Psalmet 74

1 O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?

A Psalme to give instruction, committed to Asaph. O God, why hast thou put vs away for euer? why is thy wrath kindled against the sheepe of thy pasture?

2 Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.

Thinke vpon thy Congregation, which thou hast possessed of olde, and on the rod of thine inheritance, which thou hast redeemed, and on this mount Zion, wherein thou hast dwelt.

3 Drejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.

Lift vp thy strokes, that thou mayest for euer destroy euery enemie that doeth euill to the Sanctuarie.

4 Armiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.

Thine aduersaries roare in the middes of thy Congregation, and set vp their banners for signes.

5 Dukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.

He that lifted the axes vpon the thicke trees, was renowmed, as one, that brought a thing to perfection:

6 Dhe tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.

But nowe they breake downe the carued worke thereof with axes and hammers.

7 I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.

They haue cast thy Sanctuarie into the fire, and rased it to the grounde, and haue defiled the dwelling place of thy Name.

8 Kanë thënë në zemër të tyre: “T’i shkatërrojmë të gjithë”; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.

They saide in their hearts, Let vs destroy them altogether: they haue burnt all the Synagogues of God in the land.

9 Ne nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.

We see not our signes: there is not one Prophet more, nor any with vs that knoweth howe long.

10 Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?

O God, howe long shall the aduersarie reproche thee? shall the enemie blaspheme thy Name for euer?

11 Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.

Why withdrawest thou thine hand, euen thy right hand? drawe it out of thy bosome, and consume them.

12 Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.

Euen God is my King of olde, working saluation in the middes of the earth.

13 Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.

Thou didest deuide the sea by thy power: thou brakest the heads of the dragons in the waters.

14 Copëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.

Thou brakest the head of Liuiathan in pieces, and gauest him to be meate for the people in wildernesse.

15 Bëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.

Thou brakest vp the fountaine and riuer: thou dryedst vp mightie riuers.

16 Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.

The day is thine, and the night is thine: thou hast prepared the light and the sunne.

17 Ti ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.

Thou hast set all the borders of the earth: thou hast made summer and winter.

18 Mbaje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.

Remember this, that the enemie hath reproched the Lord, and the foolish people hath blasphemed thy Name.

19 Mos ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.

Giue not the soule of thy turtle doue vnto the beast, and forget not the Congregation of thy poore for euer.

20 Respekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.

Consider thy couenant: for the darke places of the earth are full of the habitations of the cruell.

21 Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.

Oh let not the oppressed returne ashamed, but let the poore and needie prayse thy Name.

22 Çohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.

Arise, O God: mainteine thine owne cause: remember thy dayly reproche by the foolish man.

23 Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.

Forget not the voyce of thine enemies: for the tumult of them, that rise against thee, ascendeth continually.