Psalmet 78
1 Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.
An Instruction of Asaph. Give ear, O my people, to my law, Incline your ear to sayings of my mouth.
2 Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.
I open with a simile my mouth, I bring forth hidden things of old,
3 Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,
That we have heard and do know, And our fathers have recounted to us.
4 nuk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.
We do not hide from their sons, To a later generation recounting praises of Jehovah, And His strength, and His wonders that He hath done.
5 Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,
And He raiseth up a testimony in Jacob, And a law hath placed in Israel, That He commanded our fathers, To make them known to their sons.
6 me qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,
So that a later generation doth know, Sons who are born, do rise and recount to their sons,
7 dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;
And place in God their confidence, And forget not the doings of God, But keep His commands.
8 dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.
And they are not like their fathers, A generation apostate and rebellious, A generation! it hath not prepared its heart, Nor stedfast with God [is] its spirit.
9 Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,
Sons of Ephraim — armed bearers of bow, Have turned in a day of conflict.
10 nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,
They have not kept the covenant of God, And in His law they have refused to walk,
11 harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.
And they forget His doings, And His wonders that He shewed them.
12 Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.
Before their fathers He hath done wonders, In the land of Egypt — the field of Zoan.
13 Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.
He cleft a sea, and causeth them to pass over, Yea, He causeth waters to stand as a heap.
14 Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.
And leadeth them with a cloud by day, And all the night with a light of fire.
15 I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.
He cleaveth rocks in a wilderness, And giveth drink — as the great deep.
16 Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.
And bringeth out streams from a rock, And causeth waters to come down as rivers.
17 Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,
And they add still to sin against Him, To provoke the Most High in the dry place.
18 dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.
And they try God in their heart, To ask food for their lust.
19 Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: “A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?
And they speak against God — they said: 'Is God able to array a table in a wilderness?'
20 Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?
Lo, He hath smitten a rock, And waters flow, yea, streams overflow. 'Also — bread [is] He able to give? Doth He prepare flesh for His people?'
21 Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,
Therefore hath Jehovah heard, And He sheweth Himself wroth, And fire hath been kindled against Jacob, And anger also hath gone up against Israel,
22 sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.
For they have not believed in God, Nor have they trusted in His salvation.
23 Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,
And He commandeth clouds from above, Yea, doors of the heavens He hath opened.
24 dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.
And He raineth on them manna to eat, Yea, corn of heaven He hath given to them.
25 Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.
Food of the mighty hath each eaten, Venison He sent to them to satiety.
26 Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,
He causeth an east wind to journey in the heavens, And leadeth by His strength a south wind,
27 bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.
And He raineth on them flesh as dust, And as sand of the seas — winged fowl,
28 Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.
And causeth [it] to fall in the midst of His camp, Round about His tabernacles.
29 Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.
And they eat, and are greatly satisfied, And their desire He bringeth to them.
30 Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,
They have not been estranged from their desire, Yet [is] their food in their mouth,
31 kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.
And the anger of God hath gone up against them, And He slayeth among their fat ones, And youths of Israel He caused to bend.
32 Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.
With all this they have sinned again, And have not believed in His wonders.
33 Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.
And He consumeth in vanity their days, And their years in trouble.
34 Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.
If He slew them, then they sought Him, And turned back, and sought God earnestly,
35 Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.
And they remember that God [is] their rock, And God Most High their redeemer.
36 Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.
And — they deceive Him with their mouth, And with their tongue do lie to Him,
37 Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.
And their heart hath not been right with Him, And they have not been stedfast in His covenant.
38 Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,
And He — the Merciful One, Pardoneth iniquity, and destroyeth not, And hath often turned back His anger, And waketh not up all His fury.
39 duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.
And He remembereth that they [are] flesh, A wind going on — and it returneth not.
40 Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!
How often do they provoke Him in the wilderness, Grieve Him in the desolate place?
41 Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.
Yea, they turn back, and try God, And the Holy One of Israel have limited.
42 Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,
They have not remembered His hand The day He ransomed them from the adversary.
43 kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;
When He set His signs in Egypt, And His wonders in the field of Zoan,
44 i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.
And He turneth to blood their streams, And their floods they drink not.
45 Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.
He sendeth among them the beetle, and it consumeth them, And the frog, and it destroyeth them,
46 Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.
And giveth to the caterpillar their increase, And their labour to the locust.
47 I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.
He destroyeth with hail their vine, And their sycamores with frost,
48 Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.
And delivereth up to the hail their beasts, And their cattle to the burning flames.
49 Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.
He sendeth on them the fury of His anger, Wrath, and indignation, and distress — A discharge of evil messengers.
50 I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.
He pondereth a path for His anger, He kept not back their soul from death, Yea, their life to the pestilence He delivered up.
51 I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.
And He smiteth every first-born in Egypt, The first-fruit of the strong in tents of Ham.
52 Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.
And causeth His people to journey as a flock, And guideth them as a drove in a wilderness,
53 I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.
And He leadeth them confidently, And they have not been afraid, And their enemies hath the sea covered.
54 Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.
And He bringeth them in unto the border of His sanctuary, This mountain His right hand had got,
55 I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.
And casteth out nations from before them, And causeth them to fall in the line of inheritance, And causeth the tribes of Israel to dwell in their tents,
56 Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.
And they tempt and provoke God Most High, And His testimonies have not kept.
57 U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;
And they turn back, And deal treacherously like their fathers, They have been turned like a deceitful bow,
58 provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.
And make Him angry with their high places, And with their graven images make Him zealous,
59 Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.
God hath heard, and sheweth Himself wroth. And kicketh exceedingly against Israel.
60 Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;
And He leaveth the tabernacle of Shiloh, The tent He had placed among men,
61 dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.
And He giveth His strength to captivity, And His beauty into the hand of an adversary,
62 Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.
And delivereth up to the sword His people, And with His inheritance shewed Himself angry.
63 Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.
His young men hath fire consumed, And His virgins have not been praised.
64 Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.
His priests by the sword have fallen, And their widows weep not.
65 Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.
And the Lord waketh as a sleeper, As a mighty one crying aloud from wine.
66 I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.
And He smiteth His adversaries backward, A reproach age-during He hath put on them,
67 Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,
And He kicketh against the tent of Joseph, And on the tribe of Ephraim hath not fixed.
68 por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.
And He chooseth the tribe of Judah, With mount Zion that He loved,
69 Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.
And buildeth His sanctuary as a high place, Like the earth, He founded it to the age.
70 Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,
And He fixeth on David His servant, And taketh him from the folds of a flock,
71 dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.
From behind suckling ones He hath brought him in, To rule over Jacob His people, And over Israel His inheritance.
72 Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.
And he ruleth them according to the integrity of his heart, And by the skilfulness of his hands leadeth them!
