Psalmet 73

1 Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.

Quanto è buono Dio con i giusti, con gli uomini dal cuore puro! Salmo. Di Asaf.

2 Por, sa për mua, gati gati po më pengoheshin këmbët dhe për pak hapat e mia do të shkisnin.

Per poco non inciampavano i miei piedi, per un nulla vacillavano i miei passi,

3 Sepse i kisha zili mburravecët, duke parë mirëqënien e njerëzve të këqij.

perché ho invidiato i prepotenti, vedendo la prosperità dei malvagi.

4 Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.

Non c'è sofferenza per essi, sano e pasciuto è il loro corpo.

5 Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.

Non conoscono l'affanno dei mortali e non sono colpiti come gli altri uomini.

6 Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.

Dell'orgoglio si fanno una collana e la violenza è il loro vestito.

7 Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.

Esce l'iniquità dal loro grasso, dal loro cuore traboccano pensieri malvagi.

8 Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.

Scherniscono e parlano con malizia, minacciano dall'alto con prepotenza.

9 E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.

Levano la loro bocca fino al cielo e la loro lingua percorre la terra.

10 Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pijnë me të madhe ujërat e tyre,

Perciò seggono in alto, non li raggiunge la piena delle acque.

11 dhe thonë: “Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?”.

Dicono: «Come può saperlo Dio? C'è forse conoscenza nell'Altissimo?».

12 Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.

Ecco, questi sono gli empi: sempre tranquilli, ammassano ricchezze.

13 Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.

Invano dunque ho conservato puro il mio cuore e ho lavato nell'innocenza le mie mani,

14 Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.

poiché sono colpito tutto il giorno, e la mia pena si rinnova ogni mattina.

15 Sikur të kisha thënë: “Do të flas edhe unë kështu”, ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.

Se avessi detto: «Parlerò come loro», avrei tradito la generazione dei tuoi figli.

16 Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m’u duk shumë e vështirë.

Riflettevo per comprendere: ma fu arduo agli occhi miei,

17 Deri sa hyra në shenjtoren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.

finché non entrai nel santuario di Dio e compresi qual è la loro fine.

18 Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.

Ecco, li poni in luoghi scivolosi, li fai precipitare in rovina.

19 Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!

Come sono distrutti in un istante, sono finiti, periscono di spavento!

20 Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.

Come un sogno al risveglio, Signore, quando sorgi, fai svanire la loro immagine.

21 Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,

Quando si agitava il mio cuore e nell'intimo mi tormentavo,

22 unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.

io ero stolto e non capivo, davanti a te stavo come una bestia.

23 Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.

Ma io sono con te sempre: tu mi hai preso per la mano destra.

24 Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.

Mi guiderai con il tuo consiglio e poi mi accoglierai nella tua gloria.

25 Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.

Chi altri avrò per me in cielo? Fuori di te nulla bramo sulla terra.

26 Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.

Vengono meno la mia carne e il mio cuore; ma la roccia del mio cuore è Dio, è Dio la mia sorte per sempre.

27 Sepse ja, ata që largohen prej teje do të vdesin; ti shkatërron tërë ata që, duke kurvëruar, largohen prej teje.

Ecco, perirà chi da te si allontana, tu distruggi chiunque ti è infedele.

28 Por sa për mua, e mira është t’i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.

Il mio bene è stare vicino a Dio: nel Signore Dio ho posto il mio rifugio, per narrare tutte le tue opere presso le porte della città di Sion.