Psalmet 78

1 Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.

An Instructive Psalm. Asaph’s. Give ear, O my people, to mine instruction, Bend your ear to the sayings of my mouth;

2 Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.

I will open, in a parable, my mouth, I will pour forth enigmas out of antiquity; —

3 Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,

Which we have heard, and come to know, And, our fathers, have recounted to us;

4 nuk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.

We will not withhold [them] from their children, To a later generation, recounting the praises of Yahweh, Even his might and his wonders which he wrought;

5 Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,

When he set up a testimony in Jacob, And, a law, appointed in Israel, —Which he commanded our fathers, That they might make them known to their children;

6 me qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,

To the end, A later generation, might come to know, Children who should be born, Who should arise, and recount [them] to their children;

7 dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;

That they might set, in Elohim, their confidence, —And not forget the doings of El, But, his commandments, might observe;

8 dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.

And not become, like their fathers, a generation stubborn and rebellious, —A generation that fixed not their heart, Neither was their spirit, faithful with GOD.

9 Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,

The sons of Ephraim—armed bowmen, Turned in the day of battle;

10 nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,

They kept not the covenant of God, And, in his law, refused to walk;

11 harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.

And forgat His doings, And his wonders which he had showed them:

12 Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.

In presence of their fathers, wrought he, wondrously, —In the land of Egypt—the field of Zoan:

13 Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.

He clave the sea, and caused them to pass through, And reared up the waters like a mound;

14 Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.

And led them, by a cloud, in the daytime, And all the night, by a light of fire;

15 I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.

He used to cleave rocks in the desert, And let them drink as out of mighty deeps;

16 Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.

And he brought forth streams out of the cliff, And caused waters to flow down, like rivers.

17 Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,

But again, once more sinned they against him, Resisting the Most High in a land of drought:

18 dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.

They put GOD to the proof in their heart, By asking food to their mind:

19 Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: “A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?

Yea they spake against Elohim, —They said, Can GOD prepare a table in the desert?

20 Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?

Lo! he hath smitten a rock, And waters, have gushed out, Yea, torrents, have rushed along, —Food also, can he give? Or provide flesh for his people?

21 Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,

Therefore, Yahweh hearkened, and became wroth, —And, a fire, was kindled against Jacob, Moreover also, anger, mounted against Israel;

22 sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.

Because, They believed not in God, Nor trusted in his salvation;

23 Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,

Though he had commanded the skies above, And, the doors of the heavens, had opened;

24 dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.

And had rained on them manna to eat, And, the corn of the heavens, had given to them:

25 Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.

The food of the mighty, each one did eat, Nourishment, sent he them to the full;

26 Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,

He let loose an east wind in the heavens, Then guided he, in his might, a south wind;

27 bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.

And rained upon them flesh as the dust, And, like the sand of the seas, birds of wing;

28 Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.

And let them fall in the midst of their camp, —Round about their habitations.

29 Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.

So they did eat and were abundantly filled, When, what they longed for, he had brought them: —

30 Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,

They had not turned away from what they had longed for, Yet was their food in their mouth,

31 kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.

When, the anger of God, mounted against them, And he slew of their vigorous youths, And, the choice young men of Israel, caused he to bow down in death.

32 Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.

For all this, sinned they still, And believed not in his wonders;

33 Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.

So he ended, in a breath, their days, And their years, in a sudden terror!

34 Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.

If he slew [of] them, then they sought him, Yea they turned, and did earnestly seek GOD;

35 Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.

And remembered that, Elohim, was their rock, Yea, EL Most High, their Redeemer:

36 Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.

So they spake him fair with their mouth, And, with their tongue, did promise him falsely;

37 Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.

But, their heart, was not fixed with him, Nor were they trusty in his covenant:

38 Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,

Yet, he, full of compassion, would put a propitiatory-covering over iniquity, and not destroy, —Yea, many a time, turned he back his anger, And would not stir up all his wrath.

39 duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.

So then he remembered, That, Flesh, they were, A Wind departing, that returneth not.

40 Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!

How often they, Resisted him in the desert, Vexed him, in the waste:

41 Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.

Yea they again put GOD to the test, And, to the Holy One of Israel, caused they sorrow:

42 Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,

They remembered not his hand—The day, When he ransomed them from the adversary;

43 kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;

When he set, in Egypt, his signs, And his wonders, in the plain of Zoan;

44 i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.

When he turned, into blood, their Nile-streams, And, their own rivers, could they not drink;

45 Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.

He sent among them, The gad-fly, and it devoured them, And the frog, and it despoiled them;

46 Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.

When he gave to the corn-locust their produce, And their toil, to the swarming locust;

47 I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.

He killed, with hail, their vine, And their sycomores, with frost:

48 Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.

When he gave up, to hail-storms, their beasts, And their cattle, to pestilent fevers;

49 Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.

He sent among them the heat of his anger, Wrath and indignation and distress, —A mission of messengers of misfortune:

50 I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.

He leveled a path for his anger, Withheld not, from death, their soul, But, their life—to the pestilence, he delivered:

51 I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.

So he smote, Every first-born in Egypt, The beginning of their strength, in the tents of Ham;

52 Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.

And he set forth, like sheep, his people, And guided them, like a flock in the desert;

53 I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.

Yea he led them securely, and they dreaded not, And, their enemies, the sea did cover.

54 Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.

Then brought he them within his own holy bounds, The mountain-range, which his right hand made his own:

55 I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.

So he drave out, before them, [whole] nations, And allotted them, by line, an inheritance, And caused to dwell, in their own homes, the tribes of Israel.

56 Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.

But they tested and resisted God Most High, And, his testimonies, did not observe;

57 U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;

But drew back and dealt treacherously, like their fathers, They turned aside, like deceitful bowmen;

58 provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.

And provoked him to anger with their high places, And, with their images, used to move him to jealousy.

59 Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.

God heard and was wroth, And greatly abhorred Israel;

60 Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;

So he gave up the habitation of Shiloh, The tent he had set up among Men;

61 dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.

Yea he gave up, into captivity, his strength, And his beauty into the hand of an adversary;

62 Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.

And delivered up, to the sword, his people, And, with his own inheritance, was he wroth;

63 Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.

His young men, were devoured by fire, And, his virgins, were not praised in song;

64 Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.

His priests, by the sword, did fall, And, his widows, were not able to bewail.

65 Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.

Then awoke, as one that had slept, Adonay, As a warrior exulting with wine!

66 I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.

So he smote his adversaries in the rear, Reproach age-abiding, laid he upon them.

67 Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,

Howbeit he rejected the tent of Joseph, And, the tribe of Ephraim, did not choose:

68 por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.

But made choice of the tribe of Judah, The mountain of Zion, which he loved;

69 Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.

And built, like the heights, his sanctuary, Like the earth, he founded it to times age-abiding.

70 Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,

And made choice of David his servant, And took him from among the folds of the sheep:

71 dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.

From after the sucking ewes, he brought him in, —To be shepherd to Jacob his people, And to Israel, his inheritance.

72 Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.

So he did shepherd them, according to the singleness of his heart, And, with the discernment of his hands, used he to guide them.