Psalmet 74

1 O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?

The lernyng of Asaph. God, whi hast thou put awei in to the ende; thi strong veniaunce is wrooth on the scheep of thi leesewe?

2 Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.

Be thou myndeful of thi gadering togidere; which thou haddist in possessioun fro the bigynnyng. Thou ayenbouytist the yerde of thin eritage; the hille of Syon in which thou dwellidist ther ynne.

3 Drejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.

Reise thin hondis in to the prides of hem; hou grete thingis the enemy dide wickidli in the hooli.

4 Armiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.

And thei that hatiden thee; hadden glorie in the myddis of thi solempnete.

5 Dukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.

Thei settiden her signes, `ethir baneris, signes on the hiyeste, as in the outgoing; and thei knewen not.

6 Dhe tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.

As in a wode of trees thei heweden doun with axis the yatis therof in to it silf; thei castiden doun it with an ax, and a brood fallinge ax.

7 I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.

Thei brenten with fier thi seyntuarie; thei defouliden the tabernacle of thi name in erthe.

8 Kanë thënë në zemër të tyre: “T’i shkatërrojmë të gjithë”; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.

The kynrede of hem seiden togidere in her herte; Make we alle the feest daies of God to ceesse fro the erthe.

9 Ne nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.

We han not seyn oure signes, now `no profete is; and he schal no more knowe vs.

10 Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?

God, hou long schal the enemye seie dispit? the aduersarie territh to ire thi name in to the ende.

11 Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.

Whi turnest thou awei thin hoond, and `to drawe out thi riythond fro the myddis of thi bosum, til in to the ende?

12 Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.

Forsothe God oure kyng bifore worldis; wrouyte heelthe in the mydis of erthe.

13 Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.

Thou madist sad the see bi thi vertu; thou hast troblid the heedis of dragouns in watris.

14 Copëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.

Thou hast broke the heedis of `the dragoun; thou hast youe hym to mete to the puplis of Ethiopiens.

15 Bëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.

Thou hast broke wellis, and strondis; thou madist drie the flodis of Ethan.

16 Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.

The dai is thin, and the niyt is thin; thou madist the moreutid and the sunne.

17 Ti ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.

Thou madist alle the endis of erthe; somer and veer tyme, thou fourmedist tho.

18 Mbaje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.

Be thou myndeful of this thing, the enemye hath seid schenschip to the Lord; and the vnwijs puple hath excitid to ire thi name.

19 Mos ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.

Bitake thou not to beestis men knoulechenge to thee; and foryete thou not in to the ende the soulis of thi pore men.

20 Respekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.

Biholde in to thi testament; for thei that ben maad derk of erthe, ben fillid with the housis of wickidnessis.

21 Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.

A meke man be not turned awei maad aschamed; a pore man and nedi schulen herie thi name.

22 Çohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.

God, rise vp, deme thou thi cause; be thou myndeful of thin vpbreidyngis, of tho that ben al dai of the vnwise man.

23 Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.

Foryete thou not the voices of thin enemyes; the pride of hem that haten thee, stieth euere.