Psalmet 77
1 Zëri im lartohet te Perëndia dhe unë bërtas; zëri im lartohet te Perëndia dhe ai ka për të më dëgjuar.
in finem pro Idithun psalmus Asaph voce mea ad Dominum clamavi voce mea ad Deum et intendit me
2 Ditën e fatkeqësisë sime kërkova Zotin; gjatë natës dora ime mbeti e nderur pa u lodhur dhe shpirti im nuk pranoi të ngushëllohet.
in die tribulationis meae Deum exquisivi manibus meis nocte contra eum et non sum deceptus rennuit consolari anima mea
3 Më kujtohet Perëndia dhe rrënkoj; vajtoj dhe fryma ime dobësohet. (Sela)
memor fui Dei et delectatus sum exercitatus sum et defecit spiritus meus diapsalma
4 Ti m’i mban të hapura qepallat; jam aq i turbulluar sa nuk mund të flas.
anticipaverunt vigilias oculi mei turbatus sum et non sum locutus
5 Sjell ndërmënd përsëri ditët e lashta, vitet e kohëve të shkuara.
cogitavi dies antiquos et annos aeternos in mente habui
6 Gjatë natës më kthehet në mendje kënga ime, mendoj thellë në zemrën time dhe fryma ime bën kërkime.
et meditatus sum nocte cum corde meo exercitabar et scobebam spiritum meum
7 A do të më hedhë poshtë për gjithnjë Zoti? E nuk do të më pëlqejë më kurrë?
numquid in aeternum proiciet Deus et non adponet ut conplacitior sit adhuc
8 Dhe mirësia e tij ka marrë fund për gjithnjë dhe falja e tij ka munguar për brezat e ardhshme?
aut in finem misericordiam suam abscidet a generatione in generationem
9 Vallë Perëndia e ka harruar mëshirën dhe në zemërimin e tij u ka dhënë fund dhembshurive të tij? (Sela)
aut obliviscetur misereri Deus aut continebit in ira sua misericordias suas diapsalma
10 Unë kam thënë: “Shkaku i hidhërimit tim është se dora e djathtë e Shumë të Lartit ka ndryshuar”.
et dixi nunc coepi haec mutatio dexterae Excelsi
11 Do t’i kujtoj veprat e Zotit; po, do të kujtoj mrekullitë e tua të kohëve të kaluara,
memor fui operum Domini quia memor ero ab initio mirabilium tuorum
12 do të mendohem thellë për gjithë veprat e tua dhe do të kem parasysh bëmat e tua.
et meditabor in omnibus operibus tuis et in adinventionibus tuis exercebor
13 O Perëndi, jeta jote është e shenjtë; cili Perëndi është i madh si Perëndia?
Deus in sancto via tua quis deus magnus sicut Deus noster
14 Ti je Perëndia që kryen mrekulli; ti ke bërë të njihet forca jote midis popujve.
tu es Deus qui facis mirabilia notam fecisti in populis virtutem tuam
15 Me krahun tënd ke shpenguar popullin tënd, bijtë e Jakobit dhe të Jozefit. (Sela)
redemisti in brachio tuo populum tuum filios Iacob et Ioseph diapsalma
16 Ujërat të panë, o Perëndi, ujërat të panë dhe u trëmbën; edhe humnerat u drithtuan.
viderunt te aquae Deus viderunt te aquae et timuerunt et turbatae sunt abyssi
17 Retë derdhën përmbytje uji, qiejtë gjëmuan dhe shigjetat e tua vepruan.
multitudo sonitus aquarum vocem dederunt nubes etenim sagittae tuae transeunt
18 Gjëmimi i bubullimës sate ishte në vorbullën, vetëtimat ndriçuan botën dhe toka u tund dhe u drodh.
vox tonitrui tui in rota inluxerunt coruscationes tuae orbi terrae commota est et contremuit terra
19 Ti e hape rrugën tënde në mes të detit, shtegun tënd në mes të ujërave të mëdha, dhe gjurmët e tua nuk u njohën.
in mari via tua et semitae tuae in aquis multis et vestigia tua non cognoscentur
20 Ti e udhëheq popullin tënd si një kope me dorën e Moisiut dhe të Aaronit.
deduxisti sicut oves populum tuum in manu Mosi et Aaron
