Psalmet 74

1 O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?

En læresalme av Asaf. Hvorfor, Gud, har du forkastet oss for evig tid? Hvorfor ryker din vrede mot den hjord du før?

2 Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.

Kom i hu din menighet, som du vant din i fordums tid, som du gjenløste til å være din arvs stamme, Sions berg, hvor du tok bolig!

3 Drejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.

Opløft dine trin til de evige grushoper! Alt har fienden fordervet i helligdommen.

4 Armiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.

Dine motstandere har brølt midt i ditt forsamlingshus; de har satt sine egne tegn op til tegn.

5 Dukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.

Det var et syn som når økser løftes i tykke skogen.

6 Dhe tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.

Og nu, alt det som fantes av billedverk, det slo de sønder med øks og hammer.

7 I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.

De har satt ild på din helligdom; like til grunnen har de vanhelliget ditt navns bolig.

8 Kanë thënë në zemër të tyre: “T’i shkatërrojmë të gjithë”; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.

De har sagt i sitt hjerte: Vi vil ødelegge dem alle tilsammen! De har opbrent alle Guds forsamlingshus i landet.

9 Ne nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.

Våre egne tegn ser vi ikke; det er ikke nogen profet mere, ikke nogen hos oss som vet hvor lenge det skal vare.

10 Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?

Hvor lenge, Gud, skal motstanderen håne, fienden forakte ditt navn evindelig?

11 Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.

Hvorfor drar du din hånd, din høire hånd tilbake? Ta den ut av din barm og ødelegg!

12 Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.

Gud er dog min konge fra fordums tid, han som skaper frelse på den vide jord.

13 Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.

Du er den som skilte havet med din styrke, knuste dragenes hoder på vannene.

14 Copëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.

Du sønderslo Leviatans hoder, du gav den til føde for ørkenens folk.

15 Bëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.

Du lot kilde og bekk bryte frem, du uttørket evige strømmer.

16 Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.

Dig hører dagen til, dig også natten; du har skapt himmellysene og solen.

17 Ti ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.

Du har fastsatt alle jordens grenser; sommer og vinter - du har dannet dem.

18 Mbaje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.

Kom dette i hu: Fienden har hånet Herren, og et dårlig folk har foraktet ditt navn!

19 Mos ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.

Overgi ikke din turteldue til den mordlystne skare, glem ikke dine elendiges skare evindelig!

20 Respekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.

Se til pakten! For landets mørke steder er fulle av volds boliger.

21 Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.

La ikke den undertrykte vende tilbake med skam, la den elendige og fattige love ditt navn!

22 Çohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.

Reis dig, Gud, før din sak, kom i hu at du blir hånet av dåren hele dagen!

23 Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.

Glem ikke dine fienders røst, dine motstanderes bulder, som stiger op all tid!