Psalmet 78
1 Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.
An instruction. Of Asaph. Give ear, O my people, to my law; incline your ears to the words of my mouth.
2 Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.
I will open my mouth in a parable; I will utter riddles from of old,
3 Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,
Which we have heard and known, and our fathers have told us:
4 nuk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.
We will not hide [them] from their sons, shewing forth to the generation to come the praises of Jehovah, and his strength, and his marvellous works which he hath done.
5 Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,
For he established a testimony in Jacob, and appointed a law in Israel, which he commanded our fathers, that they should make them known to their children;
6 me qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,
That the generation to come might know [them], the children that should be born; that they might rise up and tell [them] to their children,
7 dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;
And that they might set their hope in God, and not forget the works of God, but observe his commandments;
8 dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.
And might not be as their fathers, a stubborn and rebellious generation, a generation that prepared not their heart, and whose spirit was not stedfast with God.
9 Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,
The sons of Ephraim, armed bowmen, turned back in the day of battle.
10 nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,
They kept not the covenant of God, and refused to walk in his law;
11 harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.
And forgot his doings, and his marvellous works which he had shewn them.
12 Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.
In the sight of their fathers had he done wonders, in the land of Egypt, the field of Zoan.
13 Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.
He clave the sea, and caused them to pass through; and made the waters to stand as a heap;
14 Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.
And he led them with a cloud in the daytime, and all the night with the light of fire.
15 I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.
He clave rocks in the wilderness, and gave [them] drink as out of the depths, abundantly;
16 Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.
And he brought streams out of the rock, and caused waters to run down like rivers.
17 Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,
Yet they still went on sinning against him, provoking the Most High in the desert;
18 dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.
And they tempted God in their heart, by asking meat for their lust;
19 Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: “A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?
And they spoke against God: they said, Is God able to prepare a table in the wilderness?
20 Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?
Behold, he smote the rock, and waters gushed out, and streams overflowed; is he able to give bread also, or provide flesh for his people?
21 Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,
Therefore Jehovah heard, and was wroth; and fire was kindled against Jacob, and anger also went up against Israel:
22 sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.
Because they believed not in God, and confided not in his salvation;
23 Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,
Though he had commanded the clouds from above, and had opened the doors of the heavens,
24 dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.
And had rained down manna upon them to eat, and had given them the corn of the heavens.
25 Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.
Man did eat the bread of the mighty; he sent them provision to the full.
26 Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,
He caused the east wind to rise in the heavens, and by his strength he brought the south wind;
27 bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.
And he rained flesh upon them as dust, and feathered fowl as the sand of the seas,
28 Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.
And he let it fall in the midst of their camp, round about their habitations:
29 Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.
And they did eat, and were well filled; for that they lusted after, he brought to them.
30 Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,
They were not alienated from their lust, their meat was yet in their mouths,
31 kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.
When the anger of God went up against them; and he slew the fattest of them, and smote down the chosen men of Israel.
32 Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.
For all this, they sinned still, and believed not in his marvellous works;
33 Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.
And he consumed their days in vanity, and their years in terror.
34 Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.
When he slew them, then they sought him, and returned and sought early after God;
35 Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.
And they remembered that God was their rock, and God, the Most High, their redeemer.
36 Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.
But they flattered him with their mouth, and lied unto him with their tongue;
37 Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.
For their heart was not firm toward him, neither were they stedfast in his covenant.
38 Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,
But he was merciful: he forgave the iniquity, and destroyed [them] not; but many a time turned he his anger away, and did not stir up all his fury:
39 duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.
And he remembered that they were flesh, a breath that passeth away and cometh not again.
40 Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!
How oft did they provoke him in the wilderness, and grieve him in the desert!
41 Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.
And they turned again and tempted God, and grieved the Holy One of Israel.
42 Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,
They remembered not his hand, the day when he delivered them from the oppressor,
43 kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;
How he set his signs in Egypt, and his miracles in the field of Zoan;
44 i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.
And turned their rivers into blood, and their streams, that they could not drink;
45 Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.
He sent dog-flies among them, which devoured them, and frogs, which destroyed them;
46 Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.
And he gave their increase unto the caterpillar, and their labour unto the locust;
47 I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.
He killed their vines with hail, and their sycamore trees with hail-stones;
48 Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.
And he delivered up their cattle to the hail, and their flocks to thunderbolts.
49 Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.
He cast upon them the fierceness of his anger, wrath, and indignation, and distress, — a mission of angels of woes.
50 I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.
He made a way for his anger; he spared not their soul from death, but gave their life over to the pestilence;
51 I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.
And he smote all the firstborn in Egypt, the first-fruits of their vigour in the tents of Ham.
52 Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.
And he made his own people to go forth like sheep, and guided them in the wilderness like a flock;
53 I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.
And he led them safely, so that they were without fear; and the sea covered their enemies.
54 Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.
And he brought them to his holy border, this mountain, which his right hand purchased;
55 I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.
And he drove out the nations before them, and allotted them for an inheritance by line, and made the tribes of Israel to dwell in their tents.
56 Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.
But they tempted and provoked God, the Most High, and kept not his testimonies,
57 U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;
And they drew back and dealt treacherously like their fathers: they turned like a deceitful bow.
58 provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.
And they provoked him to anger with their high places, and moved him to jealousy with their graven images.
59 Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.
God heard, and was wroth, and greatly abhorred Israel:
60 Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;
And he forsook the tabernacle at Shiloh, the tent where he had dwelt among men,
61 dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.
And gave his strength into captivity, and his glory into the hand of the oppressor;
62 Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.
And delivered up his people unto the sword, and was very wroth with his inheritance:
63 Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.
The fire consumed their young men, and their maidens were not praised in [nuptial] song;
64 Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.
Their priests fell by the sword, and their widows made no lamentation.
65 Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.
Then the Lord awoke as one out of sleep, like a mighty man that shouteth aloud by reason of wine;
66 I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.
And he smote his adversaries in the hinder part, and put them to everlasting reproach.
67 Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,
And he rejected the tent of Joseph, and chose not the tribe of Ephraim,
68 por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.
But chose the tribe of Judah, the mount Zion which he loved;
69 Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.
And he built his sanctuary like the heights, like the earth which he hath founded for ever.
70 Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,
And he chose David his servant, and took him from the sheepfolds:
71 dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.
From following the suckling-ewes, he brought him to feed Jacob his people, and Israel his inheritance.
72 Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.
And he fed them according to the integrity of his heart, and led them by the skilfulness of his hands.
