Psalmet 73

1 Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.

Zsoltár Ászáftól. Bizony, jóságos Izraélhez az Isten, a tisztult szívűekhez.

2 Por, sa për mua, gati gati po më pengoheshin këmbët dhe për pak hapat e mia do të shkisnin.

Én pedig, kevés híja elhajlottak lábaim, semmi híja megcsúsztak lépteim.

3 Sepse i kisha zili mburravecët, duke parë mirëqënien e njerëzve të këqij.

Mert megirígyeltem a, kevélykedőket, midőn a gonoszok jólétét láttam.

4 Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.

Mert nincsenek kínjaik halálukig, hízott az erejük.

5 Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.

Halandónak szenvedésében nincsenek benne s emberekkel együtt nem sújtatnak.

6 Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.

Azért nyakukat díszíti gőgösség, ruhaként borítja őket erőszak.

7 Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.

Kidülledt kövérségtől szemük, túlcsapongtak szívük képzelődései.

8 Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.

Csúfolódnak és gonoszúl fosztogatásról beszélnek, szinte a magasból beszélnek:

9 E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.

az egekbe helyezték szájukat, de nyelvük a földön jár.

10 Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pijnë me të madhe ujërat e tyre,

Azért erre felé tér az ő népe, s tele szürcsölik magukat vízzel;

11 dhe thonë: “Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?”.

és mondják: Miként tudhatja Isten, s van-e tudás a legfelsőbben?

12 Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.

Íme, gonoszok ezek és mint örökkön gondtalanok gyarapítottak vagyont.

13 Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.

Bizony, hiába tisztítottam szivemet és mostam ártatlanságban kezeimet;

14 Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.

de sújtva vagyok egész nap s reggelenként itt a fenyítésem.

15 Sikur të kisha thënë: “Do të flas edhe unë kështu”, ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.

Ha mondanám, hadd beszélek olykép, íme gyermekeid nemzedékét elárulnám.

16 Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m’u duk shumë e vështirë.

Gondolkodtam is, hogy megtudjam ezt, gyötrődés volt az szemeimben

17 Deri sa hyra në shenjtoren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.

míg be nem mentem Isten szentélyébe, s figyelhettem az ő végükre.

18 Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.

Bizony, sikamlós térre helyezted őket, ledöntöd őket romokká.

19 Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!

Miként lettek pusztulássá egy pillanat alatt; eltüntek, végük lett a rémülettől.

20 Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.

Mint álmot ébredés után, Uram, fölserkenvén képüket megveted.

21 Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,

Midőn elkeseredett szívem és töprenkedtem veséimben:

22 unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.

oktalan voltam és tudásom nem volt, akár a barom voltam veled szemben.

23 Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.

De én mindig veled vagyok, megragadod jobb kezemet;

24 Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.

tanácsoddal vezetsz engem, és aztán dicsőséggel magadhoz veszel engem.

25 Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.

Kim van nekem az egekben? S melletted mit sem kivánok a földön.

26 Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.

Elfogyott bár húsom és szivem – szívem sziklája és osztályrészem az Isten örökké.

27 Sepse ja, ata që largohen prej teje do të vdesin; ti shkatërron tërë ata që, duke kurvëruar, largohen prej teje.

Mert íme a tőled eltávolodók elvesznek, megsemmisítesz mindenkit, ki elparáználkodik tőled.

28 Por sa për mua, e mira është t’i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.

Én pedig – Isten közelsége jó nekem; az Úrba, az Örökkévalóba helyeztem bizalmamat, hogy elbeszéljem mind a te műveidet.