Psalmet 74

1 O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?

A maschil of Asaph. God, why have you rejected us forever? Why does your anger burn against the sheep of your pasture?

2 Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.

Call to mind your people, whom you purchased in ancient times, the tribe whom you have redeemed to be your own heritage, and Mount Zion, where you live.

3 Drejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.

Come look at the complete ruins, all the damage that the enemy has done in the holy place.

4 Armiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.

Your adversaries roared in the middle of your appointed place; they set up their battle flags.

5 Dukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.

They hacked away with axes as in a thick forest.

6 Dhe tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.

They smashed and broke down all the engravings; they broke them with axes and hammers.

7 I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.

They set your sanctuary on fire; they desecrated where you live, knocking it to the ground.

8 Kanë thënë në zemër të tyre: “T’i shkatërrojmë të gjithë”; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.

They said in their hearts, “We will destroy them all.” They burned up all of your meeting places in the land.

9 Ne nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.

We do not see any more signs; there is no prophet any more, and no one among us knows how long this will last.

10 Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?

How long, God, will the enemy throw insults at you? Will the enemy blaspheme your name forever?

11 Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.

Why do you hold back your hand, your right hand? Take your right hand from your garment and destroy them.

12 Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.

Yet God has been my king from ancient times, bringing salvation on the earth.

13 Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.

You divided the sea by your strength; you smashed the heads of the sea monsters in the waters.

14 Copëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.

You crushed the heads of leviathan; you fed him to those living in the wilderness.

15 Bëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.

You broke open springs and streams; you dried up flowing rivers.

16 Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.

The day is yours, and the night is yours also; you set the sun and moon in place.

17 Ti ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.

You have set all the borders of the earth; you have made summer and winter.

18 Mbaje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.

Call to mind how the enemy hurled insults at you, Yahweh, and that a foolish people has blasphemed your name.

19 Mos ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.

Do not give the life of your dove to a wild animal. Do not forget forever the life of your oppressed people.

20 Respekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.

Remember your covenant, for the dark regions of the land are full of places of violence.

21 Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.

Do not let the oppressed be turned back in shame; let the poor and oppressed praise your name.

22 Çohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.

Arise, God; defend your own honor; call to mind how fools insult you all day long.

23 Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.

Do not forget the voice of your adversaries or the uproar of those who continually defy you.