Psalmet 77

1 Zëri im lartohet te Perëndia dhe unë bërtas; zëri im lartohet te Perëndia dhe ai ka për të më dëgjuar.

I cried to God with my voice, even to God with my voice; and he gave ear to me.

2 Ditën e fatkeqësisë sime kërkova Zotin; gjatë natës dora ime mbeti e nderur pa u lodhur dhe shpirti im nuk pranoi të ngushëllohet.

In the day of my trouble I sought the Lord: my sore ran in the night, and ceased not: my soul refused to be comforted.

3 Më kujtohet Perëndia dhe rrënkoj; vajtoj dhe fryma ime dobësohet. (Sela)

I remembered God, and was troubled: I complained, and my spirit was overwhelmed. (Selah)

4 Ti m’i mban të hapura qepallat; jam aq i turbulluar sa nuk mund të flas.

You hold my eyes waking: I am so troubled that I cannot speak.

5 Sjell ndërmënd përsëri ditët e lashta, vitet e kohëve të shkuara.

I have considered the days of old, the years of ancient times.

6 Gjatë natës më kthehet në mendje kënga ime, mendoj thellë në zemrën time dhe fryma ime bën kërkime.

I call to remembrance my song in the night: I commune with my own heart: and my spirit made diligent search.

7 A do të më hedhë poshtë për gjithnjë Zoti? E nuk do të më pëlqejë më kurrë?

Will the Lord cast off for ever? and will he be favorable no more?

8 Dhe mirësia e tij ka marrë fund për gjithnjë dhe falja e tij ka munguar për brezat e ardhshme?

Is his mercy clean gone for ever? does his promise fail for ever more?

9 Vallë Perëndia e ka harruar mëshirën dhe në zemërimin e tij u ka dhënë fund dhembshurive të tij? (Sela)

Has God forgotten to be gracious? has he in anger shut up his tender mercies? (Selah)

10 Unë kam thënë: “Shkaku i hidhërimit tim është se dora e djathtë e Shumë të Lartit ka ndryshuar”.

And I said, This is my infirmity: but I will remember the years of the right hand of the most High.

11 Do t’i kujtoj veprat e Zotit; po, do të kujtoj mrekullitë e tua të kohëve të kaluara,

I will remember the works of the LORD: surely I will remember your wonders of old.

12 do të mendohem thellë për gjithë veprat e tua dhe do të kem parasysh bëmat e tua.

I will meditate also of all your work, and talk of your doings.

13 O Perëndi, jeta jote është e shenjtë; cili Perëndi është i madh si Perëndia?

Your way, O God, is in the sanctuary: who is so great a God as our God?

14 Ti je Perëndia që kryen mrekulli; ti ke bërë të njihet forca jote midis popujve.

You are the God that do wonders: you have declared your strength among the people.

15 Me krahun tënd ke shpenguar popullin tënd, bijtë e Jakobit dhe të Jozefit. (Sela)

You have with your arm redeemed your people, the sons of Jacob and Joseph. (Selah)

16 Ujërat të panë, o Perëndi, ujërat të panë dhe u trëmbën; edhe humnerat u drithtuan.

The waters saw you, O God, the waters saw you; they were afraid: the depths also were troubled.

17 Retë derdhën përmbytje uji, qiejtë gjëmuan dhe shigjetat e tua vepruan.

The clouds poured out water: the skies sent out a sound: your arrows also went abroad.

18 Gjëmimi i bubullimës sate ishte në vorbullën, vetëtimat ndriçuan botën dhe toka u tund dhe u drodh.

The voice of your thunder was in the heaven: the lightning lightened the world: the earth trembled and shook.

19 Ti e hape rrugën tënde në mes të detit, shtegun tënd në mes të ujërave të mëdha, dhe gjurmët e tua nuk u njohën.

Your way is in the sea, and your path in the great waters, and your footsteps are not known.

20 Ti e udhëheq popullin tënd si një kope me dorën e Moisiut dhe të Aaronit.

You led your people like a flock by the hand of Moses and Aaron.