Psalmet 73

1 Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.

Salmo de Asaph. CIERTAMENTE bueno es Dios á Israel, á los limpios de corazón.

2 Por, sa për mua, gati gati po më pengoheshin këmbët dhe për pak hapat e mia do të shkisnin.

Mas yo, casi se deslizaron mis pies; por poco resbalaron mis pasos.

3 Sepse i kisha zili mburravecët, duke parë mirëqënien e njerëzve të këqij.

Porque tuve envidia de los insensatos, viendo la prosperidad de los impíos.

4 Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.

Porque no hay ataduras para su muerte; antes su fortaleza está entera.

5 Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.

No están ellos en el trabajo humano; ni son azotados con [los otros] hombres.

6 Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.

Por tanto soberbia los corona: cúbrense de vestido de violencia.

7 Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.

Sus ojos están salidos de gruesos: logran con creces los antojos del corazón.

8 Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.

Soltáronse, y hablan con maldad de [hacer] violencia; hablan con altanería.

9 E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.

Ponen en el cielo su boca, y su lengua pasea la tierra.

10 Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pijnë me të madhe ujërat e tyre,

Por eso su pueblo vuelve aquí, y aguas de lleno les son exprimidas.

11 dhe thonë: “Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?”.

Y dicen: ¿Cómo sabe Dios? ¿y hay conocimiento en lo alto?

12 Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.

He aquí estos impíos, sin ser turbados del mundo, alcanzaron riquezas.

13 Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.

Verdaderamente en vano he limpiado mi corazón, y lavado mis manos en inocencia;

14 Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.

Pues he sido azotado todo el día, [y empezaba] mi castigo por las mañanas.

15 Sikur të kisha thënë: “Do të flas edhe unë kështu”, ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.

Si dijera yo, Discurriré de esa suerte; he aquí habría negado la nación de tus hijos:

16 Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m’u duk shumë e vështirë.

Pensaré pues para saber esto: es á mis ojos [duro] trabajo,

17 Deri sa hyra në shenjtoren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.

Hasta que venido al santuario de Dios, entenderé la postrimería de ellos.

18 Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.

Ciertamente los has puesto en deslizaderos; en asolamientos los harás caer.

19 Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!

¡Cómo han sido asolados! ¡cuán en un punto! Acabáronse, fenecieron con turbaciones.

20 Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.

Como sueño del que despierta, así, Señor, cuando despertares, menospreciarás sus apariencias.

21 Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,

Desazonóse á la verdad mi corazón, y en mis riñones sentía punzadas.

22 unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.

Mas yo era ignorante, y no entendía: era como una bestia acerca de ti.

23 Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.

Con todo, yo siempre estuve contigo: trabaste de mi mano derecha.

24 Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.

Hasme guiado según tu consejo, y después me recibirás en gloria.

25 Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.

¿A quién tengo yo en los cielos? Y fuera de ti nada deseo en la tierra.

26 Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.

Mi carne y mi corazón desfallecen: [mas] la roca de mi corazón y mi porción es Dios para siempre.

27 Sepse ja, ata që largohen prej teje do të vdesin; ti shkatërron tërë ata që, duke kurvëruar, largohen prej teje.

Porque he aquí, los que se alejan de ti perecerán: tú cortarás á todo aquel que fornicando, de ti [se aparta].

28 Por sa për mua, e mira është t’i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.

Y en cuanto á mí, el acercarme á Dios es el bien: he puesto en el Señor Jehová mi esperanza, para contar todas tus obras.