Psalmet 74
1 O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?
A Maskil of Asaph. Why have You rejected us forever, O God? Why does Your anger smolder against the sheep of Your pasture?
2 Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.
Remember Your congregation, which You purchased long ago and redeemed as the tribe of Your inheritance— Mount Zion where You dwell.
3 Drejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.
Turn Your steps to the everlasting ruins, to everything in the sanctuary the enemy has destroyed.
4 Armiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.
Your foes have roared within Your meeting place; they have unfurled their banners as signs,
5 Dukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.
like men wielding axes in a thicket of trees
6 Dhe tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.
and smashing all the carvings with hatchets and picks.
7 I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.
They have burned Your sanctuary to the ground; they have defiled the dwelling place of Your Name.
8 Kanë thënë në zemër të tyre: “T’i shkatërrojmë të gjithë”; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.
They said in their hearts, “We will crush them completely.” They burned down every place where God met us in the land.
9 Ne nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.
There are no signs for us to see. There is no longer any prophet. And none of us knows how long this will last.
10 Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?
How long, O God, will the enemy taunt You? Will the foe revile Your name forever?
11 Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.
Why do You withdraw Your strong right hand? Stretch it out to destroy them!
12 Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.
Yet God is my King from ancient times, working salvation on the earth.
13 Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.
You divided the sea by Your strength; You smashed the heads of the dragons of the sea;
14 Copëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.
You crushed the heads of Leviathan; You fed him to the creatures of the desert.
15 Bëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.
You broke open the fountain and the flood; You dried up the ever-flowing rivers.
16 Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.
The day is Yours, and also the night; You established the moon and the sun.
17 Ti ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.
You set all the boundaries of the earth; You made the summer and winter.
18 Mbaje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.
Remember how the enemy has mocked You, O LORD, how a foolish people has spurned Your name.
19 Mos ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.
Do not deliver the soul of Your dove to beasts; do not forget the lives of Your afflicted forever.
20 Respekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.
Consider Your covenant, for haunts of violence fill the dark places of the land.
21 Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.
Do not let the oppressed retreat in shame; may the poor and needy praise Your name.
22 Çohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.
Rise up, O God; defend Your cause! Remember how the fool mocks You all day long.
23 Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.
Do not disregard the clamor of Your adversaries, the uproar of Your enemies that ascends continually.
