Psalmet 77

1 Zëri im lartohet te Perëndia dhe unë bërtas; zëri im lartohet te Perëndia dhe ai ka për të më dëgjuar.

聖歌隊の指揮者によってエドトンのしらべにしたがってうたわせたアサフの歌 わたしは神にむかい声をあげて叫ぶ。わたしが神にむかって声をあげれば、神はわたしに聞かれる。

2 Ditën e fatkeqësisë sime kërkova Zotin; gjatë natës dora ime mbeti e nderur pa u lodhur dhe shpirti im nuk pranoi të ngushëllohet.

わたしは悩みの日に主をたずね求め、夜はわが手を伸べてたゆむことなく、わが魂は慰められるのを拒む。

3 Më kujtohet Perëndia dhe rrënkoj; vajtoj dhe fryma ime dobësohet. (Sela)

わたしは神を思うとき、嘆き悲しみ、深く思うとき、わが魂は衰える。 (セラ)

4 Ti m’i mban të hapura qepallat; jam aq i turbulluar sa nuk mund të flas.

あなたはわたしのまぶたをささえて閉じさせず、わたしは物言うこともできないほどに悩む。

5 Sjell ndërmënd përsëri ditët e lashta, vitet e kohëve të shkuara.

わたしは昔の日を思い、いにしえの年を思う。

6 Gjatë natës më kthehet në mendje kënga ime, mendoj thellë në zemrën time dhe fryma ime bën kërkime.

わたしは夜、わが心と親しく語り、深く思うてわが魂を探り、言う、

7 A do të më hedhë poshtë për gjithnjë Zoti? E nuk do të më pëlqejë më kurrë?

「主はとこしえにわれらを捨てられるであろうか。ふたたび、めぐみを施されないであろうか。

8 Dhe mirësia e tij ka marrë fund për gjithnjë dhe falja e tij ka munguar për brezat e ardhshme?

そのいつくしみはとこしえに絶え、その約束は世々ながくすたれるであろうか。

9 Vallë Perëndia e ka harruar mëshirën dhe në zemërimin e tij u ka dhënë fund dhembshurive të tij? (Sela)

神は恵みを施すことを忘れ、怒りをもってそのあわれみを閉じられたであろうか」と。 (セラ)

10 Unë kam thënë: “Shkaku i hidhërimit tim është se dora e djathtë e Shumë të Lartit ka ndryshuar”.

その時わたしは言う、「わたしの悲しみはいと高き者の右の手が変ったことである」と。

11 Do t’i kujtoj veprat e Zotit; po, do të kujtoj mrekullitë e tua të kohëve të kaluara,

わたしは主のみわざを思い起す。わたしは、いにしえからのあなたのくすしきみわざを思いいだす。

12 do të mendohem thellë për gjithë veprat e tua dhe do të kem parasysh bëmat e tua.

わたしは、あなたのすべてのみわざを思い、あなたの力あるみわざを深く思う。

13 O Perëndi, jeta jote është e shenjtë; cili Perëndi është i madh si Perëndia?

神よ、あなたの道は聖である。われらの神のように大いなる神はだれか。

14 Ti je Perëndia që kryen mrekulli; ti ke bërë të njihet forca jote midis popujve.

あなたは、くすしきみわざを行われる神である。あなたは、もろもろの民の間に、その大能をあらわし、

15 Me krahun tënd ke shpenguar popullin tënd, bijtë e Jakobit dhe të Jozefit. (Sela)

その腕をもっておのれの民をあがない、ヤコブとヨセフの子らをあがなわれた。 (セラ)

16 Ujërat të panë, o Perëndi, ujërat të panë dhe u trëmbën; edhe humnerat u drithtuan.

神よ、大水はあなたを見た。大水はあなたを見ておののき、淵もまた震えた。

17 Retë derdhën përmbytje uji, qiejtë gjëmuan dhe shigjetat e tua vepruan.

雲は水を注ぎいだし、空は雷をとどろかし、あなたの矢は四方にきらめいた。

18 Gjëmimi i bubullimës sate ishte në vorbullën, vetëtimat ndriçuan botën dhe toka u tund dhe u drodh.

あなたの雷のとどろきは、つむじ風の中にあり、あなたのいなずまは世を照し、地は震い動いた。

19 Ti e hape rrugën tënde në mes të detit, shtegun tënd në mes të ujërave të mëdha, dhe gjurmët e tua nuk u njohën.

あなたの大路は海の中にあり、あなたの道は大水の中にあり、あなたの足跡はたずねえなかった。

20 Ti e udhëheq popullin tënd si një kope me dorën e Moisiut dhe të Aaronit.

あなたは、その民をモーセとアロンの手によって羊の群れのように導かれた。