Psalmet 75
1 Ne të lëvdojmë, o Perëndi, ne të lëvdojmë, sepse emri yt na është i afërt; njeriu tregon mrekullitë e tua.
Ki he Takimuʻa, ʻAli-Tasikiti, ko e Saame pe ko e Hiva ʻa ʻAsafi. ʻOku mau ʻatu ʻae fakafetaʻi kiate koe, ʻE ʻOtua, ʻoku mau ʻatu ʻae fakafetaʻi kiate koe: he ʻoku fakahā ʻe hoʻo ngaahi ngāue lahi ʻoku ofi ho huafa.
2 Kur do të vijë koha e caktuar, unë do të gjykoj me drejtësi.
“ʻO kau ka maʻu ʻae fakataha te u fakamaau māʻoniʻoni.
3 Toka dhe tërë banorët e saj shkrihen, por unë i bëj të qëndrueshme shtyllat e saj. (Sela)
Kuo movetevete ʻae fonua mo hono kakai: ʻoku ou poupou hake hono ngaahi pou. (Sila)
4 U kam thënë fodullëve: “Mos u mburrni!”, dhe të pabesëve: “Mos u bëni hundëpërpjetë!
Naʻaku pehē ki he kau vale, ʻoua naʻa mou fai fakavalevale: pea ki he kau angakovi, ʻoua te mou hiki hake ʻae nifo.
5 Mos e ngrini lart kokën, mos flisni me qafë të fortë”.
ʻOua naʻa hiki ki ʻolunga homou nifo: ʻoua te mou lea ʻi he kia kekeva.”
6 Sepse lëvdimi nuk vjen as nga lindja, as nga perëndimi, as edhe nga shkretëtira.
He ʻoku ʻikai haʻu mei he potu hahake, pe mei he potu lulunga, pe mei he potu tonga ʻae hakeakiʻi.
7 Sepse Perëndia është ai që gjykon; ai ul njerin dhe ngre tjetrin.
He ko e fakamaau ʻae ʻOtua: ʻoku ʻohifo ʻe ia ʻae tokotaha, kae fokotuʻu hake ʻae tokotaha.
8 Sepse Zoti ka në dorë një kupë vere që shkumon dhe plot me erëza, që ai e zbraz. Me siguri tërë të pabesët e dheut do ta kullojnë dhe do të pinë deri llumin.
He ʻoku ʻi he nima ʻo Sihova ʻae ipu, pea ʻoku kulokula ʻae uaine: kuo pito ia ʻi he meʻa kuo huʻi ki ai; pea ʻoku lilingi ʻe ia mei ai: ka ko hono efe ʻo ia, ʻe tatau ia ʻe he angakovi kotoa pē ʻo māmani, ʻo inu ia.
9 Por unë do të shpall përjetë dhe do t’i këndoj lavde Perëndisë të Jakobit.
Ka ko au te u fakahā ʻo taʻengata; te u hiva ʻaki ʻae fakamālō ki he ʻOtua ʻo Sēkope.
10 Dhe do të dërrmoj tërë fuqinë e të pabesëve, por fuqia e të drejtëve do të përlëvdohet.
Te u tutuʻu ke motu ʻae ngaahi nifo ʻoe kau angahala; ka ʻe hakeakiʻi ʻae ngaahi nifo ʻoe kau māʻoniʻoni.
