Psalmet 77

1 Zëri im lartohet te Perëndia dhe unë bërtas; zëri im lartohet te Perëndia dhe ai ka për të më dëgjuar.

Al Músico principal: para Jeduthún: Salmo de Asaph. CON mi voz clamé á Dios, á Dios clamé, y él me escuchará.

2 Ditën e fatkeqësisë sime kërkova Zotin; gjatë natës dora ime mbeti e nderur pa u lodhur dhe shpirti im nuk pranoi të ngushëllohet.

Al Señor busqué en el día de mi angustia: mi mal corría de noche, y no cesaba: mi alma rehusaba consuelo.

3 Më kujtohet Perëndia dhe rrënkoj; vajtoj dhe fryma ime dobësohet. (Sela)

Acordábame de Dios, y gritaba: quejábame, y desmayaba mi espíritu. (Selah)

4 Ti m’i mban të hapura qepallat; jam aq i turbulluar sa nuk mund të flas.

Tenías los párpados de mis ojos: estaba yo quebrantado, y no hablaba.

5 Sjell ndërmënd përsëri ditët e lashta, vitet e kohëve të shkuara.

Consideraba los días desde el principio, los años de los siglos.

6 Gjatë natës më kthehet në mendje kënga ime, mendoj thellë në zemrën time dhe fryma ime bën kërkime.

Acordábame de mis canciones de noche; meditaba con mi corazón, y mi espíritu inquiría.

7 A do të më hedhë poshtë për gjithnjë Zoti? E nuk do të më pëlqejë më kurrë?

¿Desechará el Señor para siempre, y no volverá más á amar?

8 Dhe mirësia e tij ka marrë fund për gjithnjë dhe falja e tij ka munguar për brezat e ardhshme?

¿Hase acabado para siempre su misericordia? ¿hase acabado la palabra suya para generación y generación?

9 Vallë Perëndia e ka harruar mëshirën dhe në zemërimin e tij u ka dhënë fund dhembshurive të tij? (Sela)

¿Ha olvidado Dios el tener misericordia? ¿ha encerrado con ira sus piedades? (Selah)

10 Unë kam thënë: “Shkaku i hidhërimit tim është se dora e djathtë e Shumë të Lartit ka ndryshuar”.

Y dije: Enfermedad mía es esta; [traeré pues á la memoria] los años de la diestra del Altísimo.

11 Do t’i kujtoj veprat e Zotit; po, do të kujtoj mrekullitë e tua të kohëve të kaluara,

Acordaréme de las obras de JAH: sí, haré yo memoria de tus maravillas antiguas.

12 do të mendohem thellë për gjithë veprat e tua dhe do të kem parasysh bëmat e tua.

Y meditaré en todas tus obras, y hablaré de tus hechos.

13 O Perëndi, jeta jote është e shenjtë; cili Perëndi është i madh si Perëndia?

Oh Dios, en santidad es tu camino: ¿qué Dios grande como el Dios nuestro?

14 Ti je Perëndia që kryen mrekulli; ti ke bërë të njihet forca jote midis popujve.

Tú eres el Dios que hace maravillas: tú hiciste notoria en los pueblos tu fortaleza.

15 Me krahun tënd ke shpenguar popullin tënd, bijtë e Jakobit dhe të Jozefit. (Sela)

Con tu brazo redimiste á tu pueblo, á los hijos de Jacob y de José. (Selah)

16 Ujërat të panë, o Perëndi, ujërat të panë dhe u trëmbën; edhe humnerat u drithtuan.

Viéronte las aguas, oh Dios; viéronte las aguas, temieron; y temblaron los abismos.

17 Retë derdhën përmbytje uji, qiejtë gjëmuan dhe shigjetat e tua vepruan.

Las nubes echaron inundaciones de aguas; tronaron los cielos, y discurrieron tus rayos.

18 Gjëmimi i bubullimës sate ishte në vorbullën, vetëtimat ndriçuan botën dhe toka u tund dhe u drodh.

[Anduvo] en derredor el sonido de tus truenos; los relámpagos alumbraron el mundo; estremecióse y tembló la tierra.

19 Ti e hape rrugën tënde në mes të detit, shtegun tënd në mes të ujërave të mëdha, dhe gjurmët e tua nuk u njohën.

En la mar fué tu camino, y tus sendas en las muchas aguas; y tus pisadas no fueron conocidas.

20 Ti e udhëheq popullin tënd si një kope me dorën e Moisiut dhe të Aaronit.

Condujiste á tu pueblo como ovejas, por mano de Moisés y de Aarón.