Psalmet 73

1 Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.

MELEL, Kot kompoke pan men Israel, irail me makelekel nan mongiong arail.

2 Por, sa për mua, gati gati po më pengoheshin këmbët dhe për pak hapat e mia do të shkisnin.

A ngai, ekis ta, a nä i kat pan lodi, o i koren iong krisedi ni ai kakakawei.

3 Sepse i kisha zili mburravecët, duke parë mirëqënien e njerëzve të këqij.

Pwe i suedeki me aklapalap akan, ni ai kilanger en me sapung kan ar pwaidar.

4 Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.

Pwe sota apwal kot lel ong irail ni ar pan mela, re kin kelail o war arail wilar melel.

5 Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.

Sota ar apwal kot dueta aramas tei kan, o re sota pan kalokolok dueta aramas tei kan.

6 Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.

Ari aklapalap, iei kapwat en tapin wor arail, o arail likau, iei arail tiak weit.

7 Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.

Por en mas arail tikitik o sued kilar ar wilar, o re kin wiada, me re inong iong.

8 Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.

Re kin mamaleki meakaros, o re kin lokelokaia me sued, o re kin lalaue o lokaia ni ar aklapalap.

9 E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.

Dene arail lokaia tapi sang nanlang, o me irail indinda, dene i eta me pung nin sappa.

10 Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pijnë me të madhe ujërat e tyre,

I me aramas akan lokidi ong irail; o pil totoia re kin nimala.

11 dhe thonë: “Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?”.

Re kin inda: Iaduen, Kot pan kotin insenoki irail? O menda ren me lapalap irail?

12 Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.

Kilang, iduen me doo sang Kot akan; irail meid pai nin sappa, o re pan kapwapwala.

13 Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.

Iaduen, likamata sota katepa ai kamakelekeladar mongiong i o kaminela pa i kat ni me pung?

14 Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.

Pwe ran karos i pan kalokolok, o ni mansang karos ai kamekam mia.

15 Sikur të kisha thënë: “Do të flas edhe unë kështu”, ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.

Koren iong i pil pan indinda dueta irail, a so, pwe i de pan suedeki sapwilim omui seri kan karos sang mas kokodo lel met.

16 Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m’u duk shumë e vështirë.

I ap madamadaua duen mepukat, pwen dedeki, a i sota kak ong.

17 Deri sa hyra në shenjtoren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.

Ngai lao pedelong ong mon mol en Kot saraui o kilanger imwin me doo sang Kot akan.

18 Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.

Melel kom kotin pwili kin irail edi wasa likakeris; kom kotin kapup irail edi ong nani pwel.

19 Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!

Iaduen arail madang soredier. Irail lokidokila, o imwila’rail meid kamasapwek.

20 Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.

Maing Ieowa, kom kin kotin kawela mom arail nan kanim o dueta auramen.

21 Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,

Ni ai madak nan mongiong i, o waiwairok nan ai mudilik kan,

22 unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.

I ap diaradar, me ngai ol pweipwei men, me sota asa meakot; dueta man amen mo omui.

23 Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.

Ari so, i pan mimieta re omui kokolata, pwe komui kotin kolekol eta pa i pali maun.

24 Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.

Komui kin kalua ia duen kupur omui, o kom pan kotin kasamo ia nan lingan omui.

25 Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.

Ma komui ta ai Kot, i sota pan anane meakot nanlang de sappa.

26 Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.

Ma pali war ai o ngen i pan dupokala, pil menda, pwe komui Maing Kot kamait pa i o pwais ai kokolata.

27 Sepse ja, ata që largohen prej teje do të vdesin; ti shkatërron tërë ata që, duke kurvëruar, largohen prej teje.

Pwe kom kotin mangi irail, me muei sang komui pan lokidokila; Kom pan kotin kasapokela karos, me wuki wei sang komui.

28 Por sa për mua, e mira është t’i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.

A iet ai peren, i en tengeteng ong Kot, o i en kaporoporeki Kot Ieowa, pwen kalok sili omui wiawia kan karos.