Psalmet 74
1 O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?
A maskil of Asaph. Why, O God, have you spurned us forever? Why smokes your wrath against the sheep of your pasture?
2 Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.
Remember the community you purchased of old to become by redemption the tribe of your heritage, Zion, the mountain you made your home.
3 Drejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.
Rouse yourself, visit its ruins complete. In the temple the foe has made havoc of all things.
4 Armiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.
Like lions your enemies roared through your house, replacing our symbols by signs of their own,
5 Dukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.
hacking, like woodsmen who lift axes on thickets of trees,
6 Dhe tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.
smashing with hatchets and hammers all of its carved work together.
7 I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.
They have set your temple on fire, to the very ground they have outraged the place where lives your name.
8 Kanë thënë në zemër të tyre: “T’i shkatërrojmë të gjithë”; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.
They have said in their heart, ‘Let us utterly crush them.’ They have burned all the houses of God in the land.
9 Ne nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.
No symbol of ours do we see any more: no prophet is there any more, none is with us who knows how long.
10 Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?
How long, O God, is the foe to insult? Shall the enemy spurn your name forever?
11 Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.
Why, O Lord, do you hold back your hand, why keep your right hand in the folds of your robe?
12 Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.
Yet God is our king from the ancient days, in the midst of the earth working deeds of salvation.
13 Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.
It was you who did cleave the sea by your might, and shatter the heads of the ocean monsters.
14 Copëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.
It was you who did crush many-headed Leviathan, and give him as food to the beasts of the wilderness.
15 Bëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.
It was you who did cleave the fountains and torrents; it was you who did dry the perennial streams.
16 Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.
Yours is the day; yours, too, is the night, it was you who did establish the sun and the star.
17 Ti ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.
It was you who did fix all the borders of earth: summer and winter it’s you who have made them.
18 Mbaje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.
Yet, for all this, the foe has insulted you, Lord, and a nation of fools has reviled your name.
19 Mos ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.
Do not give your dove to the beasts, do not forget your afflicted forever.
20 Respekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.
Look to the sleek ones – how full they are: the dark places of earth are the dwellings of violence.
21 Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.
O let not the downtrodden turn back ashamed: let the poor and the needy sing praise to your name.
22 Çohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.
Arise, God, and defend your cause: remember how fools all the day insult you.
23 Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.
Do not forget the uproar of your enemies, the din of your foes that ascends evermore.
