Psalmet 78
1 Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.
(En Maskil af Asaf.) Lyt, mit folk til min lære, bøj eders øre til ord fra min Mund;
2 Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.
jeg vil åbne min Mund med Billedtale, fremsætte Gåder fra fordums Tid,
3 Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,
hvad vi har hørt og ved, hvad vore Fædre har sagt os;
4 nuk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.
vi dølger det ikke for deres Børn, men melder en kommende Slægt om HERRENs Ære og Vælde og Underne, som han har gjort.
5 Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,
Han satte et Vidnesbyrd i Jakob, i Israel gav han en Lov, idet han bød vore Fædre at lade deres Børn det vide,
6 me qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,
at en senere Slægt kunde vide det, og Børn, som fødtes siden, stå frem og fortælle deres Børn derom,
7 dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;
så de slår deres Lid til Gud og ikke glemmer Guds Gerninger, men overholder hans Bud,
8 dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.
ej slægter Fædrene på, en vanartet, stridig Slægt, hvis Hjerte ikke var fast, hvis Ånd var utro mod Gud
9 Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,
- Efraims Børn var rustede Bueskytter, men svigted på Stridens Dag -
10 nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,
Gudspagten holdt de ikke, de nægtede at følge hans Lov;
11 harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.
hans Gerninger gik dem ad Glemme, de Undere, han lod dem skue.
12 Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.
Han gjorde Undere for deres Fædre i Ægypten på Zoans Mark;
13 Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.
han kløvede Havet og førte dem over, lod Vandet stå som en Vold;
14 Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.
han ledede dem ved Skyen om Dagen, Natten igennem ved Ildens Skær;
15 I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.
han kløvede Klipper i Ørkenen, lod dem rigeligt drikke som af Strømme,
16 Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.
han lod Bække rinde af Klippen og Vand strømme ned som Floder.
17 Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,
Men de blev ved at synde imod ham og vække den Højestes Vrede i Ørkenen;
18 dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.
de fristede Gud i Hjertet og krævede Mad til at stille Sulten,
19 Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: “A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?
de talte mod Gud og sagde: "Kan Gud dække Bord i en Ørken?
20 Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?
Se, Klippen slog han, så Vand flød frem, og Bække vælded ud; mon han også kan give Brød og skaffe kød til sit Folk?"
21 Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,
Det hørte HERREN, blev vred, der tændtes en Ild mod Jakob, ja Vrede kom op mod Israel,
22 sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.
fordi de ikke troede Gud eller stolede på hans Frelse.
23 Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,
Da bød han Skyerne oventil, lod Himlens Døre åbne
24 dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.
og Manna regne på dem til Føde, han gav dem Himmelkorn;
25 Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.
Mennesker spiste Englebrød, han sendte dem Mad at mætte sig med.
26 Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,
Han rejste Østenvinden på Himlen, førte Søndenvinden frem ved sin Kraft;
27 bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.
Kød lod han regne på dem som Støv og vingede Fugle som Havets Sand,
28 Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.
lod dem falde midt i sin Lejr, rundt omkring sine Boliger;
29 Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.
Og de spiste sig overmætte, hvad de ønskede, lod han dem få.
30 Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,
Men før deres Attrå var stillet, mens Maden var i deres Mund,
31 kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.
rejste Guds Vrede sig mod dem; han vog deres kraftige Mænd, fældede Israels Ynglinge.
32 Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.
Og dog blev de ved at synde og troede ej på hans Undere.
33 Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.
Da lod han deres Dage svinde i Tomhed og endte brat deres År.
34 Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.
Når han vog dem, søgte de ham, vendte om og spurgte om Gud,
35 Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.
kom i Hu, at Gud var deres Klippe, Gud den Allerhøjeste deres Genløser.
36 Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.
De hyklede for ham med Munden, løj for ham med deres Tunge;
37 Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.
deres Hjerter holdt ikke fast ved ham, hans Pagt var de ikke tro.
38 Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,
Og dog er han barmhjertig, han tilgiver Misgerning, lægger ej øde, hans Vrede lagde sig Gang på Gang, han lod ikke sin Harme fuldt bryde frem;
39 duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.
han kom i Hu, de var Kød, et Pust, der svinder og ej vender tilbage.
40 Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!
Hvor tit stod de ham ikke imod i Ørkenen og voldte ham Sorg i det øde Land!
41 Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.
De fristede alter Gud, de krænkede Israels Hellige;
42 Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,
hans Hånd kom de ikke i Hu, de Dag han friede dem fra Fjenden,
43 kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;
da han gjorde sine Tegn i Ægypten, sine Undere på Zoans Mark,
44 i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.
forvandlede deres Floder til Blod, så de ej kunde drikke af Strømmene,
45 Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.
sendte Myg imod dem, som åd dem, og Frøer, som lagde dem øde,
46 Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.
gav Æderen, hvad de avlede, Græshoppen al deres Høst,
47 I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.
slog deres Vinstokke ned med Hagl, deres Morbærtræer med Frost,
48 Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.
prisgav Kvæget for Hagl og deres Hjorde for Lyn.
49 Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.
Han sendte sin Vredesglød mod dem, Harme, Vrede og Trængsel, en Sendefærd af Ulykkesengle;
50 I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.
frit Løb gav han sin Vrede, skånede dem ikke for Døden, gav deres Liv til Pris for Pest;
51 I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.
alt førstefødt i Ægypten slog han, Mandskraftens Førstegrøde i Kamiternes Telte,
52 Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.
lod sit Folk bryde op som en Hjord, ledede dem som Kvæg i Ørkenen,
53 I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.
ledede dem trygt, uden Frygt, mens Havet lukked sig over deres Fjender;
54 Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.
han bragte dem til sit hellige Land, de Bjerge, hans højre vandt,
55 I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.
drev Folkeslag bort foran dem, udskiftede ved Lod deres Land og lod Israels Stammer bo i deres Telte.
56 Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.
Dog fristed og trodsede de Gud den Allerhøjeste og overholdt ikke hans Vidnesbyrd;
57 U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;
de faldt fra, var troløse som deres Fædre, svigtede som en slappet Bue,
58 provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.
de krænkede ham med deres Offerhøje, æggede ham med deres Gudebilleder.
59 Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.
Det hørte Gud og blev vred følte højlig Lede ved Israel;
60 Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;
han opgav sin Bolig i Silo, det Telt, hvor han boede blandt Mennesker;
61 dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.
han gav sin Stolthed i Fangenskab, sin Herlighed i Fjendehånd,
62 Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.
prisgav sit Folk for Sværdet, blev vred på sin Arvelod;
63 Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.
Ild fortærede dets unge Mænd, dets Jomfruer fik ej Bryllupssange,
64 Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.
dets Præster faldt for Sværdet, dets Enker holdt ikke Klagefest.
65 Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.
Da vågnede Herren som en, der har sovet, som en Helt, der er døvet af Vin;
66 I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.
han slog sine Fjender på Ryggen, gjorde dem evigt til Skamme.
67 Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,
Men han fik Lede ved Josefs Telt, Efraims Stamme udvalgte han ikke;
68 por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.
han udvalgte Judas Stamme, Zions Bjerg, som han elsker;
69 Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.
han byggede sit Tempel himmelhøjt, grundfæstede det evigt som Jorden.
70 Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,
Han udvalgte David, sin Tjener, og tog ham fra Fårenes Folde,
71 dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.
hentede ham fra de diende Dyr til at vogte Jakob, hans Folk, Israel, hans Arvelod;
72 Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.
han vogtede dem med oprigtigt Hjerte, ledede dem med kyndig Hånd.
