Psalmet 74

1 O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?

アサフのマスキールの歌 神よ、なぜ、われらをとこしえに捨てられるのですか。なぜ、あなたの牧の羊に怒りを燃やされるのですか。

2 Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.

昔あなたが手に入れられたあなたの公会、すなわち、あなたの嗣業の部族となすためにあがなわれたものを思い出してください。あなたが住まわれたシオンの山を思い出してください。

3 Drejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.

とこしえの滅びの跡に、あなたの足を向けてください。敵は聖所で、すべての物を破壊しました。

4 Armiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.

あなたのあだは聖所の中でほえさけび、彼らのしるしを立てて、しるしとしました。

5 Dukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.

彼らは上の入口では、おのをもって木の格子垣を切り倒しました。

6 Dhe tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.

また彼らは手おのと鎚とをもって聖所の彫り物をことごとく打ち落しました。

7 I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.

彼らはあなたの聖所に火をかけ、み名のすみかをけがして、地に倒しました。

8 Kanë thënë në zemër të tyre: “T’i shkatërrojmë të gjithë”; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.

彼らは心のうちに言いました、「われらはことごとくこれを滅ぼそう」と。彼らは国のうちの神の会堂をことごとく焼きました。

9 Ne nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.

われらは自分たちのしるしを見ません。預言者も今はいません。そしていつまで続くのか、われらのうちには、知る者がありません。

10 Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?

神よ、あだはいつまであざけるでしょうか。敵はとこしえにあなたの名をののしるでしょうか。

11 Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.

なぜあなたは手を引かれるのですか。なぜあなたは右の手をふところに入れておかれるのですか。

12 Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.

神はいにしえからわたしの王であって、救を世の中に行われた。

13 Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.

あなたはみ力をもって海をわかち、水の上の龍の頭を砕かれた。

14 Copëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.

あなたはレビヤタンの頭をくだき、これを野の獣に与えてえじきとされた。

15 Bëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.

あなたは泉と流れとを開き、絶えず流れるもろもろの川をからされた。

16 Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.

昼はあなたのもの、夜もまたあなたのもの。あなたは光と太陽とを設けられた。

17 Ti ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.

あなたは地のもろもろの境を定め、夏と冬とを造られた。

18 Mbaje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.

主よ、敵はあなたをあざけり、愚かな民はあなたのみ名をののしります。この事を思い出してください。

19 Mos ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.

どうかあなたのはとの魂を野の獣にわたさないでください。貧しい者のいのちをとこしえに忘れないでください。

20 Respekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.

あなたの契約をかえりみてください。地の暗い所は暴力のすまいで満ちています。

21 Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.

しえたげられる者を恥じさせないでください。貧しい者と乏しい者とにみ名をほめたたえさせてください。

22 Çohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.

神よ、起きてあなたの訴えをあげつらい、愚かな者のひねもすあなたをあざけるのをみこころにとめてください。

23 Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.

あなたのあだの叫びを忘れないでください。あなたの敵の絶えずあげる騒ぎを忘れないでください。