Psalmet 77
1 Zëri im lartohet te Perëndia dhe unë bërtas; zëri im lartohet te Perëndia dhe ai ka për të më dëgjuar.
В конец, о Идифуме, псалом Асафу. Гласом моим ко Господу воззвах, гласом моим к Богу, и внят ми.
2 Ditën e fatkeqësisë sime kërkova Zotin; gjatë natës dora ime mbeti e nderur pa u lodhur dhe shpirti im nuk pranoi të ngushëllohet.
В день скорби моея Бога взысках рукама моима, нощию пред ним, и не прельщен бых: отвержеся утешитися душа моя.
3 Më kujtohet Perëndia dhe rrënkoj; vajtoj dhe fryma ime dobësohet. (Sela)
Помянух Бога и возвеселихся, поглумляхся, и малодушствоваше дух мой.
4 Ti m’i mban të hapura qepallat; jam aq i turbulluar sa nuk mund të flas.
Предваристе стражбы очи мои: смятохся и не глаголах.
5 Sjell ndërmënd përsëri ditët e lashta, vitet e kohëve të shkuara.
Помыслих дни первыя, и лета вечная помянух, и поучахся:
6 Gjatë natës më kthehet në mendje kënga ime, mendoj thellë në zemrën time dhe fryma ime bën kërkime.
нощию сердцем моим глумляхся, и тужаше дух мой:
7 A do të më hedhë poshtë për gjithnjë Zoti? E nuk do të më pëlqejë më kurrë?
еда во веки отринет Господь и не приложит благоволити паки?
8 Dhe mirësia e tij ka marrë fund për gjithnjë dhe falja e tij ka munguar për brezat e ardhshme?
Или до конца милость Свою отсечет, сконча глаголгол от рода в род?
9 Vallë Perëndia e ka harruar mëshirën dhe në zemërimin e tij u ka dhënë fund dhembshurive të tij? (Sela)
Еда забудет ущедрити Бог? Или удержит во гневе Своем щедроты Своя?
10 Unë kam thënë: “Shkaku i hidhërimit tim është se dora e djathtë e Shumë të Lartit ka ndryshuar”.
И рех: ныне начах, сия измена десницы Вышняго.
11 Do t’i kujtoj veprat e Zotit; po, do të kujtoj mrekullitë e tua të kohëve të kaluara,
Помянух дела Господня: яко помяну от начала чудеса Твоя,
12 do të mendohem thellë për gjithë veprat e tua dhe do të kem parasysh bëmat e tua.
и поучуся во всех делех Твоих, и в начинаниих Твоих поглумлюся.
13 O Perëndi, jeta jote është e shenjtë; cili Perëndi është i madh si Perëndia?
Боже, во святем путь Твой: кто Бог велий, яко Бог наш?
14 Ti je Perëndia që kryen mrekulli; ti ke bërë të njihet forca jote midis popujve.
Ты еси Бог творяй чудеса: сказал еси в людех силу Твою,
15 Me krahun tënd ke shpenguar popullin tënd, bijtë e Jakobit dhe të Jozefit. (Sela)
избавил еси мышцею Твоею люди Твоя, сыны Иаковли и Иосифовы.
16 Ujërat të panë, o Perëndi, ujërat të panë dhe u trëmbën; edhe humnerat u drithtuan.
Видеша Тя воды, Боже, видеша Тя воды и убояшася: смятошася бездны.
17 Retë derdhën përmbytje uji, qiejtë gjëmuan dhe shigjetat e tua vepruan.
Множество шума вод: глас даша облацы, ибо стрелы Твоя преходят.
18 Gjëmimi i bubullimës sate ishte në vorbullën, vetëtimat ndriçuan botën dhe toka u tund dhe u drodh.
Глас грома Твоего в колеси, осветиша молния твоя вселенную: подвижеся и трепетна бысть земля.
19 Ti e hape rrugën tënde në mes të detit, shtegun tënd në mes të ujërave të mëdha, dhe gjurmët e tua nuk u njohën.
В мори путие Твои, и стези Твоя в водах многих, и следы Твои не познаются.
20 Ti e udhëheq popullin tënd si një kope me dorën e Moisiut dhe të Aaronit.
Наставил еси яко овцы люди Твоя рукою Моисеовою и Ааронею.
