Psalmet 77

1 Zëri im lartohet te Perëndia dhe unë bërtas; zëri im lartohet te Perëndia dhe ai ka për të më dëgjuar.

Au chef de musique. Sur Jeduthun. D’Asaph. Psaume. Ma voix s’adresse à Dieu, et je crierai; ma voix s’adresse à Dieu, et il m’écoutera.

2 Ditën e fatkeqësisë sime kërkova Zotin; gjatë natës dora ime mbeti e nderur pa u lodhur dhe shpirti im nuk pranoi të ngushëllohet.

Au jour de ma détresse j’ai cherché le Seigneur; ma main était étendue durant la nuit et ne se lassait point; mon âme refusait d’être consolée.

3 Më kujtohet Perëndia dhe rrënkoj; vajtoj dhe fryma ime dobësohet. (Sela)

Je me souvenais de Dieu, et j’étais agité; je me lamentais, et mon esprit défaillait. (Sélah)

4 Ti m’i mban të hapura qepallat; jam aq i turbulluar sa nuk mund të flas.

Tu tiens ouvertes mes paupières; je suis inquiet, et je ne parle pas.

5 Sjell ndërmënd përsëri ditët e lashta, vitet e kohëve të shkuara.

Je pense aux jours d’autrefois, aux années des siècles passés.

6 Gjatë natës më kthehet në mendje kënga ime, mendoj thellë në zemrën time dhe fryma ime bën kërkime.

Je me souviens, de nuit, de mon cantique; je médite en mon cœur, et mon esprit cherche diligemment.

7 A do të më hedhë poshtë për gjithnjë Zoti? E nuk do të më pëlqejë më kurrë?

Le Seigneur rejettera-t-il pour toujours? et ne montrera-t-il plus sa faveur?

8 Dhe mirësia e tij ka marrë fund për gjithnjë dhe falja e tij ka munguar për brezat e ardhshme?

Sa bonté a-t-elle cessé pour toujours? Sa parole a-t-elle pris fin de génération en génération?

9 Vallë Perëndia e ka harruar mëshirën dhe në zemërimin e tij u ka dhënë fund dhembshurive të tij? (Sela)

Dieu a-t-il oublié d’user de grâce? A-t-il enfermé ses miséricordes dans la colère? (Sélah)

10 Unë kam thënë: “Shkaku i hidhërimit tim është se dora e djathtë e Shumë të Lartit ka ndryshuar”.

Et je dis: C’est ici mon infirmité; – [je me souviendrai des] années de la droite du Très-haut,

11 Do t’i kujtoj veprat e Zotit; po, do të kujtoj mrekullitë e tua të kohëve të kaluara,

Je me souviendrai des œuvres de Jah; car je me souviendrai de tes merveilles d’autrefois,

12 do të mendohem thellë për gjithë veprat e tua dhe do të kem parasysh bëmat e tua.

Et je penserai à toute ton œuvre, et je méditerai tes actes.

13 O Perëndi, jeta jote është e shenjtë; cili Perëndi është i madh si Perëndia?

Ô Dieu! ta voie est dans le lieu saint. Où y a-t-il un dieu grand comme Dieu?

14 Ti je Perëndia që kryen mrekulli; ti ke bërë të njihet forca jote midis popujve.

Toi, tu es le Dieu qui fais des merveilles; tu as fait connaître ta puissance parmi les peuples.

15 Me krahun tënd ke shpenguar popullin tënd, bijtë e Jakobit dhe të Jozefit. (Sela)

Tu as racheté par [ton] bras ton peuple, les fils de Jacob et de Joseph. (Sélah)

16 Ujërat të panë, o Perëndi, ujërat të panë dhe u trëmbën; edhe humnerat u drithtuan.

Les eaux t’ont vu, ô Dieu! les eaux t’ont vu, elles ont tremblé; les abîmes aussi se sont émus.

17 Retë derdhën përmbytje uji, qiejtë gjëmuan dhe shigjetat e tua vepruan.

Les nuées ont versé des eaux, les nuages ont fait retentir une voix, et tes flèches se sont promenées.

18 Gjëmimi i bubullimës sate ishte në vorbullën, vetëtimat ndriçuan botën dhe toka u tund dhe u drodh.

La voix de ton tonnerre était dans le tourbillon, les éclairs ont illuminé le monde; la terre en a été émue et a tremblé.

19 Ti e hape rrugën tënde në mes të detit, shtegun tënd në mes të ujërave të mëdha, dhe gjurmët e tua nuk u njohën.

Ta voie est dans la mer, et tes sentiers dans les grandes eaux; et tes traces ne sont pas connues.

20 Ti e udhëheq popullin tënd si një kope me dorën e Moisiut dhe të Aaronit.

Tu as conduit ton peuple comme un troupeau, par la main de Moïse et d’Aaron.