Psalmet 75

1 Ne të lëvdojmë, o Perëndi, ne të lëvdojmë, sepse emri yt na është i afërt; njeriu tregon mrekullitë e tua.

Asafa dziesma, dziedātāju vadonim, dziedama, pēc: „nesamaitā!“Mēs Tev pateicamies, Dievs, mēs pateicamies, ka Tavs vārds ir it tuvu; Tavi brīnumi top slavēti.

2 Kur do të vijë koha e caktuar, unë do të gjykoj me drejtësi.

„Kad Es īsto laiku pratīšu, tad Es it taisni tiesāšu.

3 Toka dhe tërë banorët e saj shkrihen, por unë i bëj të qëndrueshme shtyllat e saj. (Sela)

Zeme un visi viņas iedzīvotāji trīc, bet Es viņas pīlārus esmu stiprinājis.“(Sela.)

4 U kam thënë fodullëve: “Mos u mburrni!”, dhe të pabesëve: “Mos u bëni hundëpërpjetë!

Es sacīju uz tiem lielīgiem: nelielāties; un uz tiem bezdievīgiem: nelepojaties ar varu;

5 Mos e ngrini lart kokën, mos flisni me qafë të fortë”.

Nelielāties ar varu, un nerunājiet tik pārgalvīgi.

6 Sepse lëvdimi nuk vjen as nga lindja, as nga perëndimi, as edhe nga shkretëtira.

Ka (nekāds palīgs nenāks) nedz no rīta puses, nedz no vakara puses, nedz no tuksneša kalniem.

7 Sepse Perëndia është ai që gjykon; ai ul njerin dhe ngre tjetrin.

Bet Dievs ir soģis, kas citu pazemo un citu paaugstina.

8 Sepse Zoti ka në dorë një kupë vere që shkumon dhe plot me erëza, që ai e zbraz. Me siguri tërë të pabesët e dheut do ta kullojnë dhe do të pinë deri llumin.

Jo Tam Kungam biķeris ir rokā, kur stiprs vīns papilnam iejaukts, un Viņš dod no tā dzert; bet visiem bezdievīgiem virs zemes būs dzert un izsūkt tās mieles.

9 Por unë do të shpall përjetë dhe do t’i këndoj lavde Perëndisë të Jakobit.

Bet es to pasludināšu mūžīgi, es dziedāšu Jēkaba Dievam,

10 Dhe do të dërrmoj tërë fuqinë e të pabesëve, por fuqia e të drejtëve do të përlëvdohet.

Un salauzīšu visiem bezdievīgiem galvas, ka taisniem galvas top paaugstinātas.