Psalmet 74
1 O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?
intellectus Asaph ut quid Deus reppulisti in finem iratus est furor tuus super oves pascuae tuae
2 Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.
memor esto congregationis tuae quam possedisti ab initio redemisti virgam hereditatis tuae mons Sion in quo habitasti in eo
3 Drejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.
leva manus tuas in superbias eorum in finem quanta malignatus est inimicus in sancto
4 Armiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.
et gloriati sunt qui oderunt te in medio sollemnitatis tuae posuerunt signa sua signa
5 Dukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.
et non cognoverunt sicut in exitu super summum quasi in silva lignorum securibus
6 Dhe tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.
exciderunt ianuas eius in id ipsum in securi et ascia deiecerunt eam
7 I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.
incenderunt igni sanctuarium tuum in terra polluerunt tabernaculum nominis tui
8 Kanë thënë në zemër të tyre: “T’i shkatërrojmë të gjithë”; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.
dixerunt in corde suo cognatio eorum simul quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra
9 Ne nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.
signa nostra non vidimus iam non est propheta et nos non cognoscet amplius
10 Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?
usquequo Deus inproperabit inimicus inritat adversarius nomen tuum in finem
11 Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.
ut quid avertis manum tuam et dexteram tuam de medio sinu tuo in finem
12 Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.
Deus autem rex noster ante saeculum operatus est salutes in medio terrae
13 Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.
tu confirmasti in virtute tua mare contribulasti capita draconum in aquis
14 Copëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.
tu confregisti capita draconis dedisti eum escam populis Aethiopum
15 Bëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.
tu disrupisti fontem et torrentes tu siccasti fluvios Aetham;
16 Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.
tuus est dies et tua est nox tu fabricatus es auroram et solem
17 Ti ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.
tu fecisti omnes terminos terrae aestatem et ver tu plasmasti ea
18 Mbaje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.
memor esto huius inimicus inproperavit Dominum et populus insipiens incitavit nomen tuum
19 Mos ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.
ne tradas bestiis animam confitentem tibi animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem
20 Respekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.
respice in testamentum tuum quia repleti sunt qui obscurati sunt terrae domibus iniquitatum
21 Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.
ne avertatur humilis factus confusus pauper et inops laudabunt nomen tuum
22 Çohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.
exsurge Deus iudica causam tuam memor esto inproperiorum tuorum eorum qui ab insipiente sunt tota die
23 Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.
ne obliviscaris voces inimicorum tuorum superbia eorum qui te oderunt ascendit semper
