Psalmet 74

1 O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?

Una contemplación de Asaf. Dios, ¿por qué nos has rechazado para siempre? ¿Por qué arde tu ira contra las ovejas de tu prado?

2 Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.

Acuérdate de tu congregación, que adquiriste desde antaño, que has redimido para ser la tribu de tu herencia: Monte Sion, en el que has vivido.

3 Drejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.

Levanta tus pies hacia las ruinas perpetuas, todo el mal que el enemigo ha hecho en el santuario.

4 Armiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.

Tus adversarios han rugido en medio de tu asamblea. Han establecido sus normas como señales.

5 Dukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.

Se comportaron como hombres que empuñan hachas, cortando un matorral de árboles.

6 Dhe tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.

Ahora rompen toda su obra tallada con hachas y martillos.

7 I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.

Han quemado tu santuario hasta los cimientos. Han profanado la morada de tu Nombre.

8 Kanë thënë në zemër të tyre: “T’i shkatërrojmë të gjithë”; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.

Dijeron en su corazón: “Los aplastaremos por completo”. Han quemado todos los lugares de la tierra donde se adoraba a Dios.

9 Ne nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.

No vemos signos milagrosos. Ya no hay ningún profeta, tampoco hay entre nosotros nadie que sepa cuánto tiempo.

10 Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?

¿Hasta cuándo, Dios, reprochará el adversario? ¿El enemigo blasfemará tu nombre para siempre?

11 Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.

¿Por qué retiras tu mano, incluso tu mano derecha? ¡Sácalo de tu pecho y consúmelos!

12 Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.

Sin embargo, Dios es mi Rey de antaño, obrando la salvación en toda la tierra.

13 Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.

Dividiste el mar con tu fuerza. Rompiste las cabezas de los monstruos marinos en las aguas.

14 Copëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.

Rompiste las cabezas del Leviatán en pedazos. Lo diste como alimento a la gente y a las criaturas del desierto.

15 Bëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.

Abriste el manantial y el arroyo. Has secado ríos caudalosos.

16 Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.

El día es tuyo, la noche también. Has preparado la luz y el sol.

17 Ti ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.

Tú has fijado todos los límites de la tierra. Has hecho el verano y el invierno.

18 Mbaje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.

Acuérdate de esto: el enemigo se ha burlado de ti, Yahvé. Los insensatos han blasfemado tu nombre.

19 Mos ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.

No entregues el alma de tu paloma a las fieras. No olvides la vida de tus pobres para siempre.

20 Respekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.

Honra tu pacto, porque las guaridas de la violencia llenan los lugares oscuros de la tierra.

21 Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.

No dejes que los oprimidos vuelvan avergonzados. Que los pobres y los necesitados alaben tu nombre.

22 Çohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.

¡Levántate, Dios! Defiende tu propia causa. Recuerda cómo el tonto se burla de ti todo el día.

23 Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.

No olvides la voz de tus adversarios. El tumulto de los que se levantan contra ti asciende continuamente.