Psalmet 77

1 Zëri im lartohet te Perëndia dhe unë bërtas; zëri im lartohet te Perëndia dhe ai ka për të më dëgjuar.

Au maître de chant, ... Idithun. Psaume d'Asaph. Ma voix s'élève vers Dieu, et je crie; ma voix s'élève vers Dieu: qu'il m'entende!

2 Ditën e fatkeqësisë sime kërkova Zotin; gjatë natës dora ime mbeti e nderur pa u lodhur dhe shpirti im nuk pranoi të ngushëllohet.

Au jour de ma détresse, je cherche le Seigneur; mes mains sont étendues la nuit sans se lasser; mon âme refuse toute consolation.

3 Më kujtohet Perëndia dhe rrënkoj; vajtoj dhe fryma ime dobësohet. (Sela)

Je me souviens de Dieu, et je gémis; je médite, et mon esprit est abattu. — Séla.

4 Ti m’i mban të hapura qepallat; jam aq i turbulluar sa nuk mund të flas.

Tu tiens mes paupières ouvertes; et, dans mon agitation, je ne puis parler.

5 Sjell ndërmënd përsëri ditët e lashta, vitet e kohëve të shkuara.

Alors je pense aux jours anciens, aux années d'autrefois.

6 Gjatë natës më kthehet në mendje kënga ime, mendoj thellë në zemrën time dhe fryma ime bën kërkime.

Je me rappelle mes cantiques pendant la nuit, je réfléchis au dedans de mon cœur, et mon esprit se demande:

7 A do të më hedhë poshtë për gjithnjë Zoti? E nuk do të më pëlqejë më kurrë?

" Le Seigneur rejettera-t-il pour toujours, ne sera-t-il plus favorable?

8 Dhe mirësia e tij ka marrë fund për gjithnjë dhe falja e tij ka munguar për brezat e ardhshme?

Sa bonté est-elle épuisée pour jamais, en est-ce fait de ses promesses pour les âges futurs?

9 Vallë Perëndia e ka harruar mëshirën dhe në zemërimin e tij u ka dhënë fund dhembshurive të tij? (Sela)

Dieu a-t-il oublié sa clémence, a-t-il, dans sa colère, retiré sa miséricorde? " — Séla.

10 Unë kam thënë: “Shkaku i hidhërimit tim është se dora e djathtë e Shumë të Lartit ka ndryshuar”.

Je dis: " Ce qui fait ma souffrance, c'est que la droite du Très-Haut a changé! "

11 Do t’i kujtoj veprat e Zotit; po, do të kujtoj mrekullitë e tua të kohëve të kaluara,

Je veux rappeler les œuvres de Yahweh, car je me souviens de tes merveilles d'autrefois,

12 do të mendohem thellë për gjithë veprat e tua dhe do të kem parasysh bëmat e tua.

Je veux réfléchir sur toutes tes œuvres, et méditer sur tes hauts faits.

13 O Perëndi, jeta jote është e shenjtë; cili Perëndi është i madh si Perëndia?

O Dieu, tes voies sont saintes: quel Dieu est grand comme notre Dieu?

14 Ti je Perëndia që kryen mrekulli; ti ke bërë të njihet forca jote midis popujve.

Tu es le Dieu qui fait des prodiges; tu as manifesté ta puissance parmi les nations.

15 Me krahun tënd ke shpenguar popullin tënd, bijtë e Jakobit dhe të Jozefit. (Sela)

Par ton bras, tu as délivré ton peuple, les fils de Jacob et de Joseph. — Séla.

16 Ujërat të panë, o Perëndi, ujërat të panë dhe u trëmbën; edhe humnerat u drithtuan.

Les eaux t'ont vu, ô Dieu, les eaux t'ont vu, et elles ont tremblé; les abîmes se sont émus.

17 Retë derdhën përmbytje uji, qiejtë gjëmuan dhe shigjetat e tua vepruan.

Les nuées déversèrent leurs eaux, les nues firent entendre leur voix, et tes flèches volèrent de toutes parts.

18 Gjëmimi i bubullimës sate ishte në vorbullën, vetëtimat ndriçuan botën dhe toka u tund dhe u drodh.

Ton tonnerre retentit dans le tourbillon; les éclairs illuminèrent le monde; la terre frémit et trembla.

19 Ti e hape rrugën tënde në mes të detit, shtegun tënd në mes të ujërave të mëdha, dhe gjurmët e tua nuk u njohën.

La mer fut ton chemin, les grandes eaux ton sentier, et l'on ne put reconnaître tes traces.

20 Ti e udhëheq popullin tënd si një kope me dorën e Moisiut dhe të Aaronit.

Tu as conduit ton peuple comme un troupeau, par la main de Moïse et d'Aaron.