Psalmet 78
1 Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.
The understanding of Asaph. O my people, attend to my law. Incline your ears to the words of my mouth.
2 Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.
I will open my mouth in parables. I will speak about concepts that are from the beginning.
3 Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,
We have heard and known such great things, as our fathers have described to us.
4 nuk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.
These things have not been hidden from their sons in any generation: declaring the praises of the Lord, and his virtues, and the wonders that he has done.
5 Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,
And he has received testimony with Jacob, and he has set a law within Israel. Such great things, he has commanded our fathers, so as to make these things known to their sons,
6 me qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,
so that another generation might know them, and so that the sons, who will be born and who will grow up, shall describe them to their sons.
7 dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;
So then, may they put their hope in God, and may they not forget the works of God, and may they seek his commandments.
8 dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.
May they not become like their fathers, a perverse and exasperating generation: a generation that does not straighten their heart and whose spirit is not trustworthy with God.
9 Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,
The sons of Ephraim, who bend and shoot the bow, have been turned back in the day of battle.
10 nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,
They have not kept the covenant of God. And they were not willing to walk in his law.
11 harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.
And they have been forgetful of his benefits, and of his miracle, which he revealed to them.
12 Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.
He performed miracles in the sight of their fathers, in the land of Egypt, in the field of Tanis.
13 Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.
He broke the sea and he led them through. And he stationed the waters, as if in a vessel.
14 Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.
And he led them with a cloud by day, and with illumination by fire throughout the night.
15 I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.
He broke through the rock in the wasteland, and he gave them to drink, as if from the great abyss.
16 Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.
He brought forth water from the rock, and he conducted the waters, as if they were rivers.
17 Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,
And yet, they continued to sin against him. In a waterless place, they provoked the Most High with resentment.
18 dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.
And they tempted God in their hearts, by asking for food according to their desires.
19 Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: “A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?
And they spoke badly about God. They said, “Would God be able to prepare a table in the desert?
20 Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?
He struck the rock, and so waters flowed and the torrents flooded, but would even he be able to provide bread, or provide a table, for his people?”
21 Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,
Therefore, the Lord heard, and he was dismayed, and a fire was kindled within Jacob, and an anger ascended into Israel.
22 sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.
For they neither put their trust in God, nor did they hope in his salvation.
23 Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,
And he commanded the clouds from above, and he opened the doors of heaven.
24 dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.
And he rained down manna upon them to eat, and he gave them the bread of heaven.
25 Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.
Man ate the bread of Angels. He sent them provisions in abundance.
26 Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,
He transferred the south wind from heaven, and, in his virtue, he brought in the Southwest wind.
27 bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.
And he rained down flesh upon them, as if it were dust, and feathered birds, as if they were the sand of the sea.
28 Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.
And they fell down in the midst of their camp, encircling their tabernacles.
29 Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.
And they ate until they were greatly satisfied, and he brought to them according to their desires.
30 Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,
They were not cheated out of what they wanted. Their food was still in their mouth,
31 kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.
and then the wrath of God came upon them. And he slew the fat ones among them, and he impeded the elect of Israel.
32 Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.
In all these things, they continued to sin, and they were not trustworthy with his miracles.
33 Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.
And their days faded away into vanity, and their years with haste.
34 Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.
When he slew them, then they sought him. And they returned, and they drew near to him in the early morning.
35 Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.
And they were mindful that God is their helper and that the Most High God is their redeemer.
36 Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.
And they chose him with their mouth, and then they lied to him with their tongue.
37 Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.
For their heart was not upright with him, nor have they been living faithfully in his covenant.
38 Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,
Yet he is merciful, and he will pardon their sins. And he will not destroy them. And he has abundantly turned aside his own wrath. And he did not enflame his wrath entirely.
39 duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.
And he remembered that they are flesh: with a spirit that goes forth and does not return.
40 Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!
How often did they provoke him in the desert and stir him to wrath in a waterless place?
41 Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.
And they turned back and tempted God, and they exasperated the Holy One of Israel.
42 Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,
They did not remember his hand, in the day that he redeemed them from the hand of the one troubling them.
43 kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;
Thus, he positioned his signs in Egypt and his wonders in the field of Tanis.
44 i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.
And he turned their rivers into blood, along with their rain showers, so that they could not drink.
45 Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.
He sent among them the common fly, and it devoured them, and the frog, and it scattered them.
46 Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.
And he gave up their fruits to mold and their labors to the locust.
47 I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.
And he slew their vineyards with hail and their mulberry trees with severe frost.
48 Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.
And he delivered their cattle to the hail and their possessions to fire.
49 Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.
And he sent the wrath of his indignation among them: indignation and wrath and tribulation, sent forth by evil angels.
50 I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.
He made way for the path of his anger. He did not spare their souls from death. And he enclosed their beasts of burden in death.
51 I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.
And he struck all the first-born in the land of Egypt: the first-fruits of all their labor in the tabernacles of Ham.
52 Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.
And he took away his own people like sheep, and he led them through the wilderness like a flock.
53 I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.
And he led them out in hope, and they did not fear. And the sea covered their enemies.
54 Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.
And he led them to the mountain of his sanctification: the mountain that his right hand had acquired. And he cast out the Gentiles before their face. And he divided their land by lot to them, with a line of distribution.
55 I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.
And he caused the tribes of Israel to dwell in their tabernacles.
56 Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.
Yet they tempted and aggravated God Most High, and they did not keep his testaments.
57 U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;
And they turned themselves aside, and they did not serve the covenant. In the same manner as their fathers, they were turned backwards, like a crooked bow.
58 provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.
They impelled him to anger on their hills, and they provoked him to rivalry with their graven images.
59 Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.
God listened, and he spurned them, and he reduced Israel greatly, almost to nothing.
60 Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;
And he rejected the tabernacle of Shiloh, his tabernacle where he had dwelt among men.
61 dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.
And he delivered their virtue into captivity, and their beauty into the hands of the enemy.
62 Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.
And he enclosed his people with the sword, and he spurned his inheritance.
63 Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.
Fire consumed their young men, and their virgins were not lamented.
64 Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.
Their priests fell by the sword, and their widows did not weep.
65 Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.
And the Lord was awakened, as if out of sleep, and like a powerful man impaired by wine.
66 I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.
And he struck his enemies on the back. He gave them over to everlasting disgrace.
67 Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,
And he rejected the tabernacle of Joseph, and he did not choose the tribe of Ephraim.
68 por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.
But he chose the tribe of Judah: mount Zion, which he loved.
69 Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.
And he built up his sanctuary, like a single-horned beast, in the land that he founded for all ages.
70 Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,
And he chose his servant David, and he took him from the flocks of the sheep: he received him from following the ewes with their young,
71 dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.
in order to pasture Jacob his servant and Israel his inheritance.
72 Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.
And he fed them with the innocence of his heart. And he led them with the understanding of his hands.
