Psalmet 74

1 O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?

Instrução de Asafe: Deus, por que nos rejeitaste para sempre? [Por que] tua ira fumega contra as ovelhas do teu pasto?

2 Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.

Lembra-te do teu povo, que tu compraste desde a antiguidade; a tribo de tua herança, que resgataste; o monte Sião, em que habitaste.

3 Drejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.

Percorre as ruínas duradouras, tudo que o inimigo destruiu no santuário.

4 Armiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.

Os teus inimigos rugiram no meio de tuas assembleias; puseram por sinais de vitória os símbolos deles.

5 Dukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.

Eles eram como o que levantam machados contra os troncos das árvores.

6 Dhe tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.

E agora, com machados e martelos, quebraram todas as obras entalhadas.

7 I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.

Puseram fogo no teu santuário; profanaram [levando] ao chão o lugar onde o teu nome habita.

8 Kanë thënë në zemër të tyre: “T’i shkatërrojmë të gjithë”; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.

Disseram em seus corações: Nós os destruiremos por completo; serão queimadas todas as assembleias de Deus na terra.

9 Ne nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.

Já não vemos os nossos sinais; já não há mais profeta; e ninguém entre nós sabe até quando será assim.

10 Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?

Deus, até quando o adversário insultará? O inimigo blasfemará o teu nome para sempre?

11 Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.

Por que está afastada a tua mão direita? Tira-a do teu peito!

12 Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.

Deus é o meu Rei desde a antiguidade; ele opera salvação no meio da terra.

13 Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.

Tu dividiste o mar com a tua força; quebraste as cabeças dos monstros nas águas.

14 Copëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.

Despedaçaste as cabeças do leviatã; e o deste como alimento ao povo do deserto.

15 Bëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.

Tu dividiste a fonte e o ribeiro; tu secaste os rios perenes.

16 Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.

A ti pertence o dia, a noite também é tua; tu preparaste a luz e o sol.

17 Ti ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.

Tu estabeleceste todos os limites da terra; tu formaste o verão e o inverno.

18 Mbaje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.

Lembra-te disto: que o inimigo insultou ao SENHOR; e um povo tolo blasfemou o teu nome.

19 Mos ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.

Não entregues a vida da tua pombinha para os animais selvagens; não te esqueças para sempre da vida dos teus pobres.

20 Respekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.

Olha para o [teu] pacto, porque os lugares escuros da terra estão cheios de habitações violentas.

21 Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.

Não permitas que o oprimido volte humilhado; que o aflito e o necessitado louvem o teu nome.

22 Çohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.

Levanta-te, Deus; luta em favor de tua causa; lembra-te do insulto que o tolo faz a ti o dia todo.

23 Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.

Não te esqueças da voz dos teus adversários; o barulho dos que se levantam contra ti sobe cada vez mais.