Psalmet 78
1 Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.
A maskil of Asaph. My people, attend to my teaching: bend your ears to the words of my mouth,
2 Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.
as I open my mouth in a poem on the riddling story of the past.
3 Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,
What we have heard and known, and what our ancestors have told us,
4 nuk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.
we will not hide from their children. We will tell to the next generation the praises and might of the Lord, and the wonders that he has done.
5 Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,
He set up a testimony in Jacob, a law he appointed in Israel, which he commanded our ancestors to make known to their children,
6 me qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,
that the next generation should know it, that the children yet to be born should arise and tell their children;
7 dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;
that in God they might put their confidence, and not forget God’s works; but that they might keep his commandments,
8 dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.
and not be like their ancestors, a generation defiant and stubborn, a generation with heart unsteady, and spirit unfaithful towards God.
9 Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,
Ephraimites, armed bowmen, turned back in the day of battle.
10 nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,
They did not keep God’s covenant, they refused to walk in his law.
11 harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.
They forgot what he had done, and the wonders he had shown them.
12 Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.
He did wonders before their ancestors in the country of Zoan in Egypt.
13 Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.
Through the sea which he split he brought them, making waters stand up like a heap;
14 Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.
he led them by day with a cloud, all the night with a light of fire.
15 I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.
From the rocks which he split in the wilderness, he gave them to drink as of ocean’s abundance.
16 Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.
He brought streams out of the rock, and made water run down like rivers.
17 Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,
Yet they still went on sinning against him, they defied the Most High in the desert.
18 dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.
They willfully challenged God, demanding the food that they longed for.
19 Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: “A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?
“Is God able,” such was their challenge, “to spread in the desert a table?
20 Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?
From the rock that he struck there gushed water, and torrents that overflowed; but can he also give bread, or provide his people with meat?”
21 Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,
When the Lord heard this, he was furious, and fire was kindled on Jacob, anger flared up against Israel.
22 sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.
For they put no trust in God, no confidence in his help.
23 Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,
So he summoned the clouds above; and, opening the doors of heaven,
24 dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.
he rained manna upon them for food, and grain of heaven he gave them.
25 Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.
Everyone ate the bread of angels; he sent them food to the full.
26 Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,
He launched the east wind in the heavens, and guided the south by his power.
27 bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.
He rained meat upon them like dust, winged bird like the sand of the sea.
28 Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.
In the midst of their camp he dropped it, all around their tents.
29 Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.
They ate and were more than filled; he had brought them the thing they desired.
30 Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,
But the thing they desired became loathsome: while their food was still in their mouths,
31 kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.
the wrath of God rose against them. He slew the stoutest among them, and laid low the young men of Israel.
32 Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.
Yet for all this they sinned yet more, and refused to believe in his wonders.
33 Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.
So he ended their days in a breath, and their years in sudden dismay.
34 Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.
When he slew them, then they sought after him, they turned and sought God with diligence.
35 Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.
They remembered that God was their rock, and the Most High God their redeemer.
36 Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.
But they flattered him with their mouth, and lied to him with their tongue.
37 Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.
Their heart was not steady with him, they were faithless to his covenant.
38 Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,
But he is full of pity: he pardons sin and destroys not. Often he turns his anger away, without stirring his wrath at all.
39 duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.
So he remembered that they were but flesh, breath that passes and does not return.
40 Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!
But how often they rebelled in the desert, and caused him grief in the wilderness,
41 Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.
tempting God again and again, provoking the Holy One of Israel.
42 Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,
They did not remember his strength, nor the day he redeemed from the foe,
43 kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;
how he set his signs in Egypt, in the country of Zoan his wonders.
44 i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.
He turned their canals into blood, their streams undrinkable.
45 Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.
He sent forth flies, which devoured them; frogs, too, which destroyed them.
46 Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.
Their crops he gave to the caterpillar, and the fruits of their toil to the locust.
47 I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.
He slew their vines with hail, and their sycamore trees with frost.
48 Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.
He delivered their cattle to the hail, and their flocks to bolts of fire.
49 Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.
He let loose his hot anger among them, fury and wrath and distress, a band of destroying angels.
50 I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.
He cleared a path for his anger, did not spare them from death, but gave them over to pestilence.
51 I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.
He struck down all the firstborn in Egypt, the first fruits of their strength in the tents of Ham.
52 Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.
He led forth his people like sheep, he was guide to his flock in the desert.
53 I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.
Securely he led them, and free from fear, while their foes were drowned in the sea.
54 Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.
To his holy realm he brought them, to the mountain his right hand had purchased.
55 I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.
He drove out the nations before them, and allotted their land for possession, and their tents for Israel to live in.
56 Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.
Yet they tempted and angered the Most High God, they did not observe his decrees.
57 U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;
They drew back, false like their ancestors; they failed like a treacherous bow.
58 provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.
Their shrines stirred him to anger, their idols moved him to jealousy.
59 Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.
When God heard of this, he was furious, and he spurned Israel utterly.
60 Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;
He abandoned his home in Shiloh, the tent he had pitched among people.
61 dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.
He gave his strength up to captivity, his glory to the hands of the foe.
62 Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.
He gave his people to the sword, he was furious with his own.
63 Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.
Fire devoured their young men, and their maidens had no marriage-song.
64 Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.
Their priests fell by the sword, and their widows could not weep.
65 Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.
Then the Lord awoke as from sleep, like a warrior flushed with wine;
66 I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.
and he beat back his foes, putting them to perpetual scorn.
67 Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,
He disowned the tent of Joseph, he rejected the tribe of Ephraim;
68 por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.
but he chose the tribe of Judah, Mount Zion, which he loves.
69 Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.
And he built like the heights his sanctuary, like the earth which he founded forever.
70 Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,
And he chose David his servant, taking him from the sheepfolds.
71 dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.
From the mother-ewes he brought him, to be shepherd to Jacob his people, and to Israel his inheritance.
72 Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.
With upright heart did he shepherd them, and with skilful hands did he guide them.
