Psalmet 74
1 O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?
[A Psalm] of instruction for Asaph. Wherefore hast thou rejected [us], O God, for ever? [wherefore] is thy wrath kindled against the sheep of thy pasture?
2 Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.
Remember thy congregation which thou hast purchased from the beginning; thou didst ransom the rod of thine inheritance; this mount Sion wherein thou hast dwelt.
3 Drejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.
Lift up thine hands against their pride continually; [because of] all that the enemy has done wickedly in thy holy places.
4 Armiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.
And they that hate thee have boasted in the midst of thy feast; they have set up their standards for signs,
5 Dukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.
ignorantly as it were in the entrance above;
6 Dhe tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.
they cut down its doors at once with axes as in a wood of trees; they have broken it down with hatchet and stone cutter.
7 I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.
They have burnt thy sanctuary with fire to the ground; they have profaned the habitation of thy name.
8 Kanë thënë në zemër të tyre: “T’i shkatërrojmë të gjithë”; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.
They have said in their heart, [even] all their kindred together, Come, let us abolish the feasts of the Lord from the earth.
9 Ne nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.
We have not seen our signs; there is no longer a prophet; and [God] will not know us any more.
10 Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?
How long, O God, shall the enemy reproach? shall the enemy provoke thy name forever?
11 Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.
Wherefore turnest thou away thine hand, and thy right hand from the midst of thy bosom for ever?
12 Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.
But God is our King of old; he has wrought salvation in the midst of the earth.
13 Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.
Thou didst establish the sea, in thy might, thou didst break to pieces the heads of the dragons in the water.
14 Copëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.
Thou didst break to pieces the heads of the dragon; thou didst give him [for] meat to the Ethiopian nations.
15 Bëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.
Thou didst cleave fountains and torrents; thou driedst up mighty rivers.
16 Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.
The day is thine, and the night is thine; thou hast prepared the sun and the moon.
17 Ti ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.
Thou hast made all the borders of the earth; thou hast made summer and spring.
18 Mbaje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.
Remember this thy creation: an enemy has reproached the Lord, and a foolish people has provoked thy name.
19 Mos ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.
Deliver not to the wild beasts a soul that gives praise to thee: forget not for ever the souls of thy poor.
20 Respekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.
Look upon thy covenant: for the dark [places] of the earth are filled with the habitations of iniquity.
21 Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.
let not the afflicted and shamed one be rejected: the poor and needy shall praise thy name.
22 Çohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.
Arise, O God, plead thy cause: remember thy reproaches that come from the foolish one all the day.
23 Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.
Forget not the voice of thy suppliants: let the pride of them that hate thee continually ascend before thee.
