Psalmet 74
1 O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?
Maschil of Asaph. O God, why hast thou cast us off for ever? why doth thy anger smoke against the sheep of thy pasture?
2 Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.
Remember thy congregation, which thou hast purchased of old; the rod of thy inheritance, which thou hast redeemed; this mount Zion, in which thou hast dwelt.
3 Drejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.
Lift up thy feet to the perpetual desolations; even all that the enemy hath done wickedly in the sanctuary.
4 Armiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.
Thy enemies roar in the midst of thy congregations; they set up their banners for signs.
5 Dukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.
A man was famous according as he had lifted up axes upon the thick trees.
6 Dhe tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.
But now they break down its carved work at once with axes and hammers.
7 I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.
They have cast fire into thy sanctuary, they have defiled by casting down the dwelling place of thy name to the ground.
8 Kanë thënë në zemër të tyre: “T’i shkatërrojmë të gjithë”; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.
They said in their hearts, Let us destroy them together: they have burned up all the synagogues of God in the land.
9 Ne nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.
We see not our signs: there is no more any prophet: neither is there among us any that knoweth how long.
10 Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?
O God, how long shall the adversary reproach? shall the enemy blaspheme thy name for ever?
11 Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.
Why withdrawest thou thy hand, even thy right hand? pluck it out of thy bosom.
12 Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.
For God is my King of old, working salvation in the midst of the earth.
13 Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.
Thou didst divide the sea by thy strength: thou didst break the heads of the dragons in the waters.
14 Copëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.
Thou didst break the head of leviathan in pieces, and didst give him to be food to the people inhabiting the wilderness.
15 Bëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.
Thou didst cleave the fountain and the flood: thou didst dry up mighty rivers.
16 Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.
The day is thine, the night also is thine: thou hast prepared the light and the sun.
17 Ti ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.
Thou hast set all the borders of the earth: thou hast made summer and winter.
18 Mbaje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.
Remember this, the enemy hath reproached, O LORD, and the foolish people have blasphemed thy name.
19 Mos ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.
O deliver not the soul of thy turtledove to the multitude of the wicked: forget not the congregation of thy poor for ever.
20 Respekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.
Have respect to the covenant: for the dark places of the earth are full of the habitations of cruelty.
21 Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.
O let not the oppressed return ashamed: let the poor and needy praise thy name.
22 Çohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.
Arise, O God, plead thy own cause: remember how the foolish man reproacheth thee daily.
23 Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.
Forget not the voice of thy enemies: the tumult of those that rise against thee increaseth continually.
