Psalmet 74
1 O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?
| משכיל לאסף למה אלהים זנחת לנצח יעשן אפך בצאן מרעיתך |
2 Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.
| זכר עדתך קנית קדם-- גאלת שבט נחלתך הר-ציון זה שכנת בו |
3 Drejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.
| הרימה פעמיך למשאות נצח כל-הרע אויב בקדש |
4 Armiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.
| שאגו צרריך בקרב מועדך שמו אותתם אתות |
5 Dukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.
| יודע כמביא למעלה בסבך-עץ קרדמות |
6 Dhe tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.
| ועת (ועתה) פתוחיה יחד-- בכשיל וכילפות יהלמון |
7 I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.
| שלחו באש מקדשך לארץ חללו משכן-שמך |
8 Kanë thënë në zemër të tyre: “T’i shkatërrojmë të gjithë”; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.
| אמרו בלבם נינם יחד שרפו כל-מועדי-אל בארץ |
9 Ne nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.
| אותתינו לא ראינו אין-עוד נביא ולא-אתנו ידע עד-מה |
10 Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?
| עד-מתי אלהים יחרף צר ינאץ אויב שמך לנצח |
11 Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.
| למה תשיב ידך וימינך מקרב חוקך (חיקך) כלה |
12 Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.
| ואלהים מלכי מקדם פעל ישועות בקרב הארץ |
13 Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.
| אתה פוררת בעזך ים שברת ראשי תנינים על-המים |
14 Copëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.
| אתה רצצת ראשי לויתן תתננו מאכל לעם לציים |
15 Bëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.
| אתה בקעת מעין ונחל אתה הובשת נהרות איתן |
16 Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.
| לך יום אף-לך לילה אתה הכינות מאור ושמש |
17 Ti ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.
| אתה הצבת כל-גבולות ארץ קיץ וחרף אתה יצרתם |
18 Mbaje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.
| זכר-זאת--אויב חרף יהוה ועם נבל נאצו שמך |
19 Mos ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.
| אל-תתן לחית נפש תורך חית ענייך אל-תשכח לנצח |
20 Respekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.
| הבט לברית כי מלאו מחשכי-ארץ נאות חמס |
21 Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.
| אל-ישב דך נכלם עני ואביון יהללו שמך |
22 Çohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.
| קומה אלהים ריבה ריבך זכר חרפתך מני-נבל כל-היום |
23 Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.
| אל-תשכח קול צרריך שאון קמיך עלה תמיד |
