא תבכינה׃
65 Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.
ויקץ כישן אדני כגבור מתרונן מיין׃
66 I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.
ויך צריו אחור חרפת עולם נתן למו׃
67 Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,
וימאס באהל יוסף ובשבט אפרים לא בחר׃
68 por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.
ויבחר את שבט יהודה את הר ציון אשר אהב׃
69 Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.
ויבן כמו רמים מקדשו כארץ יסדה לעולם׃
70 Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,
ויבחר בדוד עבדו ויקחהו ממכלאת צאן׃
71 dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.
מאחר עלות הביאו לרעות ביעקב עמו ובישראל נחלתו׃
72 Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.
וירעם כתם לבבו ובתבונות כפיו ינחם׃

< Psalmet 78 >