Psalmet 74
1 O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?
The understanding of Asaph. O God, why have you rejected us to the end. Why has your fury become enraged over the sheep of your pasture?
2 Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.
Be mindful of your congregation, which you have possessed from the beginning. You redeemed the scepter of your inheritance, mount Zion, in which you have dwelt.
3 Drejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.
Lift up your hands against their arrogance in the end. How great the malice of the enemy has been in the sanctuary!
4 Armiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.
And those who hate you have been glorified, in the midst of your solemnity. They have set up their own signs as a proof,
5 Dukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.
as if it had been issued from on high; yet they did not understand. As in a forest of chopped wood,
6 Dhe tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.
they have cut down the entrances themselves. With axe and hatchet, they have brought it down.
7 I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.
They have set fire to your Sanctuary. They have polluted the tabernacle of your name on earth.
8 Kanë thënë në zemër të tyre: “T’i shkatërrojmë të gjithë”; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.
They have said in their heart, the whole group of them together: “Let us cause all the feast days of God to cease from the land.
9 Ne nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.
We have not seen our proof; there is now no prophet. And he will no longer know us.”
10 Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?
How long, O God, will the enemy place blame? Is the adversary to provoke your name until the end?
11 Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.
Why do you turn your hand away, even your right hand, from the midst of your sinews, until the end?
12 Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.
But God is our king before all ages. He has wrought salvation in the midst of the earth.
13 Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.
In your virtue, you confirmed the sea. You crushed the heads of the serpents in the waters.
14 Copëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.
You have broken the heads of the serpent. You have given him as food for the people of the Ethiopians.
15 Bëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.
You have disrupted the fountains and the torrents. You have dried up the rivers of Ethan.
16 Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.
Yours is the day, and yours is the night. You have made the morning light and the sun.
17 Ti ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.
You have made all the limits of the earth. The summer and the spring were formed by you.
18 Mbaje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.
Be mindful of this: the enemy placed blame against the Lord, and a foolish people has incited against your name.
19 Mos ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.
Do not hand over to beasts the souls that confess to you; and do not forget the souls of your poor until the end.
20 Respekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.
Consider your covenant. For those who have been darkened upon the earth have been filled by the iniquity of the houses.
21 Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.
Do not allow the humble to be turned away in confusion. The poor and the needy will praise your name.
22 Çohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.
Rise up, O God, judge your own case. Call to mind the accusations against you, which are made by the foolish all day long.
23 Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.
Do not forget the voices of your adversaries. The arrogance of those who hate you rises up continually.
