Psalmet 73

1 Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.

De Asaf. ¡Cuán bueno es Dios para Israel, el Señor para los que son rectos de corazón!

2 Por, sa për mua, gati gati po më pengoheshin këmbët dhe për pak hapat e mia do të shkisnin.

Pero, mis pies casi resbalaron, cerca estuve de dar un mal paso;

3 Sepse i kisha zili mburravecët, duke parë mirëqënien e njerëzve të këqij.

porque envidiaba a los jactanciosos al observar la prosperidad de los pecadores.

4 Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.

No hay para ellos tribulaciones; su cuerpo está sano y robusto.

5 Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.

No conocen las inquietudes de los mortales, ni son golpeados como los demás hombres.

6 Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.

Por eso la soberbia los envuelve como un collar; y la violencia los cubre como un manto.

7 Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.

De su craso corazón desborda su iniquidad; desfogan los caprichos de su ánimo.

8 Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.

Zahieren y hablan con malignidad, y altivamente amenazan con su opresión.

9 E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.

Su boca se abre contra el cielo, y su lengua se pasea por toda la tierra.

10 Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pijnë me të madhe ujërat e tyre,

Así el pueblo se vuelve hacia ellos y encuentra sus días plenos;

11 dhe thonë: “Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?”.

y dice: “¿Acaso lo sabe Dios? ¿Tiene conocimiento el Altísimo?

12 Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.

Ved cómo tales impíos están siempre tranquilos y aumentan su poder.

13 Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.

Luego, en vano he guardado puro mi corazón, y lavado mis manos en la inocencia,

14 Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.

pues padezco flagelos todo el tiempo y soy atormentado cada día.”

15 Sikur të kisha thënë: “Do të flas edhe unë kështu”, ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.

Si yo dijere: “Hablaré como ellos”, renegaría del linaje de tus hijos.

16 Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m’u duk shumë e vështirë.

Me puse, pues, a reflexionar para comprender esto; pero me pareció demasiado difícil para mí.

17 Deri sa hyra në shenjtoren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.

Hasta que penetré en los santos arcanos de Dios, y consideré la suerte final de aquellos hombres.

18 Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.

En verdad Tú los pones en un camino resbaladizo y los dejas precipitarse en la ruina.

19 Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!

¡Cómo se deslizaron de golpe! Son arrebatados, consumidos por el terror,

20 Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.

son como quien despierta de un sueño; así Tú, Señor, al despertar despreciarás su ficción.

21 Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,

Cuando, pues, exasperaba mi mente y se torturaban mis entrañas,

22 unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.

era yo un estúpido que no entendía; fui delante de Ti como un jumento.

23 Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.

Mas yo estaré contigo siempre, Tú me has tomado de la mano derecha.

24 Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.

Por tu consejo me conducirás, y al fin me recibirás en la gloria.

25 Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.

¿Quién hay para mí en el cielo sino Tú? Y si contigo estoy ¿qué podrá deleitarme en la tierra?

26 Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.

La carne y el corazón mío desfallecen, la roca de mi corazón es Dios, herencia mía para siempre.

27 Sepse ja, ata që largohen prej teje do të vdesin; ti shkatërron tërë ata që, duke kurvëruar, largohen prej teje.

Pues he aquí que cuantos de Ti se apartan perecerán; Tú destruyes a todos los que se prostituyen, alejándose de Ti.

28 Por sa për mua, e mira është t’i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.

Mas para mí la dicha consiste en estar unido a Dios. He puesto en el Señor Dios mi refugio para proclamar todas tus obras en las puertas de la hija de Sión.