Psalmet 74

1 O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?

Cantique d'Asaph. Pourquoi, ô Dieu, nous as-tu rejetés pour toujours? Pourquoi ta colère est-elle allumée contre le troupeau de ton pâturage?

2 Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.

Souviens-toi de ton peuple que tu as acquis aux jours anciens, que tu as racheté pour être la tribu de ton héritage! Souviens-toi de ta montagne de Sion où tu faisais ta résidence,

3 Drejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.

porte tes pas vers ces ruines irréparables; l'ennemi a tout ravagé dans le sanctuaire.

4 Armiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.

Tes adversaires ont rugi au milieu de tes saints parvis; ils ont établi pour emblèmes leurs emblèmes.

5 Dukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.

On les a vus, pareils au bûcheron, qui lève la cognée dans une épaisse forêt.

6 Dhe tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.

Et maintenant, toutes les sculptures ensemble; ils les ont brisées à coups de hache et de marteau.

7 I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.

Ils ont livré au feu ton sanctuaire; ils ont abattu et profané la demeure de ton nom.

8 Kanë thënë në zemër të tyre: “T’i shkatërrojmë të gjithë”; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.

Ils disaient dans leur cœur: " Détruisons-les tous ensemble! " Ils ont brûlé dans le pays tous les lieux saints.

9 Ne nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.

Nous ne voyons plus nos signes; il n'y a plus de prophète, et personne parmi nous qui sache jusques à quand...

10 Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?

Jusques à quand, ô Dieu, l'oppresseur insultera-t-il, l'ennemi blasphémera-t-il sans cesse ton nom?

11 Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.

Pourquoi retires-tu ta main et ta droite? Tire-la de ton sein et détruis-les!

12 Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.

Pourtant Dieu est mon roi dès les temps anciens, lui qui a opéré tant de délivrances sur la terre.

13 Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.

C'est toi qui as divisé la mer par ta puissance, toi qui as brisé la tête des monstres dans les eaux.

14 Copëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.

C'est toi qui as écrasé les têtes de Léviathan, et l'as donné en pâture au peuple du désert.

15 Bëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.

C'est toi qui as fait jaillir la source et le torrent, toi qui as mis à sec les fleuves qui ne tarissent pas.

16 Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.

A toi est le jour, à toi est la nuit; c'est toi qui as créé la lune et le soleil.

17 Ti ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.

C'est toi qui as fixé toutes les limites de la terre; l'été et l'hiver, c'est toi qui les as établis.

18 Mbaje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.

Souviens-toi: l'ennemi insulte Yahweh, un peuple insensé blasphème ton nom!

19 Mos ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.

Ne livre pas aux bêtes l'âme de ta tourterelle, n'oublie pas pour toujours la vie de tes pauvres.

20 Respekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.

Prends garde à ton alliance! car tous les coins du pays sont pleins de repaires de violence.

21 Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.

Que l'opprimé ne s'en retourne pas confus, que le malheureux et le pauvre puissent bénir ton nom!

22 Çohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.

Lève-toi, ô Dieu, prends en main ta cause; souviens-toi des outrages que t'adresse chaque jour l'insensé.

23 Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.

N'oublie pas les clameurs de tes adversaires, l'insolence toujours croissante de ceux qui te haïssent.