Psalmet 77

1 Zëri im lartohet te Perëndia dhe unë bërtas; zëri im lartohet te Perëndia dhe ai ka për të më dëgjuar.

To the Chief Musician. On "Jeduthun." Asaph’s, a Melody. With my voice—unto God, will I make outcry, With my voice unto God, and he will give ear unto me;

2 Ditën e fatkeqësisë sime kërkova Zotin; gjatë natës dora ime mbeti e nderur pa u lodhur dhe shpirti im nuk pranoi të ngushëllohet.

In the day of my distress—unto My Lord, will I seek, My hand, by night, hath been outstretched and never once became slack, My soul, hath refused to be consoled;

3 Më kujtohet Perëndia dhe rrënkoj; vajtoj dhe fryma ime dobësohet. (Sela)

I remember God and I murmur, I muse, and my spirit swooneth. (Selah)

4 Ti m’i mban të hapura qepallat; jam aq i turbulluar sa nuk mund të flas.

Thou hast held, watching, mine eyes, I was driven to and fro, and could not speak;

5 Sjell ndërmënd përsëri ditët e lashta, vitet e kohëve të shkuara.

I reasoned, Of the days of aforetime, Of the years of by-gone ages;

6 Gjatë natës më kthehet në mendje kënga ime, mendoj thellë në zemrën time dhe fryma ime bën kërkime.

I remember my song in the night, —With my own heart, I commune, And my spirit, maketh search: —

7 A do të më hedhë poshtë për gjithnjë Zoti? E nuk do të më pëlqejë më kurrë?

For ages, will My Lord reject? And, not again, grant acceptance any more?

8 Dhe mirësia e tij ka marrë fund për gjithnjë dhe falja e tij ka munguar për brezat e ardhshme?

Hath his lovingkindness, come to a perpetual end? Hath his word failed to generation after generation?

9 Vallë Perëndia e ka harruar mëshirën dhe në zemërimin e tij u ka dhënë fund dhembshurive të tij? (Sela)

Hath GOD, forgotten to show favour? Or hath he shut up, in anger, his compassions? (Selah)

10 Unë kam thënë: “Shkaku i hidhërimit tim është se dora e djathtë e Shumë të Lartit ka ndryshuar”.

Then said I—An affliction to me, it is, The changing of the right hand of the Most High.

11 Do t’i kujtoj veprat e Zotit; po, do të kujtoj mrekullitë e tua të kohëve të kaluara,

I will remember the doings of Yah, Surely I will remember, out of aforetime, thy wonderful way;

12 do të mendohem thellë për gjithë veprat e tua dhe do të kem parasysh bëmat e tua.

And will talk to myself of all thy work, And, of thy doings, will I muse: —

13 O Perëndi, jeta jote është e shenjtë; cili Perëndi është i madh si Perëndia?

O God, in the sanctuary, is thy way, —Who is a great GOD like Elohim?

14 Ti je Perëndia që kryen mrekulli; ti ke bërë të njihet forca jote midis popujve.

Thou, art GOD, doing wonderfully, —Thou hast made known, among the peoples, thy might;

15 Me krahun tënd ke shpenguar popullin tënd, bijtë e Jakobit dhe të Jozefit. (Sela)

Thou didst redeem, with thine arm—Thy people, Thy sons of Jacob and Joseph. (Selah)

16 Ujërat të panë, o Perëndi, ujërat të panë dhe u trëmbën; edhe humnerat u drithtuan.

The waters saw thee, O God, The waters saw thee, They were in birth-throes, Yea the resounding deeps were stirred;

17 Retë derdhën përmbytje uji, qiejtë gjëmuan dhe shigjetat e tua vepruan.

The clouds, poured down waters, The skies uttered, a voice, Yea, thine arrows, flew hither and thither;

18 Gjëmimi i bubullimës sate ishte në vorbullën, vetëtimat ndriçuan botën dhe toka u tund dhe u drodh.

The, voice of thy thunder, was in the whirlwind, Thy lightnings illumined the world, The earth, trembled and quaked;

19 Ti e hape rrugën tënde në mes të detit, shtegun tënd në mes të ujërave të mëdha, dhe gjurmët e tua nuk u njohën.

In the sea, was thy way, And, thy path, in the mighty waters, And, thy footprints, could not be known:

20 Ti e udhëheq popullin tënd si një kope me dorën e Moisiut dhe të Aaronit.

Thou didst lead, like a flock, thy people, By the hand of Moses and Aaron.